sami porosłej dają się widzieć zwaliska staroźytnego zamku, który, jak podanie niesie; zało żył w XIV w. słynny z rozbojów Maciej Borkowicz, wojewoda poznański, i w którym oddana mu pod dozór miała przebywać żydówka Esterka, ulubienica Kazimierza Wielkiego, podczas gdy król ten przebywał w Kazimierzu. Osobliwszy ten zameczek, w półokrąg zabudowa ny, z zachodnią tylko ścianą płaską, w której brama wjazdowa była wybitą. Oprócz zewnę trznych murów, bardzo już uszkodzonych i śla du piwnic, nic więcej nie dochował, a z pozostałych tylko szczątków, całość nawet jego odgadnioną być nie może. Obok bramy widać że była wieża, ściana bowiem w tern miejscu, znacznie wzniesioną jest w górę; ścianę tej wieży podpierały dwie skarpy, z których jedna w całości, drugiej dolna część tylko została. Obok bramy są ślady jakichś ozdób z kamienia wykutych; podług zaś podania miejscowego, prowadził do niej most, nad szerokim paro wem rzucony. Zamek ten stawiany był głów nie z kamienia, zewnętrzna tylko powłoka mu ru jest z cegły czerwonej. Położenie jego do syć wyniosłe, lecz z powodu mocnego drzewa mi zarośnienia trudno ocenić, czy był on kiedy obronnym. Opodal od zamku, już po za wą wozem, znajdują się zwaliska innego bndynku, formy czworokątnej, po rogach skarpami wspar tego; są to szczątki kaplicy, nie współczesnej wprawdzie zamkowi, ale w każdym razie z XVII przynajmniej pochodzącej wieku; ka plica ta, częścią z kamienia, częścią z cegły sta wiana i po wierzchu tynkowana; znajduje się pod nią grób murowany, a obok była niegdyś chatka, w której przemieszkiwał pustelnik. Widok ztąd na dolinę i na przeciwległe wzgó rza, gęsto lasem zarosłe, zachwycający. Ruiny te i malownicza dolina bochotnicka stanowią cel wycieczek dla zwiedzających pobliskie Pu ławy, Kazimierz i dla przyszłych gości zakładu kąpielowego w niedalekim również Nałę czowie. W 1827 r. B. liczyła 62 dm. i 413 mieszk. Br. Ch. Bochotnica Kościelna, zwana Wielka lub Górna, wś, pow. nowoaleksandryjski, gmina Drzewce, par. Bochotnica. W XV w. istniał tu już kościół paraf. św. Jana a wieś była własnością Mikołaja Kazimirskiego h. Rawa. Niegdyś własność NałęczówMałachowskich dziś należy do dóbr Nałęczów. Kościołek i plebania na wzgórku w bardzo malowniczem położeniu. W 1827 r. było tu 20 dm. i 222 mk. , obecnie zaś 28 dm. i 240 mk. Par. B. dek. nowoaleksandryjskiego ma 1, 100 dusz. Br. Ch. Bochowke, Bochówko, wś, pow. słupski, na Pomorzu. Bocianicha, wś, pow. piotrkowski, gmina Bujny, par. Kociszew, o 4 w. na półn. wschód od Zelowa. W 1827 r. było tu 50 dm. i 336. mk. , obecnie 46 dm. Bocianiec, leśnictwo, pow. szubiński, ob. Samohlensk Bocianowo, folw. , pow. suwalski, gm. Kukowo, o 8 w. od Suwałk, ma przestrzeni 134 morg. Dawniej była to wieczysta dzierżawa, od r. 1874 własność prywatna. Grunta gliniaste. Ztąd ładny widok na Suwałki. R. W. Bocianowo, niem. Brenhenhof, 1. domin. , pow. bydgoski, 3 dm. , 21 mk. , wszyscy ew. , nie ma analf. 2. B. , przedmieście miasta Bydgoszczy, dawniej wieś osobna. M. St. Bocieciuki, kolonia, pow. białostocki, ludność przeważnie ewangelicka. Bocień, Boczyn, niem. Botschin, dominium królewskie, pow. chełmiński, par. Dźwierzno, st. p. Lisewo, 1740 morg rozl. 1408 roli ornej, 147 łąk, 185 pastwisk, 7 dm. , 131 mk. , 121 katol. Bociniec, olędry, pow. średzki, 17 dm. 128 mk. , 124 ew. , 4 kat. ; 12 analf. Boćki, mko w pow. bielskim, gub. grodz. . o 17 w. od Bielska ku Drohiczynowi, na nizkiem wybrzeżu Nurca, o 2 w. od jego zbiegu z Nurczykiem, między Bielskiem a Dziatkowiczami, założone w XVI w. przez Jana Sapie hę, któremu 1509 Zygmunt I darował kilka wsi z prawem założenia miasta. Około 1700 B. przeszły do rodziny Branickich a potem Po tockich, którzy je dotąd 1860 posiadają. Sa pieha założył tu 1513 klasztor, 1834 skaso wany. Paraf. kościół katol. św. Józefa i św. Antoniego Pad. , z muru 1720 wzniesiony parafia katol. dekanatu bielskiego dusz 3840 li czy. Miasteczko miało 1 stycz. 1878 r. 1900 mk. , w tem 1262 izr. R. 1775 miało 224 dm. R. 1860 liczyło 405 katol. , 290 prawosł. , 743 izraelitów. Słynęło niegdyś z wyrobu ry marskich harapów boćkowce, monitory boćkowskie. F. S. Boćwinka, niem. Bodschwingken, 1. wś. pow. gołdapski, w dolinie rzeki Gołdap, otoczonej wieńcem wzgórz; 425 mk. ew. ; gleba lekka piaszczysta; rolnictwo i hodowla bydła; st. p. 2. B. lub NeuFreudenthal, wś, pow. węgoborski, pod Kruklankami. Bocoń, las i grzbiet na wschód od hut za kopiańskich, w obr. gm. Zakopanego, na półno cnym stoku Tatr, na Podhalu nowotarskiem. Tędy prowadzi droga do Stawów Gąsienico wych. Pod Boconiem znajduje się źródełko, poniżej ścieżki z Kuźnic zakopiańskich na Halę Królową prowadzącej. Wzniesienie tego źró dła 1017. 59 Janota. Br. G. Boconowice, Botzonowitz, wieś, pow. jabłonkowski, na Szlązku austr. , parafia katolicka Jabłonków, rozległości morg. 678, ludności 253. Boczanica, wieś, pow. ostrogski, na półn, zach. od Ostroga o 40 w. w połowie należała niegdyś do ks. Czetwertyńskich a w połowie do Lenkiewiczów, obecnie jest w posiadaniu Oktawii z Lenkiewiczów Walewskiej. Z pała cem i murowanemi folwarcznemi zabudowa niami. Ziemia urodzajna pszenna, kilka kur hanów na polu. Okolica wzgórkowata, pokład ziemi glinkowaty; doliny, poprzerzynane rze czułkami, pod samą wsią formują staw. Ma cerkiew i szkółkę włościańską. Z. Róż. Boczejków, mko, pow. lepelski, przy trakcie z Bieszenkowicz do Lepla, nad rz. Ułłą i Ułanką. Wielkie dobra, własność Pawła Ciechanowskiego. Boczel, ob. Boczniel Boczenka, rzeka, bierze początek pod wsią Krzymowskie, w powiecie konstantynowskim, płynie kręto przez folwark Woroniec i mi nąwszy wieś Sycynę, wpada do Krzny. Długa 7 wiorst. L. W. Boczki, 1. wś i folw. rządowy, pow. ło wicki, gm. Jeziorka, par. Łowicz, odl. o 6 w. od Łowicza. Przy końcu wioski w ogrodzie stoi stara drewniana kaplica. W 1827 roku było tu 55 domów i 288 mieszk. , obecnie 194 mk. 2. B. , okolica nad rz. Mrogą, pow. łowicki, gm. Lubianków, par. Waliszew, o 25 wiorst od Łowicza, na lewo od drogi z Główna do Bielaw, W obrębie tym leżą wsi i fol. pod nazwaniem B. domaradzkie, B. górne i B. za rzeczne. Rozl. gruntów dworskich 501 morg. 3. B. , wś, pow. sieradzki, gm. Szadek, par. Rososzyca, odległa od Sieradza wiorst 18, roz ległości ogólnej mórg 1257, z tego w posiada niu dworu m. 1106, włościan m. 151; ludno sci 301 wyz. katolickiego. Młyn wodny z produkcyą 650 korcy mąki. 4. B. Świdrowo, wś szlach. i włośc, pow. szczuczyński, gmina Bogusze, par. Grajewo. Br. Ch. Boczkieniki, wś rządowa, pow. maryampolski, gm. Pogiermoń, par. Preny. W 1827 toku było tu 13 dm. i 192 mk. , obecnie 31 dm. , 240 mk. Boczklenikiele, wś i folw. donacyjny, nad Niemnem, pow. maryampolski, gm. Pogiermoń, par. Pokojnie, o 8 mil na półn. wschód od Maryampola. Wprześlicznem położeniu nad Niemnem; znajduje tu się przystań dla wicin i tratew płynących Niemnem. Obszar ornej ziemi 600 m. i tyleż lasu, gleba żyzna; pszenna przeważnie; 19 dm. , 267 mk. Ed. Traut. Boczkiu, góra na Bukowinie, na rozgraniczn wód Suczawy i Seretu, 3960 stóp wysokości. Boczko, dawne imię czy też przezwisko polskie Helcel Star. Fam. Praw. Polsk. II pod 1398 r. Boczków, 1. wieś, pow. odolanowski; 10 dm. ; 78 mk. , 9 ew. , 69 kat. ; 22 analf. 2. B. , domin. , pow. odolanowski; 1815 morg, ; 10 dm. ; 135 mk. ; 16 ew. , 119 kat. ; 66 analf. ; st, poczt. i gość. Skalmierzyce o 3 kil. ; st. kol. żelaznej Ostrowo o 16 kil. M. St. Boczkowce, wś, pow. słonimski, skrajny płn. wsch. punkt tego powiatu. Boczkowice, 1. wieś i folwark, po wiat miechowski i gmina parafii Książ Ma ły, o 5 w. na wschód połd. od Wielkiego Książa, od Miechowa 18 w. , w wązkiej dolinie śród gór lesistych. W 1827 r. było tu 16 dm. i 106 mk. , obecnie 22 dm. , 188 mk. ; gruntów włościańskich 217 morg. , dworskich 663 m. W 15 w. istniały tu dwie wsie B. małe i B. wielkie Długosz II 85. 2. B. , wś, pow. włoszczowski, gm. Radków, par. Konieczno, ma 695 m. obszaru, w tern 550 m. dwor. ziemi. 14 dm. i 162 mk. Ziemia licha, piaszczysta, gdzieniegdzie sapowata, przeważnie tworzy glebę żytnią, ląki i pastwiska w nizinach, mo kre i torfiaste, dają nędzną trawę. Lasy zni szczone, przedstawiają tylko krętą i karłowatą sośninę. Lud biedny, bez żadnej oświaty. Boczne, jezioro, pow. suwalski, o 2 w. na północ od Przerośli, sięga pod samą linią graniczną od Prus, brzegi wzgórkowate, bezleśne. Łączy się przez strumień z jez. Kościelnem a przez nie i z jez. Krzywem, na zach. od Prze rośli Mapa, Woj. Top. XIV 2. Br. Ch. Boczniel, Boczel, Boczne, dwa jeziora t. n. . sąsiednie z sobą, pow. sejneński, na półn. zachód od Krasnopola; jedno z nich większe przy wsiach Jegłówek, Gremzdel; przez nie przechodzi linia graniczna powiatów sejneń skiego i suwalskiego, brzegi oba płaskie, bez leśne. Mapa. Woj. Top. Br. Ch. Boczniel, jezioro, pow. suwalski, wązkie a długie, stanowi niejako boczną odnogę jez. Hańczy, od której oddzielone wąskim pasem ziemi. Mapa. Woj. Top. XIV 2. Br. Ch. Boczów z przys. Radziejów, wieś, powiat bocheński, parafia Łapanów, o 2 kil. od Łapanowa. Bodaczów, 1. wś i folw. , nad rz. Pur, pow. zamojski, gmina Sułów, par. Szczebrze szyn. Leży w podmokłej dolinie rzeki Pur, o 12 w. na zach. od Zamościa, stanowi z wsia mi Wiełączą i Zawadami jeden ciąg, jakby je dnę wielką wieś. Droga bita łączy B. z Za mościem. W 1827 r. było tu 75 dm. i 516 mk. 2. B. , wś, pow. olkuski, gm. Ojców, par. Biały Kościół. Wraz z Wierzchowiem ma 639 morgów rozl. , w tern gruntów włośc, m. 85. A. T. Bodaczówka, wś, pow. uszycki, ma 128 dusz męz. , 307 dz. ziemi włoś. , należała do Wyleżyńskich, dziś Kaczanowa 180 dzies. , Dobrzańskich 131 dzies. i Klimowskiego 10 dzies. Dr. M. Bodaki, wś, pow. gorlicki, par. rz. katol. Żmigród, gr. kat, Bartne, o 6 kil. od st. poczt, Małastów, Bochotnica Kościelna Bochotnica Kościelna Bochowke Bocianicha Bocianiec Bocianowo Bocieciuki Bocień Bociniec Boćki Boćwinka Bocoń Boconowice Boczanica Boczejków Boczel Boczenka Boczki Boczkieniki Boczklenikiele Boczkiu Boczko Boczków Boczkowce Boczkowice Boczne Boczniel Boczów Bodaczów Bodaczówka Bodaki