strzeni ma posiadłość większa roli ornej 1156, łąk i ogrod. 86, pastwisk 3 morgi austr. ; posia dłość mniejsza roli ornej 889, łąk i ogrodów 102, pastwisk 227 morg. Wieś ta leży w najurodzajniejszej okolicy galicyjskiego Podola. Ludność rzym. kat. 226, gr. kat. 596, irael. 137, razem 959. Należy do rzymsko kat. parafii w Chomiakówce, gr. kat. parafią ma w miejscu, do której należą wsie Rydoduby z 423, Kalinowszczyzna 441 i Siemakowce 191 parafian; cała parafia ma 1651 dusz i należy do dekanatu czortkowskiego; ma szko łę etatową. Właściciel większej posiadłości Kalikst Belocki. 2. B. , przysiołek wsi Siemiakowiec. B. R. Białobrodzie, mko, w 2im okręgu administr. pow. dziśnieńskiego, własność Łopacińskiego. Mieszkańców ob. płci 42. Odległe od Wilna w. 226, od Dzisny w. 70. Białobrzeg, okolica nad rz. Omulew, pow. ostrołęcki, gm. Nakły, par. Ostrołęka; w obr. jej mieszczą się dwie wsie szlacheckie B. bliż szy inaczej Keble zwany, ma 446 m. obszaru; w 1827 r. miał 18 dm. i 100 mk. ; B. dalszy, zwany Sopoty, ma 676 morg. ; w 1827 r. było tu 25 dm i 141 mk. , obecnie 183 mk. Jestto gniazdo Białobrzeskich, wspominane już w aktach z 1393 r. Br. Ch. Białobrzeg, wś, pow. bobrujski, nad Berezyną, przystań wtórorzędna. Białobrzegi, 1. os. miejska, nad rz. Pilicą, p. radomski, gm. i par. Białobrzegi. Leży przy trakcie bitym z Warszawy do Radomia. Odl. od Radomia 29 w. , od Warszawy 67 w. B. były do roku 1868 miasteczkiem. Obecnie znajduje tu się kościół par. drewniany z XVI w. , szkoła początkowa, sąd gminny okr. III, urząd gminny, stacya pocztowa. W 1827 r. B. miały 61 dm. i 543 mk. ; w 1859 r. 60 dm. i 1023 mk. ; obecnie zaś 63 dm. i 1299 mk. , tudzież 920 morg. ziemi. Par. B. dek. radomskiego, 1500 dusz. B. gmina ma 3670 mk. 14, 616 morg obszaru istnieją w niej 1 browar, 1 gorzelnia, młyn wodny i 4 wiatraki, i obejmuje 22 wsi następujących os. Białobrzegi, Sucha szlachecka, Kamień, Mikówka, Turzno, Suski Młynek, Redlin, Kożuchów, Kożuchowska Wola, Korzeń, KlamyKorzenckie, Witalin, Jeruzal, Stawiszyn, Dąbrowa, Borki Stawiskie, Jakubów, Branica, Dąbniak, Jasionna, KłamyJasińskie, Borki Jasińskie i Chruściechów. 2. B. ., wś i folw, donacya, na wyniosłości panującej nad doliną Wisły, pow. iłżecki, gm. i par. Chotcza, o 8 w. na półn. od Solca. Tu się urodził Marcin Białobrzeski, słynny kaznodzieja. W 1827 r. było tu 22 dm. i 158 mk. Obszar ogólny ziemi dworskiej 2141, włościańskiej 389 m. 3. B. , wś, folw. , pow. opoczyński, gm. Unewel, par. t. n. Posiada kościół paraf. murowany z XV wieku. W 1827 r. było tu 23 dm. i 276 mk. ; par. B. dek. opo czyńskiego ma 2052 dusz. 4. B. , folw. , pow. warszawski, gm. i par. Nieporęt, na piaszczystej i mokrej nizinie na lewym brzegu Narwi, na krawędzi puszczy nieporęckiej, na prawo od drogi bitej z Jabłonny do Serocka. 5. B. , wś, nad Bugiem, z lew. brzegu, pow. sokołowski, gm. Sterdyń, par. Sokołów. Na wzgórzu śród niziny nadbużnej, przy ujściu rzeczki Ciołyni a na przeciw ujścia Nurca. W 1827 r. było tu 29 dm. i 238 mk. , obecnie 306 mk. 6. B. , wś i folw. , pow. łukowski, gm. t. n. , par. Kock, na prawo ode drogi z Łysobyk do Ko cka, śród mokradli. Posiadają sąd gminny, urząd gminny, szkołę gminną, cegielnię, tar tak. W 1827 r. było tu 88 dm. , 561 mk. ; obe cnie 612 mk. , 9582 m. obszaru. Grmina B. należy do s. gm. okr. VI. , do st. p. w Kocku; od Łukowa 34 wiorst odległa, ludn. 3814. 7. B. , wś, pow. zamojski, g. Tereszpol, par. Nie lisz, na półn. zach. od Zamościa, na wzgórzu nad błotnistą doliną rz. Łabuńki, na lewo ode drogi z Zamościa do Krasnegostawu. Była tu poprzednio gmina, lecz została przeniesioną do Tereszpola. 8. B. , wś, pow. augustowski, gm. Kolnica, ma szkołę elementarną. Br. Ch Białobrzegi, 1. wś, pow. łańcucki, nad Wisłokiem, o 10 kil. od Łańcuta, ma 2485 m. rozl. , 95 dom. , 370 mieszk. , parafią łac. w Kosinie. Obszar dworski należy do ordynacyi przeworskiej ks. Lubomirskich. 2. B. wś, pow. łańcucki, o 10 kil. od Łańcuta, rozl. 2480 m. , 337 dom. , 1820 mieszk. , par. łaciń. w Żołyni, szkoła ludowa jednoklasowa, kasa pożyczkowa gminna, gorzelnia. 3. B. , wś, pow. krośnieński, rozl. 1088 morg. , 212 dom. , 1188 mk. Par. łacinska w Krośnie. Miejscowość ta stanowi prawie przedmieście Krosna od strony zachod. ; ma kasę pożyczkową gminną. M. M. Białobrzegi, niem. Biallebrzegi, leśnictwo, pow. jańsborski, niedaleko Jańsborka. Białobrzeskie, wś, w dawnej ziemi bielskiej, gub. grodzieńskiej. Białocerkiew, ob. Białacerkiew. Białocerkiewka, u ludu Biłocerkowka, urzędownie Biełocerkowka, mko, pow. chorolski, gub. pułtawska, st. p. , 3455 mk. , gimn. realne. Białochowo, BurgBelchau od r. 1873, in Białachowo, dobra rycerskie w pow. grudziąskim, rozl. 5860 mórg, 285 mieszkańców, przeważnie katolickich. Dawniej istniał w B. zamek obronny; leżał on na pograniczu Pomezanii, śród niedostępnego, wodą i lasami otoczonego miejsca, tuż nad rzeką Ossą, na stromem wzgórzu. Zdobywcy bardzo się ubiegali o białochowski zamek, ponieważ panował nad całą okolicą. Bolesław Chrobry, który bił słupy graniczne w rzece Ossie, zapewne go zdobył. W następnych czasach znowu go posiadają pogańscy Prusacy. W r. 1237 zdobyli zamek białochowski krzyżacy, z wielką przemocą nań uderzając. R. 1268 posiada go jakiś Jonis, pomezańczyk, syn Sargina, który służy w wojnie krzyżakom. Następni właściciele tych dóbr i zamku mają nazwę niemiecką, Schillingsdorf, z pomiędzy których osobliwie Mikołaj Schillingsdorf wybitną odgrywa rolę; w. r. 1411, kiedy między Henrykiem von Plauen, a Władysławem Jagiełłą i Witoldem zawierano pokój w Toruniu, on zastępował zakon krzyżacki. Także i w r. 1422 pośredniczył przy zawarciu pokoju w Mielnie. W r. 1440, jako zastępca związku jaszczurczego Eidechsengenossenschaft, który powstał przeciw krzyża kom, znany jest Günther von Schillingsdorf, właściciel B. R. 1481 Mikołaj Dyac sprzedał dobra białochowskie wojewodzie pomorskiomu Haycke ze Smoląga. Od XVI w. począwszy mieszkają tu Białochowscy. E. 1667 posiadają Białochowo Borowscy. Na początku XVIII w. wspomina się jako właściciel B. Paweł Czarliński, który pozostawił dwóch synów Ignacego i Samuela i jednę córkę Konstancyą; Ignacy umarł zbyt wcześnie, a Samuel pojął za żonę Katarzynę Potulicką, ale także dosyć wcześnie umarł bezdzietnie. Pozostała po nim wdowa Katarzyna Potulicką poszła potem zamąż w r. 1732 za Pawła z Lubrańców Dąb skiego, kasztelana brzeskiego, który niedługo po pierwszym rozbiorze Polski w r. 1777 sprze dał białochowskie swoje dobra, jako i inne np. Ostrowite przy Nowem, Półwieś, Dąbrówkę, Kulmagę, Wessel, Jeżewice, Knibowo, Bałdowo królowi pruskiemu Fryderykowi II za 101, 000 talarów w dukatach. Tak Fryderyk jako i żona jego Ludwika częściej gościli w pię knej tej włości. W r. 1800 Henryk von Klinggräf otrzymał B. od króla w wieczystą dzier żawę, która od r. 1848 zamieniła się prawnie we własność prywatną. Za polskich panów znajdował się w B. dosyć znaczny kościółek, w którym osobliwie oo. jezuici z pobliskiego Grudziądzu częste misye dla ludu odprawiali. Także i w domu mieszkalnym mieściła się do mowa kaplica. Bo B. należy Białochówko, zwane po niem Klein Białochowo lub Schil lingsdorf. Kś. F. Białochowo, W. i M. , dobra, pow. starogardzki, niedaleko st. p. Zblewo, w par. Zblewo. Po niem. Białochowo. Białocin, wś, pow. piotrkowski, gm. i par. Rozprza, leży o 3 w. na połudn. zach. od Rosprzy. W 1827 r. było tu 14 dm. i 113 mk. Białocin, ob. Biełotyn. Białoćk, Bieleck po ross. , wś, pow. owrucki. Ma kaplicę katol. parafii Uszomierz, w dek. owruckim. Białocka, rzeka, dopływ Narwi z prawej strony. Białodworska puszcza, dawna nazwa obszaru lesistego w klinie przy zejściu się Narwi z Bugiem, pod Serockiem. Śród niej do końca zeszłego stulecia istniał folw. Białydwór. Przed wiekami miała być tu osada Jadzwingów Por. Wikt. Ossoliński Wspomn. z Podlasia, Bibl. Warsz. 1848 r. , IV t. 173 str. . Białogarda, Białogród, po niem. Belgardt, wś, pow. lęborski, ziemi pomorskiej, reg. koszalińskiej, niedaleko Lęborga, ma kośc. paraf. i 215 mk. Por. Białogród. Białogłowy, wieś, pow. złoczowski, o 4 mile na wschód od Złoczowa. Przestrzeni wię ksza posiadłość obejmuje roli ornej 962, łąk i ogrod. 267, pastwisk 21, lasu 41 mórg. aust. ; posiadłość mniejsza roli ornej 1367, łąk i ogrodów 341, past, 18, lasu 6 morg. Leży na zimnem Wysokiem Podolu. Ludność rzym. kat. 374, gr. kat. 775, izrael. 17, razem 1166. Należy do rzym. kat. parafii w Załoścach; gr. kat. parafią ma w miejscu, do której należy wieś Naterpińce z 239 paraf. ; razem cała parafia ma 1014 dusz i należy do dekanatu Zborowskiego. Gospodarstwo na obszarze dworskim jest wzo rowe; konie, bydło i nierogacizna poprawnej rasy. Posiada szkołę filialną i kasę pożyczkową z funduszem zakładowym 119 złr. a. Właści ciel większej posiadłości Kazimierz hr. Wodzicki. B. R. Białogon, wś rządowa, pow. kielecki, gm. Niewachlów, par. Kielce, odl. o 5 w. od Kielc, leży w nizinie przy trakcie bitym kieleckokrakowskim i drodze bitej, idącej od Włoszczowy; posiada łomy marmuru jasno szarego i rudę żelazną. Istnieje tu rządowa fryszerka i walcownia, tudzież fabryka narzędzi rolniczych, posługujące się siłą wody i parową maszyną; posiada warsztaty mechaniczne. Machin i narzędzi wyrabiają za 13, 000 rs. rocznie, blachy żelaznej w 1876 r. wyrobiono za 14, 000 rs. W 1875 wyrobiono żelaza w ogóle 15, 075 pudów, odlewów 4, 919 pud. B. ma 76 domów. W B. założoną była pierwsza w Królestwie kassa wkładowozaliczkowa. Opis i widok B. podał Tyg. ill. III, 1861, str. 63. Białogóra, 1. wś i folw. , pow. kozienicki; gm. Grabów, nad Pilicą, par. Wrociszew. W r. 1827 było tu 13 dm. i 116 mk. 2. B. , pow. łęczycki, gm. Gostków, rozl. morgów 476, domów 10 opuszczona u Zinberga. Białogóra, po niem. Wittenberg, wś, pow. lęborski, ziemi pomorskiej. Białogóra, ob. Białagóra. Białogórne, wś. pow. skierniewicki, gm. Grzymkowice, par. Osuchów. W 1827 r. było tu 19 dm. i 135 mk. Białogóry, wś rządowa, pow. sejneński, gm. Pokrowsk, par. Krasnopol. W 1827 r. było tu 12 dm. i 176 mk. , obecnie 30 dm. i 211 mk. opuszczona u Zinberga. Białobrodzie Białobrodzie Białobrzeg Białobrzegi Białobrzeskie Białocerkiew Białocerkiewka Białochowo Białocin Białoćk Białocka Białodworska puszcza Białogarda Białogłowy Białogon Białogóra Biało Białogórne Białogóry