Bolkowice, dziś Polkwitz ob. i Poliogwitz ob. Bolleien, ob. Bolejny. Bollenbruch, ob. Józefowo. Bollentschin, ob. Bolęczyn. Bollwitz, ob. Bolewice. Bolmin, wś, pow. kielecki, gm. Zajączkow ska, par. Bolmin, odl. 1 milę na zach. od Chę cin, posiada kościół par. , szkołę gminną, łomy kamienia litograficznego; XVI w. istniała tu huta ołowiana. Dotąd przechowały się szczą tki starożytnych budowli. Dwór obecny sta nowi szczupłą resztkę dawniejszego obronnego zamku z XIV prawdopodobnie wieku, który w XVI stuleciu uległ zupełnemu przerobieniu a później niszczał stopniowo. Rozległe skle pione piwnice świadczą o jego pierwotnych rozmiarach. Kościół tutejszy wystawił z ka mienia Jan Brzeski w 1602 r. Par. B. dek. kieleckiego 544 dusz liczy. Br. Ch. Bolniczki, folw. , pow. wiłkomierski, własność Zawadzkich. Bolniki, mko rządowe w pow. wiłkomierskim, nad jez. Pirszą Bolnickie jezioro i rz. Łowszą, o 29 w. od Wiłkomierza. Paraf. kościół katolicki św. Stanisława, 1773 z drzewa wzniesiony przez Jana Zyberga, wojew. litewskiego parafią miał założyć Zygmunt I. Parafia katol. dekanatu uciańskiego dusz 4472. Starostwo B. płaciło w XVIII w. 1475 złp. kwarty. Bolsa, rz. , dopływ rz. Sgużni, wpadającej z lewej strony do Wiewirży. Bolsie, 1. mko rządowe, pow. rosieński, z kościołem fil. , fundowanym niewiadomo kiedy, jak również niewiadomo i nazwiska fundatora; leży przy dr. z Kołtynian do Szyłel i od Rosieli ku pruskiej granicy pod Szwekszniami; paraf. Szyłele. Wieś ta należała do starostwa abelińskiego. Obecnie kościołek upadł zupełnie. Odbywały się tu dwa jarmarki, znaczne kiedyś na Zwiastowanie N. M. P. i na Szymona i Judę. Z powodu upadku kościoła jarmarki przeniesiono do Szyłel o pół mili położonych. 2. B. , majątek ziemski, pow. szawelski, par. Tryszki Leży na prawym brzegę Wyrwity, najbystrzejszej rzeki na Żmudzi. Położone przy drodze wiodącej z Telsz przez Tryszki na Mitawę. St. kol. żel. libawskorom. Popielany o 2 i pół mili. Stacya pocztowa Telsze o 3 i pół mili. Własność Łojewskiej. Bolsza, wś, pow. bielski gub. smoleńskiej, z wielką gorzelnią. BolszaDora, wś, pow. czerepowiecki, gub. nowogrodzka, st. poczt. między Ustiużną i Czerepowcem. BolszaKosza, st. poczt. , pow. ostaszkowski, gubernia twerska, między Ostaszkowem i Rżewem. BolszeBiełozierskie, wś, pow. melitopolski, gub. taurydzka, st. poczt o 45 w. od Michajłówki, stacyi dr. żel. łozowskosewasto polskiej. Bolszewo, wś szlach. , pow. wejherowski, par. Wejherowo, ma 6858 m. rozl. Za pruskich czasów właściciele pięknie tę wieś nawodnili. Roku 1580 był tu wzniesiony kościół katol, niebawem zrujnowany, dziś ewang. W oko licy urny grobowe znajdywano. Jest w B. fabryka cementu. P. R. Bolszoje, wś, pow. uglicki, gub. jarosławska, o 36 w. od Rybińska. BolszojeMuraszkino, wieś, pow. kniaginiński, gub. niżegorodzka, st. poczt. o 17 w. od Kniaginina. BolszojTokmak, wś, pow. berdiański, gubernia taurydzka, st. poczt. o 10 w. od Halbsztatu. BolszyjaSoli, st. p. , pow. i gub. kostromska, o 24 w. od Nerechty. Bolumin, ob. Bolimin. Bolwar, ob. Pikowe góry. Bolyar, ob. Boliarów. Bolzenschloss, Bolzenstein, ob. Bolka zamek. Bołata, ob. Seta. Bołbiany czyli Bowbiany, dziś folw. dóbr Dowgierdziszek, w pow. trockim leżący. Aż do końca przeszłego wieku B. , czyli mówiąc językiem dokumentów 16 w. imienicze Bowbiańskie leżało śród rozdrobnionych posiadłości okolicy szlacheckiej, zwanej Roudomańce. Grunta bołbiańskie, według wyrażenia dokumentów, leżały w polu roudomańskiem. Dziedzicami tych pól roudomańskich byli w XVI w. bojarowie hospodarscy, którzy już wtedy do patronymicznych nazw Tomkowiczów, Dowmontowiczów, Pawłowiczów dodawać zaczęli nazwisko Roudomaniec, które się z biegiem czasu w rodowe szlacheckie nazwisko Roudomańskich zmieniło. Dworzec bołbiański na początku XVI w. nabył Iwan czyli Iwachno Leonowicz Tołokoński od Bohuchwała, namiestnika krasnosielskiego, i król Zygmunt przywilejem z d. 27 lutego 1524 r. nabycie to potwierdził. Iwan Leonowicz znacznie powiększył swą majętność, skupując pojedyńcze udziały w okolicy roudomańskiej, w czem go wszyscy późniejsi Bołbian właściciele naśladowali. Bo Iwanie Leonowiczu odziedziczył B. około 1550 r. syn jego Radziwon Iwanowicz Tołokoński; na schyłku XVI stulecia syn tego ostatniego Fedor Radziwonowicz, ożeniony z Anną Iwanówną Mikuliczówną. Synowie Fedora Tołokońskiego Jan i Mikołaj, sprzedali B. 23 maja 1636 r. za 8000 złp. Janowi Gabryelowi Grotowskiemu, sędziemu grodzkiemu trockiemu, który, ożeniony z Anną Karężanką Karęga, posiadał już znaczny obszar w najbliższej, okolicy i testamentem z d. 17 marca 1656 r. , pod którym się sędzią ziemskim trockim podpisał, dobra swe Dowgierdziszki, Wieliczkowo, Bołbiany i Żyguciszki legował synowi Krzysztofowi Kazimierzowi, Rajpole zaś z Migliniszkami i Bakiszkami czyli Strawinniki, w równy dział dwom synom drugim Samuelo wi i Konstantemu Grotowskim przeznaczył. Dnia 8 lipca 1662 r. Krzysztof Kazimierz Grotowski wraz z żoną Konstancyą Ordzianką sprzedają B. za 4000 zł. braciom Izdebskim. Roku 1702 paźdz. 26 Wojciech Izdebski, biskup rauleński, testamentem całe swoje mienie zapi suje synowcom swym Mikołajowi i Kazimie rzowi Izdebskim, synom MikołajaKazimierza. Roku 1748, 1 lutego, Kazimierz Izdebski zrzeka się części B. na rzecz Tadeusza i Katarzyny z Izdebskich Ibiańskich, od których ją za 200 talarów bitych nabywa 26 czerw. 1751 r. Stefan Dominik Romer, pisarz grodzki trocki. Odtąd cała Roudomańska okolica przechodzi kolejno na własność Romera. W r. 1756 lu tego 6, nabywa on za 8250 złp. same B. od Kazimierza i Katarzyny z Wirpszów Izdebskich, w latach zaś 1766, 1779, 1780, 1783, kupuje jeszcze 6 udziałów okolicy Roudomań ce od odwiecznych jej właścicieli roudomańskich Po śmierci Stefana Dominika Römera, podkomorzego trockiego, zaszłej w r. 1792, Bołbiany jako folw. do dóbr Dowgierdziszek należący odziedziczył syn jego Michał Romer, marszałek szlach. gub. litewskowileńskiej; po nim zaś jego potomkowie, z rąk których w skutek sprzedaży ukazem z d. 10 grudn. 1865 spowodowanej, B. wraz z Dowgierdziszkami i Granopolem przeszły na własność Józefa hr. Tyszkiewicza. K. R. Bołchów, m. pow. , gub. orłowska, 20453 mk. , o 9295 wiorst od Petersburga, a 54 od Orła odległe. Bank, stacya pocztowa. Bołderaa, ob. Bolderaa. Bołdurka, potok, ob. Suchowolka. Bołdury z Wojtowcami, wieś, pow. brodzki, nad potokiem Bołdurka, o l 1 3 mili na północny zachód od Brodów a o 1 milę od granicy rossyjskiej. Okolica lesista, błotnista i piaszczysta. Przestrzeni obszar dworski posiada roli ornej 82, łąk i ogr. 48, past. 127, lasu 2017; pos. mniej, roli orn. 190, łąk i ogr. 891, past. 300, lasu 6 morg austr. Ludność rzym. kat. 401, gr. kat. 382, izrael. 9 razem 792. Należy do rzym. kat. parafii w Leszniówce, gr. kat. parafii w Bielawcach. Właściciel większej posiadłości Kazimierz Młodecki, Bołdynka, rz. w gub. smoleńskiej, pow. drohobuski. Boldyno, wś, pow. pokrowski, gub. władymirska, st. p. w pobl. t. n. st. dr. żel. moskiewsko niżegorodzkiej. Bołdzieje, stare i nowe, folw. , pow. trocki, nad rzeczkami Bołdziejką i Obełgą, o mil 5 i pół od st. Koszedar. Bołgowicze, wś, na południonym krańcu pow. ihumeńskiego, niedaleko drogi wiodącej ze Starzycy do Hrozowa z prawej strony, w gm. pukowskiej, w 1szym stanie policyjnym uździeńskim, w 4tym okręgu sądowym. Miejscowość lesista, w glebie dosyć urodzajnej. Folwark tegoż nazwiska, mający obszaru 420 mor. , należy dziś do Duklińskich i Kozakie wiczów w skutek sukcesyi. Al. Jel. Bołdy, ob Bałdy. Bołgrad, miasto w gub. bessarabskiej, 9616 mieszkańców. Stacya pocztowa. Bołhan, wieś, pow. olhopolski, 411 dusz męz. , 835 dz. ziemi włościan, a 1, 507 dwors. ; należy do Zyg. Jaroszyńskiego. Bołnyr, jez. w pow. horodeckim gub. witebskiej, otoczone błotami. Bołochów, wieś rządowa, pow. kałuski, nad rzeką Siwką, dopływem Dniestru, oddalona od Kałusza o 2 mile na półn. zachód, w okolicy podkarpackiej; ziemia tu tylko na trawy pastewne urodzajna, okolica leśna. Przestrzeń posiadłości większej roli ornej 41, łąk i ogr. 106, past. 1, lasu 3368 morg. ; posiadłość mniej. roli or. 344, łąk i ogrod. 306, pastw. 68 morg. Ludność gr. kat. 1016, izr. 27 razem 1043. Należy do rzym. kat. parafii w Kałuszu, gr. kat. parafią ma w miejscu, dekanatu kałuskiego. Bołochowce, ob. Bolechowice. Bołochówka, Bolochowica albo Nigówka, strumień, nastaje we wsi Bełochowie, z połączenia potoków Siwki i Wielkiego Wełyki, na zachodniej granicy tejże gminy z Turzą wielką, pod karczmą, przy drodze wiodącej z Bołochowa do Turzy wielkiej 328 m. . Płynie w kierunku wschodniopółnocno wschodnim przez Bołochów, Żawadkę, Humenów, Nigowce, Tomaszowce i pod Wojniłowem wpada z lew. brz. do Siwki, dopływu Dniestru. Długość biegu od połączenia się potoków 32 kil. Łożysko bardzo kręte. Między Nigowcami i Tomaszowcami rozgałęzia się, tworząc liczne kolana; poniżej Tomaszowice płynie pojedyńczem łożyskiem. Dopływy z praw. brz. są Głęboki z Kamienną, Czarny z Kalinowym, Kamienny czyli Parowy; z lew. zaś brz. Kamienny, Żydów, Zbora, Wielopuniec, Stankówka, potoki z pod Dołhy, Perekosów i Protesów. Bołocianka, Bołoczanka, wś. , pow. ihumeński, w gm. puchowickiej, w 2m stanie polcyjnym śmiłowickim, w 3m okręgu sądowym. Miejscowość bardzo zapadła, głucha, poloska. Bołocianka, Bołoczanka, Bołotcznka, rzeka, pow. ihumeński, bierze początek w okolicach Ihumenia, niedaleko wsi Prośniszcze, płynie w kierunku połud. zachod. i ubiegłszy mil parę, w pobliżu wsi Bołocianki, o milę poniżej Bolkowice Bolkowice Bolleien Bollenbruch Bollentschin Bollwitz Bolmin Bolniczki Bolniki Bolsa Bolsie Bolsza Bolsze Bolszewo Bolszoje Bolszoj Bolszyja Bolumin Bolwar Bolyar Bolzenschloss Bołata Bołbiany Bołchów Bołderaa Bołdurka Bołdury Bołdynka Boldyno Bołdzieje Bołgowicze Bołdy Bołgrad Bołhan Bołnyr Bołochów Bołochowce Bołochówka Bołocianka