raz z dawnego zaniku i murów opasujących miasto sterczą tylko ruiny. Dawną świetność grodu przypominają domy stare gotyckie, oka zały ratusz z wieżą starożytną, fara i klasztor reformatów, fund. 1630 przez Mikołaja Ligęzę. Trzeci kościół św. Barbary opustoszały. B. jest miejscem rodzinnem Marcina Kromera hi storyka, sekretarza trzech królów i bisk. war mińskiego. Dom jego w dobrym utrzymuje się stanie a w przytykającej doń okrągłej baszcie pokazują sklepioną, rzeźbami w ciosowym kamieniu ozdobioną komnatę, w której w r. 1512 miał Kromer przyjść na świat. W farze znajduje się jego portret i tablica, po święcona przez niego pamięci przodków. Zdo bił ten kościół także alabastrowy nagrobek Mik. Ligęzy, starosty bieckiego. Dawniej był bowiem B. siedzibą starostwa grodzkiego. Grunta miasta B. zajmują 2843 morgi. W dykcyonarzu Echarda czytamy, że mieszkańcy z wody rz. Ropy sól warzą a z piany rzecznej siarkę zbierają. W pobl. B. piękny las grodzki jodłowy, łąki grodzkie, góra Strzeszyńska i Królewska studnia. Lekarz Antoni Kotowicz czynił w okolicy B. spostrzeżenia fitofenologiczne i zoofenologiczne; opisał też florę okolic B. Sprawozd. kom. fizyogr. t. IX. M. M. Bieczewo, folw. , pow. wrzesiński, ob. Biegunowo. Bieczyn, wieś, pow. kościański; 8 dm. , 81 mk. , wszyscy kat. , 21 analf. 2. B. , folw. , pow. kościański, ob. Srocko. Biedaczek, niem. Biedaszek, młyn, pow. lubawski, niedaleko st. p. Ląkorz, w par. Skarlin, własność Daszkowskiego. Biedaczów, wś, pow. łańcucki, o 5 kil. od Żołyni, rozl. 1080 m. , 120 domów, 645 mieszk. ; parafia łac. w Gilarowy. Obszar dworski na leży do majoratu łańcuckiego, Alfreda hr. Po tockiego. M. M. Biedaszek, wś, pow. włoszczowski, gm. i par. Włoszczowa. Istnieje tu papiernia. Biedaszki, niem. Biedaschken, wś, pow. węgoborski, niedaleko st. p. Węgielsztyn. W pow. wystruckim są także dobra zwane Biedaschken, inaczej Karolienen, w pobl. st. p. Bokellen. Biedaszkowo, niem. Biadauschke, wś należąca do dóbr Ruda Straburska, pow. mielicki, par. katol. Frejno. Biedaszkowo, 1. niem. Müllershof, wieś, pow. bydgoski, 762 morg. rozl. ; 17 dm. , 134 mk. , 110 ew. . 24 kat. , 53 analf. ; stac. poczt. i kol. żel. Bydgoszcz o 4 kil. 2. B. , niem. Armheide, wieś, pow. szubiński; 3 dm. , 42 mk. , 15 ew. , 24 kat. , 3 żydów, 22 analf. M. St. Biedaszów, wś, pow. rzeszowski, o 7 kil. od Dynowa, w par. rz. kat. Jawornik polski. Biedaszówka, przysiołek wsi Zegartowic. Biedawa, przysiołek wsi Szalowy. Bie. Biedowo, niem. NeuMaraunen, wś, pow. olsztyński, pod Wartemborkiem. Biedr, Biedrzych, Biedrzyk, rozmaite formy da wnego imienia, odpowiadajacego niemieckiemu Frie drich, Fryderyk, a stanowiącego źródłosłów nazw; Biedry, Biedrzyce, Biedrzychowice i nazwiska Bie drzycki. Br. Ch. Biedrowice, niem. Bedersdorf, wś, pow. bytomski, w parafii Chorzów. Biedrusko, domin. , pow. poznański, nad Wartą, 12 dm. , 212 mk. , 88 ew. , 124 kat. , 103 analf. , stac. poczt. Murowana Goślina o 7 kil. , st. kol. żel. ŚwierkówkoWargowo o 8 kil. , Poznań o 20 kil. BiedryFalki, wś szlach. , pow. kolneński, gm. Jedwabne, par. Burzyn. Założona przez Jana z Biedrzyc 1471 r. W 1827 r. było tu 29 dm. i 117 mk. Biedrzyce, okolica szlachecka, pow. makowski, gm. Perzanowo, par. Gąsewo. W jej obrębie istnieją wsie B. Klimki, B. Koziegłowy, B. Starawieś, B. Falki. Jestto gniazdo Biedrzyckich, wspominane w aktach z 1461 r. Biedrzychów, wś, pow. opatowski, gm. i par. Lasocin. W 1827 r. było tu 34 dm. i 161 mk. Biedrzychowice, wś, pow. pińczowski, gm. i par. Sancygniów. W 1827 r. było tu 16 dm. i 113 mk. Biedrzychowice, niem. Friedersdorf, wś, pow. prądnicki na Szląsku pruskim. Biegan, dawne imię polskie. Bieganin, 1. wieś, pow. pleszewski, 22 dm. , 151 mk. , 50 ew. , 101 kat. , 57 analf. W oko licy wykopują się urny, wykryto groby płaskie i sześciokątne skrzynie kamienne bez kruszczu. 2. B. , olędry, pow. pleszewski, 18 dm. , 139 mk. ; 114 ew. , 25 kat. , 39 analf. 3. B. , do minium, pow. pleszewski, 5 dm. , 172 mk. , 11 ew. , 101 kat. , 58 analf. M. St. Bieganów, 1. wś, nad rz. Średnikiem, pow. włoszczowski, gm. Radków, par. Dzierzgów, prawie w środku powiatu włoszczowskiego położona. W 1827 r. było tu 29 dm. i 228 mk. , obecnie 32 dm. i 350 mk. Ogólna rozległość 1338 morg. , z których na dworskie grunta 921, na włościańskie 417 m. Ziemia urodzajna, złożona z gleby przeważnie rędziniastej i piasku, łąki w nizinie nad Średnikiem niezłe. Lasy, chociaż na gruncie piaszczystym, ale piękne, sosnowe przeważnie; do B. należy młyn, zwany Zalesie, nad Nidą, z roczną produkcyą 1250 rub. Lud średnio zamożny, bez wykształcenia. Dr. B. 2. B. , wś, pow. błoński, gm. Żyrardów, par. Wiskitki. W 1827 r. było tu 44 dm. i 331 mk. Bieganowo, dobra, pow. nieszawski, gm. Radziejewo, par. Byczyna. Ogólny obszar 1052 morgów. W 1827 r. było tu 26 dm. i 167 mk. Bieganowo, 1. wieś, pow. wrzesiński, 18 Bie. dm. , 132 mk. , wszyscy kat. , 40 analf. 2. B. , domin. , pow. wrzesiński, 2020 morg. rozl. ; 2 miejsc 1 B. , 2 Bieczewo, 14 dm. , 212 mk. , wszyscy kat. , 86 analf. Kościół paraf. dekanatu miłosławskiego, dawniej pyzdrskiego. St. poczt. i kol. żel. Środa o 7 kil. B. jest gniazdem rodziny wielkopolskiej Bieganowskich, herbu Grzymała; należało do niej do XVII wieku. Bieganowscy założyli i uposażyli kościół na początku XV wieku. Kościół, od początku drewniany, takiż pozostał; znajdo wał się w nim grób Bieganowskich, teraz zaś już żadnych nie ma pomników przeszłości. B. jest własnością Stan. Bronisza. 3 B. , wieś szlaeh. , pow. średzki, 2005 morg. rozl. , 2 miej scowości 1 B. , 2 folw. Turek; 15 dm. , 159 mk, wszyscy kat. , 62 analf. , własność Mateckiego. M. St. Biegłów, wś, pow. pińczowski, gm. Czarnocin, par. Stradów. W 1827 r. było tu 14 dm. i 101 mk. Biegodzyn, domin. , pow. wyrzyski, 458 morg. rozl. , 3 dm. , 57 mk. , 21 ew. , 36 kat. , 27 analf. , stac. poczt. i kol. żel. Łobżenica o 7 kil. Biegonice, Biegunice, wieś w pow. sądeckim, przy drodze z Starego Sącza do Nowego Sącza, odległa od Starego Sącza o pół, od Nowego Sącza o trzy ćwierci mili. Leży blisko dr. ż. tarnowskoleluchowskiej i ujścia Popradu, 287 m. npm. Istniała już w r. 1269. W tym bowiem r. św Kunegunda, za zezwoleniem Pawła z Przemankowa, biskupa krakowskiego, miała dać jeden łan na wybudowanie kościoła, który w r. 1646, po zniszczeniu dawnego, odmurowauo. Dziś własność funduszu religijnego. Do B. należy kol Laufendorf. Biehale z przysiołkiem Czerniawką, wieś, pow. cieszanowski, o 25 kil. na południe od Cieszanowa a o 17 kil. na połud. zachód od Lubaczowa, w okolicy piaszczystej, bagnistej i lesistej. Przestrzeni ma posiadłość większa roli ornej 60, łąk i ogrod. 29, past. 4, lasu 399 mórg. , posiadłość mniejsza roli ornej 891, łąk i ogrodów 240, pastwisk 318, lasu 191 m. Ludność rzym. kat. 273, gr. kat. 508, izraelit. 65 razem 846. Należy do rzym. kat. parafii w Łukawcu, gr. kat. parafią ma w miejscu, do której należą wsie Łukawiec z 733 i Nowa Grobla 280 parafian; razem cała parafia liczy 1511 głów grec. kat. wyznania, i należy do de kanatu lubaczowskiego biskupstwa przemyskie go. W Biehalu jest szkoła filialna. Właści ciel większej posiadłości rzym. kat. bisku pstwo w Przemyślu. B. R. Biehlen, ob. Belnach. Bieholin, mko, pow. borysowski, przy drodze z Dokszyc do Borysowa. Biejkany, okrąg wiejski, gmina Polany, pow. oszmianski, liczy w swym obrębie wsie Bie. Biejkany, Sybirki, Stiemkowszyzna, Razki, Dziejnowo, Łosza, Mindziany, zaśc. Dziejnówka. Biejko, Bik, różne formy dawnego imienia Bisław, stanowiące źródłosłów nazw Bicz, Bików, v. Biejków, Bikcze. Kaz. Stadnicki podaje je w spisie dawnych nazwisk rodowych Przyczynki do heraldy ki polsk. 163 str. . Br. Ch. Biejków i Biejkowskawola, właściwie Bików i Bikowskawola, wsie nad rz. Pilicą, z lewego brzegu, pow. grójecki, gm. i par. Promna, o 6 w. na półn. wschód od Białobrzeg. W 1362 r. Trojden, książę mazowiecki, nadał B. komesowi Stankowi, od którego potomkowie jego przybrali miano Biejkowskich. Ród ten wygasł obecnie. Była tu dawniej parafia przeniesiona później do Promny. W 1827 r. B. liczył 17 dm. i 140 mk. B. wola wólka 20 dm. i 197 mk. Obecnie B. ma 35 dm. , a B. wola 19 dm. Biejniuny, wś, pow. oszmianski, nad rz. Biejniunką, z pięknemi zabudowaniami dworskiemi i młynem murowanym, własność Karczewskich. Biejżany, okrąg wiejski w gm. Wysoki Dwór, pow. trocki, liczy w obrębie swoim wsie Biejżany, Będry. Biekło, niem. Beckel, wś, pow. słupski, na Pomorzu, Biekowo, ob. Bekowo. Biel, Biele, są to trawiaste łysiny śród lasów lub mokradle bielem porosłe; ztąd poszły nazwy Biele, Bielice, Bieliny, Bielawy, Bielany. Ta ostatnia ozna czała prawdopodobnie mieszkańców bielu, nie zaś samą, miejscowość. Br. Ch. Biel, wś i folw. , pow. ostrowski, gm. Orło, par. Jasiennica, należy do majoratu Orło, nadanego puł. Kucyńskiemu; ogólna przestrzeń folwarku około 400 morgów, grunt przeważnie bielicowaty, w kulturze. Biela, rz. , z prawej strony wpada do Nissy szląskiej pod m. Nissą; źródła jej na północnych stokach Śnieżnej Góry. Por. Biała. Biela, strumień, dopływ Opy. Biela, pagórek, ob. Podbiele. Bielaki. Nazwa plemienia kaszubskiego w pow. wejherowskim, w okolicach sworzewskiej, puckiej, oksywskiej. Bielaki, wś, na zach. półn. krańcu p. borysowskiego, w gminie dokszyckiej, w policyjnym stanie dokszyckim i w okręgu sądowym dokszyckim. Al. Jel. Bielanka, 1. wś, pow. myślenicki, o 23 kil. od Jordanowa, rozl. 1032 morg. ; ma 40 domów, 219 ludności, parafią łacińską w Rabce wyżnej. Położenie bardzo górzyste, przy gościńcu pobocznym prowadzącym na Węgry. Ślady zdrojów mineralnych, dotąd bliżej niezbadanych. 2. B. , wś, pow. gorlicki, o 8 kil. od Gorlic; rozl. 1748 morg. , w tern 777 m. lasu, 70 domów, 381 ludności, par. łacińska w Bieczewo Bieczewo Bieczyn Biedaczek Biedaczów Biedaszek Biedaszki Biedaszkowo Biedaszów Biedaszówka Biedawa Bie Biedowo Biedr Biedrowice Biedrusko Biedry Biedrzyce Biedrzychów Biedrzychowice Biegan Bieganin Bieganów Bieganowo Biegłów Biegodzyn Biegonice Biehale Biehlen Bieholin Biejkany Biejko Biejków i Biejkowska Biejniuny Biejżany Biekło Biekowo Biel Biela Bielaki Bielanka