nad jez. prawie wyschłem st. p. 2. A. wś tamże, pow UsedomWolin, pod Swinemünde, 215 mk. rybaków. 3. A. , wś tamże, 185 mk. 4. A. , wś, pow. lęborski, okr. reg. koszaliński. Albendorf, wś, pow. starohucki Neurode na Szląsku pruskim, par. kat. dek. kładzki. W kościele obraz M. B. słynący cudami od w. XI i ściągający dotąd po 100 tysięcy pielgrzymów rocznie, głównie z Czech. Alberga, Alembork, Allenberga, niem. Allenburg, m. , pow. welawski, u zbiegu rz. Omel z rz. Łyną, 2200 mk. , st. p. , browar, gorzelnia, handel przędzą, 8 jarmarków. Założone około r. 1326 a w 1410 Wład. Jagiełło odebrał je krzyżakom. Albersdorf, ob. Olbrachcice. Albertinenhof, ob. Piekło i Roszkowice. Albertów, wś, pow. turecki, gm. Piętno; zamieszkała przez 22 gospodarzy, posiadających po 15 morg gruntu, dosyć zamożnych. W. S. Albertowskie Olędry Albertoske, olędry, pow. bukowski, obejmują 2 miejscowości A. i kolonią Julianę; 117 dm. ; mk. 744; 705 ew. , 30 kat. ; 60 analf. , o 30 kil. od miasta pow. ; 15 kil. od sądu w Grodzisku. Zowią je też Niemcy Albertowsker Hauland. Albertsdorf, Albendorf, ob. Olbrachcice na Szląsku austr. Albertyn, wś, pow. słonimski, słynna fabrykami sukien, dywanów, płócien i wyrobów metalowych, nad stawem utworzonym przez rz. Issę, który też zowią jez. Albertyńskiem. Własnośó Władysława Pusłowskiego, mk. około 1600, większość prawosławnych. A. P. Albigowa, wś, pow. łańcucki, rozl. 3160 n. a. morgów, dm. 223; według ostatniego obliczenia z r. 1870 1312 mk. Obszar dworski należy do ordynacyi łańcuckiej hr. Alfreda Potockiego; szkoła ludowa, parana bardzo starożytna, dek. przeworskiego, istniała już w r. 1450; w okolicy przemysł tkacki. Ma to być dawna os. niemiecka zw Helvigau. M. M. Albinowo, okrąg wiejski, gm. Bogin, pow. dziśnieński, liczy w swoim obrębie wsie Bielewicze, Skuryaty, Drusiewicze, Dalekie, Biltiszki, Ejwidowicze, Aksiutowo; zaśc. Drusiewiczki, Podszyki, Zabłociszki, Bierzenka. Albinowska Wola, przysiołek, ob. Wietrzno. Albinówka, daw. Albinów, ws, pow. sniatyński, obszar dworski gruntów 259 morg n. a. , włościanie gruntów 123 morgi; 288 mk. , z tego 283 dusz gr. kat. wyznania; filia poblizkiej parafii gr. kat. Hańkowce, dek. śniatyńskiego; należy do rz. kat. par. Zabłotów. Gleba urodzajna, klimat ciepły, kukurydza i tytuń, oprócz innych zbóż, dobrze się udają. Właściciel Józef Puryna. Albis, rzymska nazwa Elby. Albrachtowo, ówko, ob. Albrechtowo. Albrechcice, Albrechtyce, 1. A. , Olbersdorf, m. pow. na Szlązku austr. , dm. 296, ludn. 2396. A. powiat 14502 mk. Główne gminy Linhartowy Geppersdorf 766 miesz. ; Hoszfalkowy Grotschdorfj 1200 m. ;. Hynczyce Heinzendorf 1249 m. ; Holczowice Hillersdorf 1896 m. ; Hirszperk Hirschberg 1269 m. ; Opawice Tropplowitz 605 m. 2. A. Wielkie, ob. Bilowiec. Albrecht, , St. Albrecht, ob. Wojciech Święty, pod Gdańskiem. Albrechta, lub Arcyksięcia Albrechta kolej żelazna wychodzi ze Lwowa na Szczerzec, Mikołajów, Rozwadów do Stryja a ztamtąd idzie dalej na Bolechów, Dolinę i Kałusz do Stanisławowa; 183 kil. dł. Albrechtau niem. 1. wś, pow. darkiejmski, 125 mk. 2. ob, Albrechtowo, Albrechtów, 1. A. , Albrychtów, dobra ziemskie i wś, pow. piński, nad rz. Piną, gm. Pińkowska, 1szy stan. polic. Łohiszyński, 2gi okr. sądowy Piński, o 1 w. od Pińska. A. w wieku XVIII był własnością Poniatowskich i gdy 1784 we wrześniu Stanisław August zwiedzał Pińsk, sławną groblę Butrymowicza i jego Krystynów ob. , był też w A. u Franc. Poniatowskiego. Dobra te następnie przeszły we władanie rodz. Skirmuntów i do dziś dnia w ich ręku pozostają. A. przy najlepszych warunkach zbytu posiada wybornie użyźnione grunta i obfite sianożęci a obszar ogólny wynosi około 3350 morgów. Jest tu fabryka stearynowych świec Bothego, której firma zyskała sobie rozgłos w kraju. W 1860 r. wyrobiła świec 2250 pudów, mydła zwycz. 3230 p. Pracowało w niej 50 ludzi. Według Stołpiańskiego prod. roczna wynosi 230 tys. rs. rocznie. Al Jel. 2. A. Albrychtów, wś, pow. bobrujski, ma kapl. kattol. par. Choromce. Albrechtówko, Olbrachtówko, Klein Albrechtau niem. , wś włościańska, pow. suski, 208 ha. rozl. , 285 mk. ewang. Albrechtowo, 1. GrossAlbrechtau, Olbrachtowo Kętrz. , wś, pow suski, własność Finkensteinów, mk. 235 ewang. B. 1879 znaleziono tu worek złotych monet z X i XI w. 2. A. , wś i smolarnia, pow. ostródzki, 40 mk. Albrechtsdorf, niem. . 1 wś. pow. jeławski, pod Bartoszycami, 601 mk. 2. A. wś, pow. liebarski, pod Ornetą 198 mk. 3. A. wś szlach. , na Pomorzu, pow. Uckermünde, 120 mk, 4. Ob. Wojciechów na Szląsku pruskim. Albrechtshof, niem. 1. nowy folw. , pow. kwidzyński, należący do NowejWioski, 95 mk. , prawie samych ewang. 2. A. , ob. Sękowo, Albrechtsthal, ob Skałęska Kolonia i Sobiewola Albrechtyce, ob. Albrechcice, Albrychtów, ob. Albrechtów. Alchimce, zaśc. , pow. nowoaleksandrowski, Alch. gub. kowieńska, nad Drujką, na gran. z pow. dziśnieńskim, najbardziej na wschód wysunięty punkt gub. kowieńskiej. Alchimowszczyzna, wś, na pół. krańcu pow. borysowskiego. gm. Dokszyce, 3ci stan pol. i 4ty okr. sąd. dokszycki. Alck, niem. , wś, pow. szyłokarczemski okr. reg. gąbiński, 235 mk. Alden, jez. , ob. Mielno. Aldendorf, niem. , ob. Starawieś. Alechnowicze, Olechnowicze, st. dr. żel. libawsko romeńskiej, na przestrzeni MińskWil no, między Radoszkowiczami a Uszą, o 44 w. od Mińska. Aleja, Oleja, rz. , dopływ z prawej str. rz. Upie, która do Szeszuwy z lewej str. wpada. Aleksandrów, owo, nazwa bardzo wielu wsi i osad przeważnie w bieżącem stuleciu założonych w obrębie Król. Polskiego; np. 1. Osada, zwana też A. łęczyczki albo fabryczny, przedtem miasto, pow. łódzki, gm. Brużyca Wielka, należy do sądu pokoju w Łodzi, posia da st. poczt. i tel. międzynarodową, dwa kościoły katol. drewn. i ewang. A. założony został w 1818 r. i zaludniony przeważnie przez Niemców. W 1824 r. miał 340 dm. i 2955 mk. , w tej liczbie sukienników 365 242 majstrów, 8 postrzygaczy farbierni i t. p. W 1858 było 2886 mk. , obecnie liczą około 4, 000. Ludność A. zajmuje się rękodzielnictwem dla poblizkiej Łodzi odległej o 12 w. i połączonej z A. drogą bitą. W samym A istnieje fabryka wyrobów wełnianych. A. , par. katol. dek. łódzkiego, liczy 1300 dusz. 2. A. , gm. , p. biłgorajski, sąd gm. ok. IV w Józefowie o 8 w. st. p. w Biłgoraju ludność gminy 4827. 3. A. , wś, pow. opoczyński, gm. Niewierszyn. par. Dąbrowa, szkoła wiejska. 4. A. , wś, pow. Końskie, gm. Chlewiska, fabr. żelaza zatrudnia 26 rob. i produkuje za 33, 750 rs. rocznie. 5. A. , wś, pow. włodawski, gm. Romanów, par. Wisznice 1020 morg. rozl. 6. A. , wś, pow radomski, gm. Gzowice, par. Radom. 7. A. , wś, należąca do ordynacyi Zamojskich, pow biłgorajski, gm. Aleksandrów, posiada urząd gminny. 8. A. , wś, pow. nowomiński, śród lasów na prawym brzegu Wisły się ciągnących, przy drodze z Wawru do Młondza. 9. A. , wś i fol. pow. kalwaryjski, gm. Lubów, par. w Grażyszkach, st. p. w Kalwaryi. 10. A. , kolonia, pow. łukowski, gm. Gołąbki, par. Węgrów, st. p. w Łukowie; rozl. 684 morgi. 11. A. , kol. , pow. turecki, gm. Wichertów, w dobrach niegdyś arcybis. gnieźnieńskich, dziś majoratu wichertowskiego. 12 A. , fol. majoratu Kościelnica hr. Tolla, pow. turecki, gm. Kościelnica, tuż pod Uniejowem; budynki przerobione ze stajen, zajmowanych niegdyś przez szaserów polskich, konsystujących zwykle w Uniejowie, który obfituje w pastwiska i łąki. Br. Ch. Ale. 27 Aleksandrów, 1. okrąg wiejski, pow. dziśnieński, gm. Ihumenów, liczy w swoim obrębie wsie Bołkoły i Taboły. 2. A. , po lit Aleksandrawa, mko pryw. i dwór, pow. nowoaleksandrowski, gub. kow. , między górami i jeziorkami, o 31 w. od Nowoaleksandrowska. Paraf. kościół katol. Ś. Franciszka Serafickiego 1796 przez hr. Ign. Morykoni wzniesiony. Parafia katol. dekan. nowoaleksandrowskiego dusz 2342. 3. A. Wielki i Mały, daw. Porosiatków W. i M. , wsie, pow. uszycki, należały do Mniszchów, później do Stadnickich, od których nabył je gen. Lüders i przezwał Aleksandrowem. Ludn. 504 dusz męz. 147 jednodworców; ziemia górzysta, glinkowata. Dr. M. 4. A ob. Puszkary. 5. Por. Aleksandrowo. Aleksandrów, 1. m. pow. gub. ekaterynosławskiej od r. 1775, daw. twierdza, o 1578 w. od Petersburga nad rz. Mokrą Moskowką, o 2 w. od Dniepru, os. bardzo staroż. , okolica pełna kurhanów; niedaleko na wyspie dnieprowskiej była główna siedziba siczy zaporoskiej, 5733 mk. Pow. A. , najobszerniejszy w gub. , 8641 w. kw. rozl. , ma charakter lesisty, stepowy, grunt czarnoziem ale brak wody, 185 tys. mk. , zajętych rolnict. A. , 2. m. p. g. włodzimirskiej o l w. od st. t. n. moskiewskojarosławskiej dr. ź. , o 711 w. od Petersburga, 7140 mk. , st. p. , handel i przemysł, szczególnie farbierski, rozwinięty. A. pow. ma 83 tys. mk, 3126 w. kw. rozl. , powierzchnia płaska. Mieszkańcy trudnią się rolnictwem i przemysłem bawełnianym Siemienow. Aleksandrów w W. Ks. P. i w Prusiech, ob. Aleksandrowo. Aleksandrów, ob. Aleksandrowice na Szlązku austr. Aleksandrowice, wś. , pow. krakowski, sąd pow. w Liszkach, o 8 kil. od Liszek, 1641 n. a. morgów, rozl. , dm. 32, ludn. 274, parafia w Morawicy. Przez A. przechodzi kolej półn. Cesarza Ferdynanda. Wieś ta była w 16 w. własnością Jana Karaimskiego jednego, z pierwszych zwolenników reformacyi, który w r. 1591 po zburzeniu zboru kalwińskiego w Krakowie dwór swój kalwinom krakowskim na zbór ofiarował. Zbór aleksandrowicki zburzyło pospólstwo krakowskie w napadzie nocnym w. r. 1613. Kalwini do Wielkiej Wsi się przenieśli. Koło 1625 Samuel syn Piotra Grołuchowskiego ówczesnego dziedzica A. przeszedł na katolicyzm i na zawsze inowierców ztąd wydalił. Do A należą przysiołki Kochanówka i Stefanówka. M. M. Aleksandrowice, Aleksandrów, Alexanderfeld, gmina pow. bielskiego na Szląsku austr. , łącznie z gminą Stare Bielsko ludn. 3927. W kat. par. Bielsko. Aleksandrówka, 1. wś, pow. suwalski, gm. Andrzejewo, o 22 w. od miasta gub, Suwałki Albendorf Albendorf Alberga Albersdorf Albertinenhof Albertów Albertowskie Albertsdorf Albertyn Albigowa Albinowo Albinowska Albinówka Albis Albrachtowo Albrechcice Albrecht Albrechta Albrechtau Albrechtów Albrechtówko Albrechtowo Albrechtsdorf Albrechtshof Albrechtsthal Albrechtyce Albrychtów Alchimce Alch Alchimowszczyzna Alck Alden Aldendorf Alechnowicze Aleja Aleksandrów Ale Aleksandrowice Aleksandrówka