rzyce, ma mk. rz. kat. 496. Większa posiadłość należy do hr. Komorowskiej. 4. B. , przysiołek wsi Kozina, pow. skałacki; filia gr. kat. par. Kokoszyńce; należy do rz. kat. par. Grzymałów. 5. B. , przys. wsi Siemiakowce. 6. B. , wś, pow. Radautz, na Bukowinie, st. p. Wików, z parafią grecką nieunicką w miejscu; własność funduszu religijnego. Biłka, 1. dopływ potoku Olejowej, wpadającego z prawego brzegu do Dniestru. Wypływa w obr. gminy Korniowa, w pow. horodeńskini, pod wzgórzem Kipiączką 341 m. ; płynie parowem na północny wschód i w Semenówce wpada do Olejowej. Długość biegu pół mili. 2. B. , rzeczka na Bukowinie, lewy dopływ Suczawy, przyjmuje Kriwę. Biłkoszki, fol. , pow. wiłkomierski, par. Szaty, własność Szadziewiczów. Biłków, wieś, pow. bohorodczański, nad potoczkiem Biłkowczyk, dopływem Bystrzycy nadworniańskiej; oddaloną jest o 3 mile na południe od Bohorodczan a o milę na zachód od Nadwórny. Wieś to czysto górska w Karpatach leżąca. Przestrzeni obszar dworski posiada roli ornej 5, lasu 1465 morg; posiadłość mniejsza zajmuje roli ornej 622, łąk i ogrodów 1398, pastwisk 1096, lasu 63 m. Ludność rz. kat. 1, gr. kat. 1250, izraelitów 48; razem 1299. Należy do rzym. kat. par. w Sołotwinie; gr. kat. parafią ma w miejscu, należącą do dekanatu nadworniańskiego. Wieś ta posiada szkołę filialną. Właściciel większej posiadłości Towarzystwo handlowe dla produkcyi leśnej w Wiedniu. Biłkowczyk, potok, źródła swoje ma w obr. gm. Biłkowa w pow. bohorodczańskim w Galicyi, w zachodniej stronie tej gminy, w Beski dzie lesistym, pod wzgórzem Bubenem 933 m. ., płynie debrami leśnemi na wschód między la sem Skitem 801 m. a Rykiwskim 812 m. , następnie przez gm. Biłków, gdzie zwraca się nieco na południowy wschód i w tejże gminie naprzeciwko Pniowa uchodzi do Bystrzycy Nadworniańskiej Czarnej. Długość biegu półtorej mili. Zabiera liczne wody górskie z obu stron; najznaczniejszy z pr. brz. zwie się Biłkowcem. Br. G. Biłkowiec, prawy dopływ Biłkowczyka, wytryska w obr. gm. Biłkowa, w południowej jej stronie z pod góry Makowca 750 m. i pły nie debrami leśnemi na północny wschód, two rząc granicę gmin Biłkowa i Pniowa. Długość biegu trzy czwarte mili. Br. G. Biłocz, Biełocz ob. Bitohorszcze, wś, pow. lwowski, o 7 kil. od Lwowa, w par. rz. kat. Zimnowoda, ma filią par. gr. kat. Rudno i szkołę 1klasową, Dominium należy do miasta Lwowa. Biłopil, ob. Białopol Biłozierje, ob. Białozierze. nych Bibl. War. 1842 r. II 222. Powiat biłgorajski gub. lubelskiej, utworzony z połud. zachodniej połowy dawnego zamojskiego powiatu w 1866 r. , zajmuje 31, 02 mil kwadr. i graniczy od północy z janowskim i zamojskim, od wschodu z tomaszowskim, od zachodu zaś i południa z Galicyą. Rzeka Tanew rozdziela terytoryum powiatu B. na dwie połowy północna przeważnie lasami pokryta, nizko położona, obfituje w drobne rzeczki o bagnistych wybrzeżach; południowa część przeciwnie, górzysta i wzniesiona, mało ma lasów i uboga i w wody. W północnej części wody obszernych lasów odprowadzają rzeki Branwica, Bukowna, Rakowa, Kurzanka, Lada. W południowej jedna tylko mała rzeczka Złota płynie wprost do Sanu. Tanew nie jest spławną. j Błota spotykamy po brzegach rzek Bukowny i Kurzanki, i w lasach pomiędzy temi rzekami się znajdujących. Największe są Błogie przy wsi Wypalenki, Szeliga na prawym brzegu Kurzanki, i Wypalanki między rzeką Bukowną a Branwicą. Około Biłgoraja zaczynają się wyniosłości dochodzące 700 st. nad poziom. Cześć południowa powiatu jest więcej zaludniona i lepiej uprawna; wsie, choć rzadkie lecz duże i ludne bardzo, mają często po tysiąc i więcej mieszkańców. Dla braku dróg ani rolnictwo ani przemysł fabryczny ani handel nie mogły się tu pomyślnie rozwinąć. Powiat cały nie ma całkiem niemal dróg bitych; jedyna droga wodna, San na małej tylko przestrzeni dotyka granic powiatu a kolej Nadwiślańska przechodzi w średniej odległości 10 do 12 mil od granicy powiatu. Jedyną więcej rozwiniętą gałąź przemysłu stanowi sitarstwo koncentrujące się w mieście Biłgoraju i produkujące za 124, 570 rs. rocznie, gdy w całym powiecie istnieje tylko jedna gorzelnia 18, 576 rs. , jedna papiernia 4, 500 rs. ; 4 małe browary ogółem 6 fabryk z produkcyą dochodzącą do 34, 000 rs. rocznie. Pod tym względem B. powiat jest najuboższym w całej gubernii. W 1878 ludność powiatu wynosiła 80, 355, w tem 38, 600 męż. i 41, 755 kob. Podług wyznań w 1876 r. było 46, 595 katolików, 18, 294 unitów, 2232 prawosławnych, 14 protestantów i 6761 izraelitów na 73, 898 mk. Pod względem sądowym B. powiat należy do II okręgu sądowego w Zamościu i dzieli się na cztery okręgi sądowe gminne Sól, Lipiny, Tarnogród i Józefów. Jeden sąd pokoju w Biłgoraju należy do zjazdu sędziów pokoju w Zamościu. Pod względem administracyjnym B. powiat dzieli się na 14 gmin Aleksandrów, Babica, Biszcza, Różaniecka wola, Krzeszowska Huta, Kniaźpol, Kocudza, Krzeszów, Łukowa, Majdan Sopocki, Potok górny, Puszcza Solska, Sol i Tarnowatka. Jedyne miasto w powiecie Biłgoraj; osady miejskie trzy Krzeszów, Tarnogród, Józefów. Szkół początkowych w 1878 r. było 19. Dekanat biłgorajski dyec. lubelskiej składa się z 9 parafij Biłgoraj, Gorecko, HutaKrzeszowska, JózefówOrdynacki, Krzeszów, Łukowa, Potok Ordynacki, PuszczaSolska i Tarnogród. Br. Ch. Biłhorod, czyli Biłhorodka, m. w pow. kijowskim, o 24 w. od Kijowa, nad rz. Irpeniem, płynącym na wschódpółnoc. Miejsce to dziś podupadłe, wieś licha, lecz znakomitej przeszłości. Nestor wspomina o B. pod r. 910. Włodzimierz W. , wielki książę kijowski, jeszcze poganin, trzymał w tym grodzie 300 nałożnic i lubił go jako miejsce rozrywki; opasał go murem w 990 r. , którego nie mogąc dobyć Piecyngowie odstąpili bez skutku. Już za czasów Nestora to podanie miało formę legendy; rozpowiada więc kronikarz ten, że w oblężonem przez nieprzyjaciół mieście, dla przerwanych dowozów zaczął panować głód. Lud zebrawszy się na wiecę albo radę, chciał się poddać. Książę daleko mówili Pieczyngi niektórych stracą a głód wszystkich wydusi. Wtedy starzec pewien poradził tak podejść oblegających wykopano dwie studnie, w jednej ustawiono kadź z sytą, w drugiej z kisielem, i wezwano starszyznę Pieczyngów do umowy; ci, ujrzawszy owe studnie, pomyśleli że ziemia sama tu wydaje pokarm i napitek, i straciwszy nadzieję zdobycia miasta głodem, odstąpili od oblężenia. Za następców Włodzimierza W. miasto miało na swojem czele tysiącznego i biskupa. Pierwszym biskupem tutejszym był Nikita. Tysiącznikiem za Włodzimierza Monomacha był jakiś Prokopij. B. też jakiś czas był dzielnicą. W 1107 r. panował tu Borys, w 1160 r. Mścisław Wołyński, w 1170 r. Włodzimierz Igorowicz i Rościsław Włodzimirzowicz. Ale w 1238 nastąpił srogi najazd mongołów. Batychan zniszczył Kijów i kraj cały; tej kolei i B. uległ. Odtąd gród ten do dawnej swojej świetności nie doszedł. Dziś niema śladu dawnego książęcego zamku i murów z basztami; wał tylko, znaczną przestrzeń okrążający, pokazuje ich miejsce. Wał ten trzy strony dzisiejszej B. opasuje; z czwartej zachodniej kręty zjazd stanowił obronę naturalną. Główny wał około dwóch i pół wiorst ma długości, zewnątrz okolony rowem, najszerszym i najgłębszym od Kijowa; do wielkiego okopu przymyka mniejszy, 320 sążni długi, o wyniosłości nad rz. Irpeniem oparty. Tara stał warowny zamek i cerkiew przez Batychana zniszczona. Zewnątrz u zbiegu dwóch okopów jest wyniosłość nazwana cerkowiszczem i druga takaż sama nazwiskiem Mikoły, tworząca kopiec z ceglanego i wapiennego gruzu. Między tem wzgórzem i cerkwią leży dolina, gdzie miały być Nestorowskie studnie z sytą i kisielem; ku wsi Horeniczom między błotami znajduje się horodek, otoczony z trzech stron wałem, z czwartej krętym brzegiem rzeki, do którego pieszo dojść niepodobna dla bagna w lesie, a wody w jesieni i na wiosnę; miała tam mieszkać jakaś księżna całe miejsce zawalone gruzami ceglanemi. Po spustoszeniu od Mongołów B. przez długie lata stał pustkowiem. Dopiero za czasów litewskich i polskich zaczął się dźwigać i osiedlać. W 1474 roku Contarini poseł wenecki przejeżdżał przez B. i miał tu nocleg. Była tu stacya królewska. Wiemy z dawnych aktów sądowych, że B. należała do rodziny Rajów, od tych przeszła do ks. Ortrogskich, a od tych do ks. Koreckich. Było to miejsce obronne i warowne. Wspomina o niem Cellaryusz w 1659. Od ks. Koreckich B. przeszła następnie w posiadanie do Max. Brzozowskiego, kasztelana kijowskiego. Ale nareszcie na mocy traktatu grzymułtowskiego B. , jako leżąca na prawym brzegu rzeki Irpenia, odpadła od Polski. Jeszcze w 1673 r. miasteczko to poddało się Romadanowskiemu i wojsko rosyjskie zajęło je. W 1700 roku Piotr W. darował B. metropolitom kijowskim; w przywileju powiedziano jest, że to miejsce jest zapuściałe. Baron Stralhenberg w swojem dziele Description hist. de l enipire russien, powiada, że za jego czasów około Kijowa, Czerkas i B. winną uprawiano latorośl i że z niej też robiono wina, wyższe gatunkiem, według jego zdania, od win saskich. Dziś B. należy do metropolity kijowskiego, ziemi ma 1900 dzies. , 1569 mk. , chat 276; cerkiew paraf. , szkółka i magazyn zapasowy gromadzki. Biłka, Białka, Biełka ob. Biłka, 1. wś, pow. przemyślański, o 10 kil. od Przemyślan na południe leżąca. Przestrzeni posiadłość większa obejmuje roli ornej 454, łąk i ogrodów 41, pastwisk 47, lasu 542 morg; posiadłość mniejsza roli ornej 805, łąk i ogrodów 66, pastwisk 117, lasu 9; ludność rz. kat. 42, gr. kat. 577, izraelitów 22 razem 641. Należy do rzym. kat. parafii w Przemyślanach, gr. kat. parafią ma w miejscu, do której także należy wieś Kosteniów z 355 parafianami; cała parafia zatem liczy 932 dusz gr. kat. wyznania i należy do dekanatu narajowskiego; posiada szkołę niezorganizowaną, należącą do rady szkolnej w Rohatynie. Właściciel posiadłości większej Dom narodny ruski we Lwowie. 2. B. szlachecka z przysiołkami Dół, Kleparów, Pogranicze, Werbniki i Zakościół, wś, pow. lwowski, o 9 kil, od st. p. Gaja, mk. rz. kat 1323; gr. kat. Ma par. kat. założoną 1441 dek. lwowski zamiejski, kośc. 1869 r. murowany; w par. 2345 wiernych. Jest też B. filią gr. kat. par. Zuchorzyce i ma szkołę 2klaso wą. 3. B. królewska, wś, pow. lwowski, o 5 kil od Borszczowic, w par. rz. kat. B. szlachecka. Jest filią parafii gr. kat. Zucho Biłhorod Biłka Biłkoszki Biłków Biłkowczyk Biłkowiec Biłocz Biłopil Biłozierje Biłhorod