Biłycz, ob. Bilicz. Bimowskie, niem. Boehmwitz, wś, pow. namysłowski, o 1 kil. od Namysłowa, w par. kat. namysłowskiej. Binarowa, ob. Bynarowa. Binczarowa, wś, pow. grybowski, o 10 kil. od Grybowa, ma 2246 morg. rozl. , 105 domów, 627 mieszk. , przeważnie ruskiej naro dowości. Parafia łac. w Grybowie, ruska kapelania w miejscu, położenie bardzo górzyste, gleba mało urodzajna. M. M. Binczarowa, potok, wypływa ze źródlisk i leśnych we wschodniej stronie gm. Binczarowej w pow. grybowskim; płynie na wschód łąkami binczarowskiemi i po 5 kilom. biegu wpada z lew. brz. do Białej Dunajcowej. Br. G. Bińczyce, Bieńczyce ob. . Bindawa, ob. Biędawa. Bindt, osada górnicza na Spiżu, o godzinę drogi od Schwarzenberga, 317 mk. , własność arcyks. Albrechta, kopalnie miedzi, po słowacku bania na Bincie. Łączy się koleją żelazną z Markuszowcami. Binduga, z niemieckiego binden, wiązać, inaczej Winduga, nazwa miejsc nad brzegami rzek spławnych, na których składano drzewo, przeznaczone do spławu. Ponieważ dla spławiania potrzeba drzewo wiązać w tratwy, jak to dotąd jest we zwyczaju, przeto miejscowości te otrzymały nazwę Bindugi. W obrębie Królestwa spotykamy je nad Niemnem, Bugiem, Narwie i Tyśmienicą. Pospolita i w innych prowincyach, gdzie stosownie do narzecza w różne wyrodziła się formy, jak Benduga, Będuha, Bendiuchia, Biendiuga i t. p. ob. . Binduga, 1. wieś włośc, nad rz. Omulew, pow. przasnyski, gm. i par. Zaręby, 21 dm. , 161 mk. i 754 morg. obszaru 109 ornego. 2. B. Majdan, pow. lubartowski, gm. i par. Czemierniki. Binduga, 1. niem. Bendugen, dawniej wś włośc, dziś osada, pow. chełmiński, niedaleko Grudziądza, par. kat. Sarnowo, 288 m. rozl. 2. B. , wś, pow. człuchowski, niedaleko st. p. Zielona. Bindużka, wś, nad rz. Narew, pow. makowski, gm. Siele, par. Szelkowo Bingiele, wś w pow. trockim. Binsdorf niem, wś, pow. grudziąski, par. Mokre, 152 mk. , 8 kat. , należy do Białochowa. Biniew, 1. wieś, pow. odolanowski, 23 dm. , 222 mk. , 9 ew. , 213 kat. , 76 analf. Ma st. dr. żel. z Ostrowa do Jarocina, między Ostrowem a Pleszewem, o 104 kil. od Poznania, o 38 od Jarocina, o 10 od Ostrowa, 2. B. , domin, pow. odolanowski, 1452 morg. rozl, stac. kol. żel. w miejscu. Należy do hr. Skórzewskich. BiniewoMarlewo, wieś, pow. wągrowiecki, 1131 morg. rozl. , 9 dm. , 91 mk. , 21 ew. , 70 kat. , 24 analf. ; stac. poczt. i kol. żel. Ro goźno o 2 kil. M. St. Binino, 1. wieś, pow. szamotulski, 28 dm. , 195 mk. , wszyscy kat. , 47 analf. , stac. poczt. Ostroróg o 2 kil. , stac. kol. żel. Wronki o 7 kil. 2. B. , folw. , pow. szamotulski, ob. Dobrojewo. Biniszew, ob. Bieniszew. Binkowice, niem. Bienkowitz, zwane też Benkowicami, wś, pow. raciborski, nad rzeczką Cynną lub Psinną, z parafią katol. dek. raciborskiego. Założona podobno przez jakiegoś hr. Benko przed XIV w. Binkowo, wieś, pow. śremski, 31 dm. , 263 mk. , 1 ew. , 262 kat. , 46 analf. Binnewitz, ob. Bonjecy. Bint, ob. Bindt, Biodrówka, ob. Łukonica. Biorda, wś i dobra na północnym krańcu pow. bobrujskiego, w gm. bacewickiej, w 4 stanie policyjnym świsłockim, w 2 okręgu sądowym bobrujskim, nad Olsą, o 6 mil od Bobrujska. Dobra B. są dziedzictwem Koto wiczów i mają obszaru przeszło 5000 morg. , lasów i łąk obfitość. Al. Jel. Biórków, ob. Birków. Biowtany, wś, pow. trocki, nad Strawą. Birau, ob. Biery. Birawa, Birawka, ob. Bierawa, Bierawka. Birck. .. , ob. Birk. .. Bircza, Biercza, m. , pow. . dobromilski, przy trakcie przemyskosanockim, niegdyś wś Nowobród zwana, słynęła niegdyś z jarmarków, dziś z warsztatów płócienniczych. Ma dwie parafie i szkołę trywialną. Parafia katol. istniała pierwej w Boguszówce; 1478 tu przeniesiona, . liczy 2579 wiernych. Obecny kośc. katol. z drzewa, 1743 zbudowany. Dekanat gr. kat. birczański. dyecezyi przemyskiej; ma 19 parafij Bachórz, Brzózka, B. , Hłudno, Hłumcza, Dobra. Dubiecko, Izdebki, Iskań, Końskie, Lipa, Łubna, Pałowkoma, Piątkowa, Ruska wieś, Siedliska, Ulucz, Jabłonica ruska, Jawornik ruski; liczy wiernych 22428. Par. gr. kat. dek. t. n. z filiami Stara B. , Wola Korzeniecka, Rudawka i Kotów dusz 2067 dusz. Do lipca 1876 w B. mieścił się urząd powiatowy, w owym czasie przeniesiony do Dobromila. Ówczesne starostwo birczańskie Galicya miało przestrzeni 15 mil kw. , mieszkańców 52322, osad 96, gmin 91. Birczuki, Birczukówka, ob. Bierczuki, Bierczukówka. Biresna, ob. Bereśna. Birga, Broma, wś w pow. bobrujskim, nad Ołą, o 50 w. od jej ujścia. Birgelau, Birglau, ob. Bierzgłowski zamek. Birka, niem. Birken, pow. międzychodzki, ob. Gorzyce nowe. Birkbruch, ob. Brzozowe bioto. Birken, ob. Brzezina i Brzóski Birkenau, ob. Brzeziny, Brzezinko, Jazy, Wilki. Birkenberg, ob. Brzozowa góra. Birkenbruch, ob. Brzozowe błoto. Birkenbrück niem. , kol. należąca do Białobłota, pow. świecki, par. Jeżewo st. p. i dr. żel. Laskowice; 136 m. rozl. , 13 dm. , 70 mk. , 62 kat Birkenfeld, 1. folw. pow. krotoszyński, ob. Borzęciszki Radenz. 2. B. , osada, pow. gnieźnieński, ob. Gay. Birkenfeld, Birkenfelde niem. . Wiele wsi osad i dóbr pryw. w Prusiech wschodnich nosi tę nazwę, jak np. pod Gierdawami, Pilkałami i t. d. B. w pow. sztumskim, niedaleko Malborga, zwało się dawniej Grzymałą. Birkenfeld, kol. niemiecka, pow. kluczborski, do dóbr Polanowie należąca. Birkenfelde, ob. Brzyskorzystew. Birkenfliess, ob. Suchabrzeźnica. Birkenfurth, ob. Boruszynko i Tarnówko. Birkenhain, ob. Pieńki. Birkenrode, folw. , pow. gnieźnieński, ob. Dębnica. Birkenrode niem. , folw. , pow. świecki, należy do wsi szl. Bzowa, par. Bzowo, st. p. i dr. żel. Warlub. Birkenthal, ob. Brzozowo i Brzeźno. Birkhausen, ob. Wilcze. Birkhof, ob. Brzozówka. Birkholz, ob. Brzeźniak i Nadborowo. Birki, wś, pow. czehryński, nad rz. Taśminem i wpadającemi do niej rzeczkami Wereszczanką i Bołtuszem, o 4 w. od m. Aleksandrówki i o 9 w. od Kamionki, stacyi dr. żel. chwastowskiej. Mieszk. 1362, wyznania pra wosławnego. Cerkiew parafialna i szkółka. Ziemi 2998 dzies. piaszczystej, dawniej w zu pełności pokrytej lasem; grunta piaszczyste; należy do wielu właścicieli. Ba wydmach piaszczystych znajdują się tu monety staro żytne. Zarząd gminny i policyjny w Aleksandrówce. Birków wielki lub Biórków, wś, pow. miechowski, gm. Wierzbno, par. Birków, od Proszowic w stronie zachodniopołudniowej, o 9 wiorst, przy drodze do Krakowa, w górzystej okolicy. B. wielki, wraz z folw. Biórków mały i Wiktorya, oraz osadą Zielona, stanowi dobra, mające rozległości 996 morg. W 1827 r. było tu 32 dm. i 310 mk. , obecnie 38 dm. , 312 mk. ; gruntów włościańskich 182 morg. Kościół par. drewniany, szkółka elementarna. Osada ta istniała już w XV wieku, za czasów Długosza należała do Mikołaja Birkowskiego her. Topor. T. I, str. 136. Parafia tutejsza dek. miechowski, dusz 1347 istnieje dopiero od r. 1452. Po spaleniu się pierwotnego kościoła, nowy drewniany kościół wystawiony został w r. 1633. 2. B. , z gruntów poplebańskich powstała pod B. w 1868 r. nowa wieś, zwana Birkowski Wysiółek, mająca 61 morg. obszaru, 11 dm. i 70 mk. 3. B. , mała wś i folw. , o 8 w. od granicy Galicyi i komory Baran. W 1827 liczył 7 dm. i 73 mk. , obecnie 15 dm. , 108 mk. , 84 morg. włośc. ziemi. Birkowitz, ob. Bierkowice. Birksdorf, ob. Brzezinki, Birkwerder, ob. Grabowskie olędry. Birnbaeumel, ob. Gruszeczka. Birnbaum, ob. Międzychód. Birowa, ob. Bierawka. Birówka, ob. Bierówka. Birsen, włość w gub. kurlandzkiej, parafia Alszwangen. Birsk, miasto powiatowe gub. ufimskiej, nad Birą i Biełą, 4074 mieszkańców, 1949 w. od Petersburga, a 103 od miasta gubernialnego odległe. Bank, stacya pocztowa. Birstein, ob. Birsztany. Birszcze, wś, pow. kalwaryjski, gm. i par. Krasna, o 22 w; od Kalwaryi. W 1827 r. było tu 11 dm. i 105 mk. , obecnie 26 dm. , 340 mk. Birsztackie błoto, w pow. grodzieńskim, na praw. brz. Niemna. Birsztany, mko rządowe w pow. trockim, na pr. brz. Niemna, o mil 11 od Wilna, 4 1 2 od Kowna, 5 wiorst od Pren. Staroż. osada litewska. W samem mieście dosyć wysoka góra stożkowata, niegdyś zamkowa, którą dotąd lud zowie, dwaras uszkiajtas, dwór zaczarowany. Wigand już 1394 wspomina o B. p. n. Birstein. Potem był tu zamek myśliwski w. książąt litewskich a w 1473 r. Kazimierz Jagielończyk z żoną i synami przepędził tu część zimy. B. należały kolejno do starostw puńskiego i preńskiego. Kościół kat. istniał tu oddawna a Władysław IV nadał mu 1643 r. trzy chaty wieśniacze w B. i cztery w Źydejkach. Są tu trzy zdroje wody słonej, od 1840 nawiedzane przez chorych a od 1854 urządzony zakład leczniczy przez doktora Benedykta Bielińskiego i Adama Bartoszewicza. Chemicznego rozbioru wód B. dokonał najpierw 1851 r. prof. Abicht i aptekarz Justyn Kuszewicz. Okolice malownicze. Ulubione miejsce przechadzki chorych Zwierzyniec, na drodze do Pren, z pięknemi szpalerami odwiecznych lip. Tu miał się znajdować zamek myśliwski w. książąt litewskich. Historycznie opisał B. Teodor Narbutt w Wilnie. O wodach tutejszych pisał dr. Regnier w dodatku Gaz lek. z 1875 r. Podług analizy p. Szyllera z 1860 r. solanka birsztańska zawiera, oprócz małej ilości kwasu węglanego, na 100 części; soli kuchennej 1, 84; chlorku manganu 0, 36; siarczanu sody 0, 61; chloranu sody 0, 20; siarczanu wapna 1, 25; tlenniku żelaza 0, 04. Woda przezroczysta, bez zapachu, smaku silnie słonogorzkiego, temperatura 7 1 4 R. ; źródeł 3, dają do 6 tysięcy wiader na dobę. Wody birsztańskie przeważnie w postaci ciepłych wanien Biłycz Biniszew Biłycz Bimowskie Binarowa Binczarowa Bińczyce Bindawa Bindt Binduga Bindużka Bingiele Binsdorf Biniew Biniewo Binino Binkowice Binkowo Binnewitz Bint Biodrówka Biorda Biórków Biowtany Birau Birawa Birck Bircza Birczuki Biresna Birga Birgelau Birka Birkbruch Birken Birkenau Birkenberg Birkenbruch Birkenbr Birkenfeld Birkenfelde Birkenfliess Birkenfurth Birkenhain Birkenrode Birkenthal Birkhausen Birkhof Birkholz Birki Birków Birkowitz Birksdorf Birkwerder Birnbaeumel Birnbaum Birowa Birówka Birsen Birsk Birstein Birszcze Birsztackie błoto Birsztany