mami zabudowane, rozciągają, się na pół miliRzeką Berezyną przychodzą tu statki ze zbożem, wódką, drzewem i t. p. Miasto B. liczy 37237 mk, t. j. 20322 męż. , 16915 kob. ; według wyznań 17288 prawosł. , 258 starego obrządku, 916 katol. , 420 ewang. , 17935 izr. , 420 mahom. W liczbie ludności 4719 garnizonu wojskowego. Domów murowanych 8, drewn. 1982. Do miasta należy 8760 dzies. ziemi. B. ma progimnazyum 4klasowe, szkołę 1klasową i szkołę żydowską; szpital tylko wojskowy i żydowski; fabryk 8 mydła, świec, wódek, piwa, miodu z produkcyą roczną do 300 tys. rs. Handel w ręku żydów. Paraf, kościół katol. śś. Piotra i Pawła, z muru wzniesiony 1615 przez starostę Piotra Tryznę. Parafia katol. dekanatu bobrujskiego dusz 3660. Filia w Szaciłkach; kaplice w Malimonach, Paniuszkiewiczach, Wołczynie, Piotrowiczach, Horbaczewiczach i Kisielowiczach; były prócz tego kaplice w Omelnie, Janinie, Jasnymlesie, Domanowszczyznie i Dobośni. Powiat bobrujski graniczy od półn. z ihumeńskim, od wsch. z gub. mohilewską, od płd. z pow. rzeczyckim i mozyrskim, od zach. ze słuckim. Ma według Strielbickiego 10731 w. kw. rozległości. Powierzchnia gruntu równa, błotnista, lesista, 2 5 części obszaru zajmują lasy; Berezyna dzieli powiat na dwie części nierówne. W części zachodniej płynie też rz. Ptycz a wszelkie wody bieżące w pow. są dopływami bądź Berezyny, bądź Ptyczy. Jeziór w pow. 32 a największe z nich jez. Wieczory, mające 3 w. dł. a 5 4 w. szer. Dzieli się pow. na 4 zarządy policyjne, 2 okręgi sądów pokoju, 22 gminy, 136 okręgów wiejskich. Mieszkańców ma 118743 t. j. 58830 męż. , 60013 kob. We dług wyznań 86, 713 prawosł. 6, 153 katol. podług rubrycelli 8200, 420 ewang. , 3591 starego obrządku prawosł. , 17, 588 izr. w r. 1857 było 11, 155, mahometan 11 wszystko bez miasta B. . Miejscowości zaludnionych 10 miasteczek, 61 t. z. siół, 424 wsi, 376 folw. , zaśc, włości, futorów i t. p. Powiat bobrujski jest głównie lesistym krajem, bo chociaż ma dużo pól i łąk, to albo błotem pokrytych, albo nieurodzajnych. Część południowa nosi na sobie wszelkie cehy polesia, ku płn. trafiają się przestrzenie piasku; w ogóle piaszczystemi są brzegi Berezyny. Rolnictwo słabo rozwinięte, tylko hodowla lnu opłaca się korzystniej. Produktów leśnych wyrabiają tu rocznie za przybliżoną summę 1, 000, 000 rs. Hodowla bydła także zaniedbana; rozwinięte zato pszczelnictwo liczą przeszło 50 tys. uli i rybołówstwo. Przemysł fabryczny produkuje za 800 tys. rs. rocznie. Handel powiatu trzyma się głównie pobrzeża spławnej Berozyny i głównych jej przystani jak B. , Parycze, Świsłocz, Hołynka i i. Drzewo i produkta leśne idą po tej rzece ku Odessie i ku Rydze. Przywóz, koleją i wo dą, nieznaczny. Pod względom komunikacyi pow. bobrujski korzystne przedstawia warunki; ma dr. żel. libawskoromeńską, dawną szosę moskiewskobrzeską, trakty do Mińska, Czernihowa, Słucka i i. , ogółem 985 wiorst dróg komunikacyjnych. Szkół ma 30 t. j. 3 w B. , 1 żeńską duchowną w Paryczach i 26 począ tkowych 1klasowych. Parafij prawosławnych było w 1863 r. 59, w tej liczbie 29 od r. 1839. Parafij katolickich 4 B. , Choromce, Hłusk i Świsłocz, które tworzą dekanat bobrujski dyec wileńskiej, liczący wiernych 8192. Pe wna mała część pow. bobrujskiego należy do par. katol. Słuck. F. S. Bobrunga, rz. , dopływ Minii z prawej strony, przyjmuje z lewej strony rz, Szworksznię pod Płungianami. Źródło ma w jez. Płotele, ujście o 10 w. od Płungian. Bobrugiany, wś pryw. w pow. telszewskim, nad Bobrungą, o 42 w. od Telsz. Bobry, 1. wś nad rz. Wartą, pow. noworadomski, gm. Radomsk, par. Pławno, młyn wodny. 2. B. , pow. sejneński, dwie wsie t. n. , jedna z folw. w gm. i par. ŚwiętoJeziory, w 1827 r. miała 9 dm. i 128 ink. , obecnie 20 dnu, 140 ink. ; druga w gm. i par. Wiejsieje, liczyła w 1827 r. 12 dm. i 111 mk. , obecnie zaś 38 dm. i 275 mk. . 3. B. niskie lub małe, nad rz. Orzycem, pow. przasnyski, gm. i par. Krzynowłoga wielka, ma 85 morg. obszaru, 6 dm. , 45 mk. Drobna szlachta. Bobry, niem. Bobem, wś, pow. łecki, st. p. Bajtkowy. Bobryca, 1. wś, pow. kijowski, przy ujściu rzeczki Bobrycy do rz. Irpenia, o 10 w. od Białogródki. Mieszkańców 303, ziemi 620 dziesiatyn, piaszczystej, niezdatnej do uprawy; mieszkańcy trudnią się rybołówstwem; niegdyś było tutaj dużo bobrów. 2. B. , wś, pow. żytomierski, w 1863 własność Zalęskiego, ma rudę żelazną, o której czyt. Kopczyński P. Rozbiór rudy żelaznej ze wsi Bobrycy, pow. żytomirskiego, Gaz. codz. w Warsz. 1860, Nr. 253. Bobryca, 1. rz. , powstaje w pow. kaniowskim, płynie po pod wsie Troszczyn i Hryszczyńce i wpada do rz. Dniepru. W widłach dwóch jej ramion, tam gdzie się poczyna, prastare horodyszcze. 2. B. , rz. , poczyna się na polach wsi Czerniachowa w pow. kijowskim, wpada o 4 w. od m. Trypola do rz. Dniepru z prawej strony. 3. B. , czyli Świateć, rz. , wypływa z leśnej miejscowości przed wioską Zabirje i wpada do rz. Irpenia przy wsi Bobrycy w powiecie kijowskim. Bobryca, jez. niedaleko m. Lepla, w gub. witebskiej. Bobryk, Bobrzyk, 1. wś i dobra, pow. piński, przy gościńcu pocztowym, idącym z Nieświeża do Pińska, nad rz. Bobrykiem, w gm. dobrosławskiej, w 1m stanie polic. łohiszyńskim, w 1okręgu sądowym Pohostzahoro dny. Dobra B. mają obszaru 6670 dzies. , w glebie bardzo piaszczystej ale sianożęci są obfite. Była tu stacya pocztowa byłego traktu poczt. MińskPińsk, o 19 w. od st. p. Chotynicze. Własność dziedziczna Bortnowskich 2. B. , mała wioska, pow. radomyski, o 30 w. od Czarnobyla. Mieszk. 12; należą do maksymowieckiej parafii, trudnią się węglarstwem. Zarząd gminny w Maksimowiczach, policyjny w Czarnobylu. Kl. Przed. 3. B. wielki, wś rządowa i gmina, pow. bałcki, ma dusz męz. 458. Ziemi włośc. 1824 dz. W r. 1816 wraz z Bobrykiem małym i Kuraczemi łozami nadany był na 12 lat generałowi Bystremu; obecnie zaś 1373 dz. ziemi używal. oddano radcy Warandzie. 4. B. mały, wś, pow. bałcki, gm. B. wielki, należała do rządu, obecnie 1355 dz. należy do kupca Popowicza i Rusowa; dusz 214; ziemi włośc. 280 dzies. Bobryk, st. dr. żel. kurskokijow. , między Broworami a Bobrowicami, o 47 w. od Kijowa. Bobryk, 1. Bobrzyk, rz. w pow. pińskim, lewy dopływ Prypcci. Bierze początek w błotach zwanych Ruda, w północnej stronie pow. pińskiego, przepływa najbłotnistsze i bezludne miejscowości pińszczyzny środkowej, w pobliżu jeziora pohoskiego; dalej zwraca się bardziej na wschód i o milę poniżej wsi Berezcy wpada do Prypeci poniżej Jasiołdy i Styru. Jak i wszystkie rz. pińskie, B. jest bardzo rybną. Ma około 75 w. dł. , przyjmuje z prawej strony Wiślicę i wody jez. Pohost. Al. Jel 2. B. , rz. , dopływ prawy rz. Uszy, ma źródło w Wołczkowie, odlewa stawy z wsi Korolówka, Maksymowice i B. w radomyskiem 3. B. , rz. , lewy dopływ Teterowa, uchodzi naprzeciw Tryhor. Bobryki, wś, w północnej stronie pow. mozyrskiego, w gminie grabowskiej, w 2 stanie policyjnym petrykowskim, w 2 okręgu sadowym. Na odludnem zapadłem polesiu. Al. Jel. Bobryki, wś, pow. epifański, gub. tulska, o 5 1 4 w. od st. dr. żel. riażskowiaziemskiej B. Dońskie. Bobryniec, m. pow. gub. chersońskiej, o 181 w. na płn. od miasta gub. , na wysokim brzegu rzeczki t. n. , przy drodze pocztowej z Nikołajewa do Elizawetgradu, ma st. poczt. , 1860 r. miał 10194 mk. , dziś liczy 7780. B. został przemianowany z wsi na miasto 1828. Powiat bobryniecki ma 14183 w. kw. , grunta urodzajne, wody obfitość; r. 1860 miał 220, 726 mk. Bobryniec, ob. Inguł. Bobryniecki Majdan, ob. Bibków Majdan. Bobryńska, Bobrinskaja, st. dr. żel. fastowskiej, między Włodzimierzówką i Kamionką, o 199 w. od Fastowa. Z B. przez Smiłę i Biełozierje idzie osobna linia dr. żel. do Czerkas, 27 w. długa. Bobryszki, 1. wś pryw. , pow. nowoale ksandrowski, gub. kow. , 41 w. od m. pow. , z domem modlitwy dla raskolników. 2. B. , wś, pow. wileński, o 3 w. od Czabiszek, folw. , należy do dóbr Czabiszki Piłsudzkich. Obecnie własność Jana Piłsudzkiego. Parafia w Czabiszkach Dr. T. Hr. 3. B. . okrąg wiejski w gm. Oranach, pow. trocki, liczy w obrębie swym wsie Bobrzyszki, Serafiniszki, Kirklany, Aleksandrowo, Mieszkucie. Powierancie. Wś B. ma kaplicę murowaną, należącą do parafii Daugie a stawianą na mogiłach. Bobrza, wś rządowa, nad rz. Bobrek, pow. kielecki, gm. Samsonów, par. Ćmińsk, na wzgórzach, przy drodze bitej z Mniewa do Kielc. W 17 w. istniały tu już fabryki żelazne. W 1827 r. było tu 59 dm. i 342 mk. Bobrza, ob. Bobrek Bobrzanie, ob. Boboranie. Bobrzanka, rz. , ob. Dawinia. Bobrze, jezioro, w dobr. Rolny Wolmera, pow. sejneński, 50 morg. obszaru, 30 st. głęb. , łączy się z jez. Czarne. Bobrzec, ob. Bober. Bobrzek, potoczek podgórski, wypływają cy na gruntach wsi Inwałdu w pow. wadowi ckim; przerzyna gościniec wadowickoandry chowski, płynie zrazu na północ, potem na północny zachód, między wzgórzami gminy Wieprza i uchodzi z pr. brz. do Wieprzówki w tejże gminie, po niespelna półmilowym biegu. Br. G. Bobrzyca, ob. Bobrek. Enc. Orgel. mylnie opisuje ją powtórnie III 832 jakby odrębną rzekę. Bobrzyk, ob. Bobryk, Bobrzykowszczyzna, okrąg wiejski w gm, Myszagoła, pow. wileński, liczy nast. wsie Stankieniszki, Poużole, Heswa, Brynkiszki, Popoksza, Sanguniszki, Towciszki; zaścianki Zagieswa, Buda. Ipasznik, Koźliszki, Syncieniszki, Niedźwiedziszki. Bobrzyszki, ob. Bobryszki. Bobty, mkorządowe, pow. kowieński, na lewym brzegu Niewiaży, przy drodze niegdyś pocztowej, idącej z Szawel przez Kiejdany do Kowna, o 4 mile od Kowna, a o 3 mile od Kiejdan, z piękną w pobliżu górą. Liczy około 1000 mk. , 60 dm. , ma szkołę żydowską. Prawo miejskie otrzymało w XVII w. Starostwo B. płaciło w tym czasie 364 zł. kwarty. Parafialny kościół katol. śś. Piotra i Pawła. 1672 wzniesiony z drzewa kosztem obyw. Mleczka, 1771 odnowiony przez Prozora, 1830 pogorzał, 1854 znowu przebudowany. Parafia katol. dekan. kowieńskiego dusz 2392. Filia w Moniszkańcach z kościołem Zbawiciela, wzniesionym z drzewa 1848 przez obyw. Zaleskiego. Bobrunga Bobrunga Bobrugiany Bobry Bobryca Bobryk Bobryki Bobryniec Bobryniecki Majdan Bobryńska Bobryszki Bobrza Bobrzanie Bobrzanka Bobrze Bobrzec Bobrzek Bobrzyca Bobrzyk Bobrzykowszczyzna Bobrzyszki Bobty