Szymbarku; położenie górzyste, niedaleko gościńca karpackiego, tartak parowy. M. M. Bielanka, potok wypływający w obr. gm. tejże samej nazwy na wschodniej jej granicy z Rychwałdem, z pod góry Mienczowa 673 m. , w powiecie gorlickim; płynie zrazu na za chód, poczem płynie przez sam środek wsi Bielanki, wąską doliną międzygórską, między wzgórzami Mastką górą 634 m. i Bartnicą górą 632; w obrębie gm. Szymbarka uchodzi do Ropy z pr. brz. Br. G. Bielanken niem, wś, pow. labiewski, niedaleko st. p. Mehlawischken. Bielany, 1. wś, pow. warszawski, gm. Młociny, par. Wawrzyszew. Kościół z klasztorem kamedułów, na górze pośrod małego lasu nad Wisłą o milę od Warszawy położony. Miejsce to, należące przedtem do wsi Polkowa, zwano Połkową górą. Król Władysław IV w czasie wojny w roku 1634 ślubował, jeżeli pomyślny skutek uwieńczy jego usiłowania, wystawić tu klasztor braciom św. Romualda; po powrocie więc z wyprawy, sprowadziwszy zakonników z Krakowa, darował im Połkową górę przywilejem wydanym dnia 5 listopada 1639 roku i wybudował pierwszy kościół i klasztor drewniany, który, jak mówi konstytucya z r. 1641, fundacyą potwierdzająca, wzniesiony w boru królewskim, parkanami od niego odgraniczony, a młynem zwanym Ruda, ze wszystkiemi jego przyległościami, tudzież wsią Polkową był uposażony. Być może, iż przybyli z Bielan krakowskich zakonnicy zmienili dopiero pierwotną nazwę miejsca na B. Jan Kazimierz rozpoczął budowę kościoła murowanego, wystawił sobie obok dwór na mieszkanie; wyrobił też bullę papiezką na odpust z nabożeństwem w drugi dzień ZielonychSwiątek, który dawniej ściągał całą niemal ludność Warszawy, zwłaszcza w 18 w. i epoce od 1815 do 1860, kiedy w przejażdżce na B. brał udział cały wytworny świat warszawski, roztaczając wielki przepych strojów i ekwipaży; dotąd tłumnem zebraniem corocznie jest obchodzony. Michał Korybut lubił także Bielany, często tu mieszkał, i on właściwie dał początek teraźniejszemu Kościołowi murowanemu, założywszy na nowo fundamenta w dniu 19 czerwca 1669 roku, którego jednak dopiero na początku XVII dokończył kosztem swoim Jan Kazimierz Brzeziński, podkomorzy nurski. August II podobnież z upodobaniem mieszkał na Bielanach, polując w zwierzyńcu, jaki tam naówczas istniał; potem darował zakonnikom swój dom, który na zabudowanie klasztorne został obrócony. Kościół tutejszy jest niewielki, w formie krzyża, skromny lecz gustowny; w ołtarzach mieści obrazy pędzla Smuglewicza. Tu złożone jest serce króla Michała Korybuta i jego matki księżnej Jeremiaszowej Wiśniowieckiej. Na ścianach porozwieszane są portrety królów polskich i ich rodzin, począwszy od Władysława IV aż do Augusta III, przez spółczesnych malarzy wykonane. Znajduje się też kilka nagrobków, pomiędzy któremi najlepszy pod względem sztuki podkomorzego Brzezińskiego. Pomieszkania księży składają się z 11 małych domków, naokoło kościoła bę dących; dwa pierwsze stawiane były na mie szkanie królów Władystawa IV i Jana Kazi mierza, za których przykładem poszli i wielcy panowie ówcześni, a każdy prawie z nich miał w lasku bielańskim osobną swoją pustel nię. Domki te zatem są historyczną po znako mitych rodzinach pamiątką; dotąd też nad każ dym umieszczony herb, snycerską robotą z na pisem u dołu, ich pochodzenie wskazuje; we wnątrz zaś rozmaite sprzęty po dawnych miesz kańcach starannie są tutaj przechowywane. Obe cnie po zniesieniu klasztoru mieszka tu tyl ko kilku ostatnich zakonników. Na cmentarzu od strony wschodniej kościoła znajduje się skromny nagrobek podmurowany, a biały ka mień ciosowy z napisem Stanisław Staszic, urodzony 1755 r. ; dnia 20 stycznia 1826 roku umarł; tu bowiem, stosownie do ostatniej swej woli, pochowany został ten znakomity mąż stanu i dobroczyńca ludzkości. Opis i wi dok B. podały Kłosy XVIII str. 352. Enc. Org. III 506. 2. B. , okolica szlachecka, pow. sokołowski, gm. Kowiesy, par. Rozbity Kamień, o 12 w. na półn. wschód od Mąkobód. W tym obrębie mieszczą się wsie B. Wąsy, B. Borysy, B. Jarosławy i B. Żyłaki. Ogólny obszar wynosi 1405 m. , ludność zaś 546. Naj większa wś B. Jarosławy ma 609 m. , 15 dm. i 184 mk. W 1827 r. ludność była tu o wiele większą, wynosiła 765 dusz i 102 domy. 3. B. , kol. , pow. łukowski, gm. i par. Serokomla, ma rozl. 723 mórg, 34 dm. i 289 mk. 4. B. , wś, pow. pułtuski, gm. i par. Winnica. W 1827 było tu 13 dm. i 111 mk. Br Ch. Bielany, 1. wś, pow. krakowski, o 9 kil. od Krakowa, ma 568 morg. rozl, 64 dm. , 380 mk. , par. łacińska w Zwierzyńcu. C. k. posterunek żandarmeryi, szkoła ludowa jednoklasowa. B. leży przy gościńcu z Krakowa do Chełmka; ludność trudni się koszykarstwem; jest tu fabryka wyrobów kaflowych. Ozdobą B. jest klaszt. kamedułów, ze wspaniałym kościołem na wysokiej 326 64 m. npm. , lasem porosłej górze, zwanej srebrną, którego założycielem był Mikołaj Wolski, marsz. w. kor. za Zygmunta III w r. 1604, pochowany w r. 1630 przy drzwiach kościoła. Jan Kazimierz patrzał z B. na pożar Krakowa w 1655 r. obraz Matejki. August II bawił tu przez 4 dni w r. 1706. Kobietom dozwolony jest wstęp do klasztoru tylko raz do roku 19 czerwca. Wś B. jest własnoscią zakonu kamedułów. 2. B. z przys. Zasolany, wś, pow. bialski w Galicyi, o 7 kil. od Kęt, ma 1532 morg. rozl, 137 domów, 875 mieszk. Parafia w miejscu istnieje z przed r. 1550. Kościół paraf. , dawniej drewniany, w r. 1828 z twardego materyału wybudowany i w r. 1833 przez biskupa Tarnowskiego po święcony; szkoła ludowa filialna. B. leżą koło gościńca z Oświęcima do Kęt, w glebie pszen nej. M. M. Bielany, 1. okrąg wiejski, gm. Mikołajów, pow. dziśnieński, gub. wileńska, liczy w swym obrębie wsie Baranczyki, Brzuszki, Denisowo, Masłowszczyzna, Mironczyki, Mierżlaki, Lipno. F. O. 2. B. , dwie wsie, pow. sokólski o 12 w. i o 28 w. od Sokółki. Ostatnia ma 46 chat. 3. B. Kotiużańskie, wś, pow. mohylowski gub. podoi. , 220 dusz męz. , 312 dzies. ziemi włośc. Dworskiej wraz z wsiami Olczydajowem wyższym i Popieluchami, jest 4071 dz. używalnej i 94 nieużyt. 4. B. Szarogrodzkie, wielka wś, pow. mohylowski, gm. Serby, nad rz. Łozową, o 30 w. na płn. zach. od Mohylowa, ma 212 dm. , cerkiew paraf. , 953 dusz męz. ; ziemi włośc. 2053 dz. ; dworskiej 1375 używalnej i 134 nieużyt. Należała do Kondrackich, dziś ks. Hohenlohe. Bielańce, wś, pow. kalwaryjski, gm. i par. Urdomin. W 1827 r. , było tu 15 dm. i 117 mk. ; teraz 32 dm. , 215 mk. Bielańska woda, potok tatrzańskoliptow ski, wypływa pod Krywaniem, i uchodzi do BiałegoWagu z pr. br. , w Bielańsku na Li ptowie. Br. G. Bielańsko Bélansko, woda liptowski, przy ujściu Bielańskiej wody ob. do Białego Wagu ob. , przy drodze z Ważca do Wychodnej. Karczma przy gościńcu 777. 6 m. Wahlenberg; 796. 9 m. Oesfeld; 787. 8 m. Steczkowski; 819. 7 m. Fuchs n. p. m. Br. G. Bielau, ob. Biała, Bjelawa, Bielawy. Bielau, Bilow, ob. Bilowiec. Bielawa, wś, nad rz. Jeziorną, pow. warszawski, gm. Jeziorna, par. Powsin, śród niziny nadwiślańskiej, między Powsinem a Jeziorną; znajduje tu się jezioro, mające 18 m. obszaru, szkoła początkowa, gorzelnia, słynny browar, 62 dm. Własność Ludwika Bosmana. Bielawa, inaczej Bielawy, Bilawy, osada, pow. kartuski, niedaleko st. p. Przodkowo. Bielawa, ob. Bielawy. Bielawce, wieś, pow. brodzki, leży w okręgu celnogranicznym, o 1 1 4 mili na północ od Brodów, śród piasków, bagien i lasów. Przestrzeni posiadłość większa obejmuje roli ornej 21, łąk i ogródów 102, past. 276, lasu 2151 m. ; posiadłość mniejsza roli ornej 892, łąk i ogrodów 441, pastwisk 75, lasu 4 morg. Ludność rzym. kat. 52, gr. kat. 670, izraelitów 25 razem 747. Należy do rzym kat. probostwa w Brodach, grec. kat, parafią ma w miejSłownik Geogranczny, Zeszyt III. scu, dekanatu brodzkiego; do tutejszej grec. kat. parafii należy wieś Bołdury z 382 duszami; razem ta parafia liczy 1052 głów gr. kat. wyznania. B. posiada szkołę filialną. Właściciel większej posiadłości Kazimierz hr. Mołodecki. Bielawińce, wieś, pow. buczacki, nad Strypą, o półtorej mili na północ od Buczacza, w żyznej części galicyjskiego Podola. Przestrze ni posiadłość większa obejmuje roli ornej 222, łak i ogrodów 25, pastwisk 4, lasu 68 morg. ; posiadłość mniejsza roli ornej 810, łąk i ogro dów 83, past. 35 morg. Ludność rzym. kat. 84, gr. kat 716, izrael. 13 razem 813. Należy do rzym. kat. i grec. kat. parafi w Petlikowcach starych. Posiada kasę pożyczkową z funduszem 1200 złr. B. R. Bielawka, niem. Bielawken, osada, pow. kartuski, niedaleko st. p. Sulęcin. Bielawki, 1. wś, pow. kutnowski, gm. Sój ki, par. Kutno. Od Kutna wiorst 3. Przez Bielawki przechodzi droga żel. war. byd. W bliskości dwie cukrownie Sójki i Konstancya. Obszar 480 m. W 1827 r. było tu 14 dm. i 140 mk. ; obecnie 151 mk. 2. B. , wś, pow. turecki, gm. Kowalepańskie, par. Przespolew. Rozprzedane po wyciętych lasach folw. Kawęczyn grunta dały tej wsi początek przed kilkunastu laty. Osad 17, gleba piaszczysta, ludność uboga. W. S. Bielawki, 1. wieś, pow. mogilnicki, 7 dm. ,; 50 mk. , 49 ew. 1 kat. , 23 analf. 2. B. , olędry, pow mogilnicki, ob. Głemboezek gmina. Bielawki, niem. Bielawken, dobra, pow. starogrodzki, niedaleko Pelplina, par Nowacerkiew; należały niegdyś do cystersów w Pelplinie. Bielawki, niem. Peterhof, wś, pow. sycowski, w par. Syców. Bielawy. Tak górale nazywają niekiedy pokryte śniegiem szczyty Beskidu w okolicach Babiej góry. Bielawy, 1. os, b. mko, nad rz. Mrogą, pow. łowicki, gm. i par. t. n. , odl. od Łowicza 19 w. Posiada kościół par. murowany z XV w. Urząd gminny, szkoła gminna, stacya pocztowa. Najdawniejsza o B. wzmianka sięga roku 1437, gdy bracia Bielawscy erygowali tu kościół. Należały w r. 1505 do pięciu braci Bielawskich, w pół wieku potem w jakiejś części były dziedzictwem Jana Tarnowskiego. Król Zygmunt August ustanowił 1556 roku targ tygodniowy i jarmark na św Wojciech. Dawniej głównym B. przemysłem, były sławne piwa, bardzo pokupne. W r. 1775 B. były własnością Szymo na Dzierżbickiego, kasztelana brzezińskiego, następnie przeszły do Skarbków. W 1827 r. było tu 63 dm. i 517 mk. ; 1859 r. 56 dm. i 612 mk. ; obecnie 52 dm. i 326 mk. Par. B. dek. łowickiego, dawniej strykowskiego, ma 1994 dusz, Gmina B. należy do s. gm. okr. 14 Bielanka Bielanka Bielanken Bielany Bielańce Bielańska woda Bielańsko Bielau Bielawa Bielawce Bielawińce Bielawka Bielawki Bielawy