płci 877. Niegdyś starostwo z zamkiem bardzo dawnym. Zygmunt August darował B. Mikołajowi Radziwiłłowi Rudemu, który w r. 1553 kościół parafialny kalwinom oddał. Synody kalwińskie w XVII w. Cerkiew prawosł. Przeprawa przez Niemen, stacya obserwacyjna i port. Po Radziwiłłach dziedziczy B. obecnie ks. Piotr Wittgenstein. Baliński Staroż. Polska, t. III, str. 263 myli się, pisząc, że tu był kościół dominikanów, fund. Sapiehy był i jest kościół dziś podominikański w Jelnej, o 3 w. od Bielicy, przy gościńcu do Lidy. W B. jest tylko kaplica parafii Jelna. Gmina wiejska B. pow. lidzkiego ma 5489 ludn. , t. j. 2624 męż. , 2865 kob. Włościanie mka B. mają 2962 dz. gruntu. Gmina B. liczy 674 dym. , i składa się z 6 okręgów wiejskich a 28 wsi. Okręgi te są 1 Bielica, 2 Zaczepieze, 3 Krasna, 4 Poniemuńce, 5 Bucile, 6 Toboła. Okrąg wiejski B. liczy w swoim obrębie mko B. ; wsie Bądary, Czaplewszczyzna, Zarzeczany, Liniany. 2. B. , wieś i dobra, pow. miński, w gm. samochwałowickiej, w I stanie policyjnym, w 3 okręgu sądowym, w parafii katolickiej annopolskiej, o 18 w. od Mińska. Własność Hryniewskich; folwark ma obszaru 750 mor. , w glebie niezłej lecz łąk jest mało. 3. B. , m. dawniej powiatowe, dziś nadetatowe, prawie przedmieście miasta powiatowego Homla, ma kaplicę katolicką. Leży nad Sożą. Bielica, ob. Usza. Bielice, 1. folw. , pow. kutnowski, gmina Krośniewice, staranne gospodarstwo, piękny ogród owocowy. Obszar dworski 360 morg. Opuszcz. u Zinberga. 2. B. , wś. włośc. nad rz. Nosik, pow. płocki, gmina Święcice, par. Kobylniki, liczy 7 dm. , 61 mk. i 179 m. ziemi. Bielice, 1. niem. Bilitz, fol. , pow. mogilnicki, ob. Gozdanin. 2. B. , niem. AltBeelitz, domin. , pow. bydgoski; 5 dm. ; 85 mk. ; 8 ew. , 77 kat. , 46 analf. Pod wsią znajdują się wykopaliska, żale, z których wydobyto znaczną liczbę urn szeregiem ustawionych. 3. B. Nowe, niem. NeuBeelitz, wieś, pow. bydgoski; 40 domów; 574 mieszk. ; 466 ewang. , 108 katolików; 136 analf. Bielice, 1. Stare, niem. AltBielitz, inaczej Piaski, folw. , pow. lubawski, niedaleko Biskupic. 2. Nowe B. , niem. NeuBielitz, dobra ryc. tamże, par. Skarlin, własność Jackowskiego. Bielice, niem. Boehlitz, ob. Bąkowice. Bieliczany, wieś, z gminnym zarządem, w półn. stronie pow. ihumeńskiego, nad rz. Bielicą, w 3im stanie policyjnym Berezyńskim, w 2gim okręgu sądowym Berezyńskim, ma szkółkę wiejską, cerkiew parafialną, 26 dm. Gmina bieliczańska składa się z 87 małych wiosek i liczy 2000 mieszk. płci męzkiej. Pochyłość tej miejscowości na kilka mii kwadr. ku rz. Uszy jest północną, dla tego też kraniec powiatu ihumeńskiego w porze wiosen nej ma późniejszą wegetacyą a zimą śniegi bar dzo obfite. Al. Jel. Bielicze, 1. wś i dobra we wschodniej stro nie pow. słuckiego, w kierunku drogi ze Słucka do Starobina w gm. Czaplickiej, w 1 sta nie policyjnym starobińskim, w 2 okręgu sądowym. Dobra B. są dziedzictwem Naru szewiczów, mają obszaru przeszło 1400 morg. w dobrej glebie. 2. B. , wś, pow. kijowski, o 10 wiorst od Kijowa na zachód, nad rzeką Borszczahówką, wpadającą do Irpenia. Mie szkańców 691, z nich 11 izrael. Ziemi 1247 dzies. , dosyć żyznej. Mieszkańcy głównie tru dnią się rolnictwem. Do roku 1810 B. nale żały do kijowskiej Ławry, obecnie własność rządowa. Tu w 1161 r. był rozbity książę Iziasław Dawidowicz i zginął Kronika Ne stora. Kl. Przed. Bieliczek, niem. Silberhof, Beliczek, kolonia, pow. chojnicki, pod Śliwicami. Bieliczna, ob. Biliczna. Bielijówka, wś, pow. skwirski, nad rzeką Łowczykiem, wpadającym do rz. Berezianki, o 16 w. od Skwiry i w takiej samej odległości od Wołodarki. Mieszk. 827, wyznania pra wosławnego. Cerkiew paraf. zbudowana w r. 1770. Ziemi 8560 dziesiatyn pierwszorzędnego czarnoziemu, lecz zupełnie prawie bezleśnej. W przeszłym wieku należała do ks. Wiszniowieckich, później do Rybińskiego, kasztelana owruckiego, który je sprzedał w r. 1799 Be rezowskiemu; obecnie należy do wielu właści cieli. Zarząd policyjny w Borszczahówce, gminny w Worobijówce. Kl. Przed. Bieliki, wś, nad rz. Widawką, pow. noworadomski, gm. Brudzice, par. Lgota Wielka, odl. o 14 w. od Radomska, leży w dolinie śród wyniosłości przy źródłach rz. Widawki. Istnieje tu olejarnia, garbarnia, młyn, wiatrak, gospodarstwo postępowe, ogród piękny. Wieś ta jest zdawna w ręku rodziny Strzeleckich Jastrzębców Według wiadomości dostarczonych przez Ant. Strzeleckiego. Bieliki, mko, pow. kobelacki, gub. pułtawska, założone 1765, należało do kozackiego pułku pułtawskiego. Ma 4861 mk. Bieliłowka, ob. Białołówka. Bielin, wś, pow. nowogródzki, gub. mińskiej, ma kaplicę katol. par. Wsielub. Bielin, ob. Bjelin. Bielina, 1. wś i fol. nad rz. Bieliną, pow. brzeziński, gm. Łaziska, par. Chorzęcin, na lewo od drogi bitej z Ujazdu do Wolborza. . W 1827 r. było tu 23 dm. i 157 mk. , obecnie 200 mk. , 20 dm. ; ziemi dworskiej 665 m, włośc. 202 m. 2. B. , ob. Bieliny. Bieliniec, wś, pow. Nisko, o 1 kil. od Ulanowa, w par. rz. kat. Bieliny. Bielińska Wólka, wś, pow. Nisko, o 3 kil. od Ulanowa, w parafii rzym. katolickiej Bieliny. Bielino, wś włośc. , i kol. nad rz. Wisłą, pow. płocki, gm. Bielino, par. Imielnica, odl. od Płocka 8 w. Wieś B. ma 227 m. obszaru, w tern gruntu ornego 219 morg. , 12 dm. i 122 mk. ; kol. B. ma 326 mor. 314 gruntu ornego, 21 dm. i 145 mk. Bielino gmina należy do I okręgu sądowego w Trzepowie, powierzchni zajmuje ogółem mor. 10, 047, w tej liczbie grun tu ornego 7, 096 m. W gminie znajdują się 2 kościoły katolickie, ewangelicki dom modlitwy, 8 młynów wodnych, 2 wiatraki, 1 olejarnia, 5 karczem i szynków. W skład gminy wcho dzą Bielmo w. i k. , Ciemniewko, Grulczewo, KempaOśnica, LiszynoCzernie, Liszynokolo nia, Mirosław, MiszewkoStrzałkowskie, Ośnica, Radzino, Słupno, Wirginia, Wykowo; do bra prywatne Grulczewo, składające się z fol warków Białopole, Borowiczki, Piotrowo, Pod dębic z osadą Tartak i awulsem Grabówka; do bra prywatne MiszewkoStrzałkowskie; majo raty Słupno i Cekanowo, probostwa Miszew koStrzałkowskie i Słupno. Rządowe wieczystodzierżawna osada młynarska Słupno, osada karczemna i osada straży leśnej w Słupnie, osada straży leśnej w Wykowie. Powyżej wymienione miejscowości należą do parafii Imielnica, MiszewkoStrzałkowskie i Słupno. 2. B. , ob. Bielno. B. Chu. Bieliny, 1. wś, nad rz. Belnianką, pow. kielecki, gm. i par. t. n. , na połd. od Śto Krzyskiego pasma Łysogór, o 12 w. na półn. zach. od Łagowa. Znajduje się tu kościół par. murowany z XVII w. , urząd gminny i szkoła. W 1827 r. było tu 21 dm. i 147 mk. Par. B. dek. opatowskiego ma 4338 dusz. Gmina B. należy do s. gm. okr. III w Daleszycach, st. poczt. w Kielcach, odległa od Kielc 20 wiorst. W gminie są młyny wodne, szkoła początkowa 1, ludn. 4528. 2. B. lub Bielina, wieś, pow. rawski, gm. Góra, par. Łęgonice, na prawo od drogi bitej z Rawy do Nowego Miasta. Tu mieszkali jako dzierżawcy rodzice Paska. W 1827 r. było tu 26 dm. i 178 mk. , obecnie 36 dm. , 323 mk. , 665 morg. ziemi włośc. , młyn wodny z 60 morg ziemi. 3. B. , wś poduchowna, pow. opoczyński, gm. Goździków, par. Bieliny. Znajduje się tu kościół par. drewniany. W 1827 r. było tu 153 dm. i 989 mk. Obecnie obszar ziemi dwor. 1235 morg. , włośc. 493 morg. Par. dek. opoczyńskiego liczy 743 wiernych. 4. B. , wś, pow. iłżecki, gm. Łaziską, par. Wielgie, smolarnia. 5. B. , jurydyka warszawska, ob. Warszawa. Bieliny z przys. Mokradło, wś, pow. Nisko, o 7 kil. od Ulanowa, ma 1302 n. a, morgów rozl. , 133 dm. , 738 mk. , szkołę filialną i paraf. łac. w miejscu; istniała już w pierw szej połowie 14 w. ; kościół par. pod wezwa niem św. Wojciecha wybudowała ordynatowa Zamojska, wojewodzina smoleńska, zmarła 1770 r. Kościół został poświęcony dopiero w r. 1852. B. leżą nad Sanem, w piaszczystej równinie i wraz z Bielińcem i Bielińską Wól ką stanowią własność hrabiego Alfonsa Mniszcha. M. M. Bieli Potok, Biały Potok, po węg. Feher Patak, wś, a raczej ulica mka Rużemberga w hr. liptowskiem Wegry, 976 mk. H. M. Bieli Potok, Biały potok, wś w hr. orawskiem Węg. , uprawa jęczmienia i owsa; znaczne i intratne kamieniołomy, 1032 mieszk. Bielitz, ob. Bielice i Bielsko. Bielizna, ob. Grodnia. Bielki, niem. Boelk, wś, pow. brodnicki. Bielki, ob. Bełk. Bielkiewicze, zaścianek składający się z kilkunastu siedzib szlacheckich, arendowanych lub dziedzicznych, w powiecie ihumeńskim, nad rz. Ptyczą, w pobliżu targowego miasteczka Dudzicz, w 3 okr. sąd. , w 1 polic. stanie, w parafii katolickiej annopolskiej. Po drugiej stronie rzeki leży tuż wieś i dobra Hrebień, starożytna Hrebnia. Tędy przechodził odwieczny trakt od starożytnego Mińska na Ukrainę i tu istniał przewóz czyli prom, a na stępnie most warowny, na którym pobierano myto z mocy dokumentu króla Władysława IV, wydanego w roku 1633. Dziś ustronie, całkiem od wielkiego gościńca oddzielone rze ką. Pokryte przedhistorycznemi kurhanami, które badał znany archeolog Konstanty Tysz kiewicz w roku 1877. Są to pomniki niezna nych ludów, kiedyś chwilowo zamieszkujących tę ziemię, w czasie wielkich wędrówek hord różnych, tłoczących się ze wschodu, lub może autochtonów, starszych niż te dzieje które zapi sała historya; więc wszystko to jest pokryte ca łunem tajemnicy, nad rozwikłaniem której mo zoli się archeologja. W B. ur. się 1808 r. zacny historyk Aleksander Zdanowicz, którego ro dzice dzierżawili grunt włoczny od dominium Dudzicz. Czytaj Niwa 1874 r. , Nr. 57, str. 207. Al. Jel. Biellen niem. , ob. Białojany. Bielno lub Bielino, wś, pow. ciechanowski, gm. Nużewo, par. Ciechanów, między Ciechanowem a Gąsocinem, przy dr. żel. Nadwiśl. , o 3 w. od Ciechanowa. Bielów, wś, pow. zasławski, folw. należący do zasławskiego klucza dóbr sławuckich, odległa od Klewania o milę. W 1150 r. Włodzimierz Andrzejowicz, następnie udzielny kniaź peresopnicki, zbudował tu zamek i przezwał Biełhorodem; zniszczony następnie, B. otrzymał przywilej na miasto i magdeburgią roku 1516; Bielica Bielica Bielice Bieliczany Bielicze Bieliczek Bieliczna Bielijówka Bieliki Bieliłowka Bielin Bielina Bieliniec Bielińska Wólka Bielino Bieliny Bieli Potok Bielitz Bielizna Bielki Bielkiewicze Biellen Bielno Bielów