ślicki. Leży przy drodze z Pacanowa do Po łańca. Wieś ta była własnością rodu Jastrzęb ców. Wojciech Jastrzębiec, bisk. krakowski, wystawił tu na miejscu drewnianego murowa ny kościół w 1407 r. a w 1421 r. osadził kś. Paulinów i oddał im B. na utrzymanie klaszto ru Długosz III 124, 5. Obecnie kościół ten jest parafialnym. W 1827 r. B. liczyła 39 dm. i 254 mk. Par. B. dek. stopnickiego, 3404 dusz. Br. Ch. Besztanków, Basztanków, wieś, pow. olhopolski 808 dusz męz. , 1, 944 dzies. ziemi włośc. a 4505 dworskiej. Należała dawniej do Urbanowskich, dziś do Eustachego Jełowickiego. Beszyce, Bęszyce, dolne i górne, wsie rządowe, pow. sandomirski, gm. i par. Koprzywnica. Wspomina obie już Długosz III, 377. W r. 1827 liczyły 12 dm. i 73 mk. Beszyno, wś, pow. włocławski, gm. Lubien, par. Białotarsk. W 1827 miała 9 dm. i 156 mk. , obszaru 631 m. Dobra B. liczą w swoim obrębie wsie Konibród, Sokulec, Ziemowizna, Kowalki, osada Józefowo, os. młynarska Ziemowizna i część Szewa małego. Betgoła, ob. Betygoła. Betlanowce, węg. Bethlenfalva, niem Bethelsdorf, wieś w hr. spiskiem Węg. , kościół katol. filial. , płóciennictwo, 605 mk. H. M. Betsche, ob. Pszczew. Bettler, st. dr. żel. BanreveDobszyna, między Rożnowem a Dobszyną, . na Węgrzech. Betygoła, Betgoła, po żm. Betigała, mko, pow. kowieński, o 74 w. od Kowna. Kościół paraf. katolicki św. Mikołaja, drewniany, zbu dowany 1416 przez w. ks. lit. Witolda, odno wiony 1851 przez parafian. Parafia katolicka dekanatu wielońskiego dusz 7927; kaplica na cmentarzu w B. Filie w Ugianach, Polepiach i Miłoszajcach pod wezw. Chrystusa Ukrzy żowanego, drewniana, zbudowana 1785 przez obyw. Januszkiewicza. B. leży u zbiegu Wewirży z Dubissą, na dwóch wyniosłych gó rach. Tu Witold i Jagiełło pierwszy kościół fundowali; tu mieszkał arcykapłan pogański Gintowt. Krzyżacy zwali B. Betgale i czę sto pustoszyli okolicę, kusząc się o zdobycie Aukajmu na górze Pilkałnas tuż pod B. Roku 1706 była tu potyczka ze Szwedami. Połowa parafii B. należy do pow. kowieńskiego, poło wa do rossieńskiego. F. S. Beuthen, ob. Bytom i Budyssa niższa. Beutnersdorf, ob. Bartna strona. Beversdorf, ob. Bobrownik. Bewern, ob. Bebra. Beyern, ob. Raudań. Beyersdorf, ob. Piotrowo. Beyditten i Beynuhnen, kilka wsi w Prusiech wschodnich, w pow. fyrlądzkim, królewieckim, darkiańskim. Beynuhnen, wś, pow. darkiański; jest tu cenny gabinet odlewów gipsowych p. Farenheida. Bezanka, rzeka, lewy dopływ Wilii, uchodzi niedaleko i powyżej Wilna. Bezbrudy, Bezbródy, wś, pow. złoczowski, leży nad rzeczką Pełtew, oddalona o pół mili od Kutkorza a 2 mile na północ od Glinian, o milę na południe od Buska. Okolica tutejsza należy do najżyzniejszych w Galicyi, ziemia czarna i ciężka, pokład jej nadzwyczaj głęboki, położenie równe, niskie, sianożęcia doskonałe, lasu poddostatkiem. Przestrzeni obejmuje posiadłość większa roli ornej 411, łąk i ogrodów 108, pastwisk 25, lasu 853 mórg; posiadłość mniejsza roli ornej 334, łąk i ogrodów 238, pastwisk 21, lasu 82 m. a. Ludności ma rzym. kat. 276, gr. kat. 353, izraelitów 56 razem 685. Wieś ta należy do rzym. kat. i gr. kat. parafii w Kutkorzu i jest tej ostatniej filią. Szkołę ma filialną. Właściciel Henryk hr. Łączyński. Bezdany, wś, pow. wilejski, i majętność przeważnie leśna, około 6, 000 dzies. obszaru zawierająca, w parafii Niemenczyńskiej, nad rzeką Wilią położona, o 24 w. od Wilna odległa, ze st. dr. żel. Petersb. Warsz. t. n. między Wilejską a Drużyłami. Majętność ta, jak świadczą dokumenty w archiwum teraźniejszego dziedzica zachowane, nadaną była w roku 1516 feria tertia post festum S. S. Omnium 4 listopada przez Zygmunta I króla polskiego Ulrykowi Hozyuszowi, horodniczemu wileńskiemu, ojcu wiekopomnego Stanisława Hozyusza, od tej posiadłości przezwanego na Litwie Bezdany Patrz Pisma Adama Mickiewicza t. VII str. 157, wydanie Merzbacha z 1858 r. a znanego w Europie pod nazwiskiem wielkiego kardynała, który przewodniczył koncylium trydenckiemu w charakterze legata papieskiego. Po śmierci Ulryka odziedziczył B. młodszy syn jego Jan, a po nim syn Jana, Ulryk Hozyusz, który w r. 1605 d. 1 marca sprzedał tę majętność za 5, 000 złotych księdzu Wilczopolskiemu, kanonikowi wileńskiemu, a ta sprzedaż tegoż dnia i roku konfirmowaną została przez króla Zygmunta III. W kilka lat później, t. j. 5 września 1609, ks. Wilczopolski pomienione dobra wieczyście darował ojcom jezuitom kolegium wileńskiego i akt darowizny na rokach trojeckich wileńskich zeznał. Odtąd pozostawały one we władaniu O. O. Jezuitów aż do kasaty ich zakonu. Po zniesieniu zaś jego, dobra B. przywilejem kr. Stanisława Augusta, datowanym z 12 lipca r. 1774, nadane zostały dziedzictwem pisarzowi Wgo ks. Lit. późniejszemu wojewodzie brzeskiemu Mikołajowi Łopacińskiemu z obowiązkiem opłaty co rok na rzecz funduszu edukacyi narodowej 4 i pół procentów od wieczyście na tych dobrach lokowanej summy 72, 222 złp. , 6 gr, i 2 szelągów. Pozostają one dotąd w posiadaniu rodu Łopacińskich, z opłatą roczną znacznie zwiększoną do skarbu Państwa i stanowią obecnie własność Ignacego, prawnuka w prostej linii Mikołaja Łopacińskiego. Skutkiem Najw. manifestu z dnia 19 lutego 3 marca 1861 r. , wydzielono z tej majętności i nadano włościanom z dawien dawna tam zamieszkałym około 400 dzies. gruntów. Ludność ich, według ówczesnego popisu, wynosiła 184 osób obojej płci, wyznania rzym. kat. Oprócz tego w obrębie dóbr B. , w jednej fermie, jednej wsi i kilkunastu zaściankach, na 600 dzies. gruntów ornych i łąk, zamieszkuje ze 20 rodzin szlacheckiego przeważnie pochodzenia i wyznania rzym. kat. , w charakterze dzierżawców tych osad rolnych. Beszta ziemnego obszaru, około 5000 dzies. , pokryta jest puszczą sosnową, w której jeszcze na początku b. stulecia drzewa na maszty okrętowe gęsto porastały. O puszczy tej wspominają w swych poezyach Sarbiewski Quales Lucisci vel Nemencini lucus Udumve Bezdani nemus I Ep. i Naruszewicz, który, jak wiadomo, był proboszczem niemenczyńskim Patrz jego Oda VII, Niemenczyn. Bezdół, niem. Beesdau, folwark założony 1854 roku w powiecie toruńskim, parafia Dźwierzno. Bezdziedowicze, wieś w powiecie lepelskim, z kaplicą katolicką par. Zahacze. Bezdzież, mko, pow. kobryński, o 6 w. od Chomska ku płd. zach. , nad błotami, które ota czają jez. sporowskie, w dawnem województwie brzeskiem pow. piński, Okolica płaska, obfi tuje w lasy, bagna, pastwiska. Grunt w daw nej parafii katol. B. dek. kobryńskiego czarnoziem, margiel, piasek, glina Lachnicki. W okolicy rzeki Jasiołda, Ossownica, Linijka, Dewianica. Dziś w B. jest dekanat prawosław ny, obejmuje 12 parafij a liczył 1857 r. 16488 dusz. Pod B. d. 8 września 1771 stoczoną by ła wielka bitwa przez ks. Michała Ogińskiego z generałem Albiszewem. F. S. Bezednia, przysiołek wsi Sidorowa. Bezek, wś i folw. , pow. chełmski, gm. Staw, leży w okolicy wzgórzystej i błotnistej, na lewo od szosy z Chełma do Lublina. Posiada cerkiew rusińską, młyn parowy, cegielnię. W 1827 r. było tu 53 dm. i 322 mk. Obecny obszar gruntów dworskich 2722 m. ; włościań skich 1168 m. N. K. Bezgołówna, ob. Zhar. Bezimienna, wś, pow. berdyczowski, nad małą rzeczką wpadającą do Hnyłopiata, o 5 w. od m. Machnówki, o 12 od Berdyczowa. Mieszkańców prawosławnych 527, katolików 14, izraelitów 11 razem 552. Cerkiew parafialna zbudowana w 1799 r. Ziemi 1241 dzies. , pierwszorzędny czarnoziem. Należy do kilku właścicieli; zarząd gminny we wsi Wołczyńczach, policyjny w Machnówce. Kl. Przed. Bezimienna, rz. , powstaje w okol. m. Wasylkowa, w pow. wasylkowskim, płynie w kie runku południowym, wpada do rz. Miry a ta do rz. Horochowatki. E. R. Bezimienne, błoto w pow. kijowskim, między wsią Kozarowicze a Hlebówką, 3 w. dł. , 250 saż. szer. Fund. Gub. kij. Bezine, ob. Bzinne. Bezlesie, ob. Rundany. Bezławki, niem. Beeslack, wś, pow. rastemborski na Warmii. Według Kętrzyńskiego jest to jedna z dwóch na cały pow. rastemborski parafij polskich. Bezmichowa, 1. B. górna, wś, pow. Lisko, o 7 kil. od Liska, w par. rz. kat. Lisko, a gr. kat. Manasterzec. Właściciel baron Bees. 2. B. dolna, wś, pow. Lisko, o 6 kil. od Liska, w par rz. kat. Lisko, a gr. kat. Manasterzec. Własność hr. Krasickich. Bezniuchy, wś, gub. witebska, nad rzeką Niszczą. Beznoskowce, wś, pow. kamieniecki, 265 dusz męz. , 63 jednodw. Ziemi włośc. 545 dz. Do Rakowskich 632 dz. , do Szydłowskich 751 dzies. należy. Dr. M. Bezodnia, rz. , poczyna się w pow. kijow skim, płynie pod wieś Leśniki i wpada do rz. Wety a ta do Dniepru. E. R. Bezów, wś, pow. bocheński, o 5 kil. od Uścia solnego, w parafii Cerekiew, własność Grabczyńskich. Bezowłuk, ob. Buzułuk. Bezpieczna, wś, pow. humański, nad rz. Horskim Tykiczem, o półtorej wiorsty od m. Koneły a o 5 w. od m. Sokołówki tej samej w której podług mylnych mniemań miał umrzeć St. Czarniecki, przy wielkiej drodze handlowej z Humania do Piatyhor, Skwiry i dalej. Mie szkańców 680 prawosł. Cerkiew parafialna pounicka, zbudowana w 1755 r. Wizyty Humańskiego Dziekanatu z roku 1761. Ziemi 1656 dzies. , pierwszorzędnego czarnoziemu, należy do Susalinej. Zarząd polic. w Humaniu, gminny w m. Koneła. Kl. Przed. Bezradycze, Bezradzicze, stare i nowe, łączne prawie z sobą, wś, pow. kijowski, po lewej stronie rz. Stuhny. W Starych B. na górze dość wyniosłej i stromej znajduje się prastare horodyszcze, od ludu Torcz nazywane, od którego w niewielkiej odległości na dwóch przeciwnych krańcach wsi wznoszą się jeszcze dwa inne horodyszcza. U nowych zaś B. , w blizkości brodu na rz. Stuhnie, mnóstwo znajduje się mogił. Horodyszcze nazwane Torcz zajmuje do 3 dziesięcin ziemi, opasane wałem dwa sążnie wysokim, mieści w swoim obrębie ślady zarzuconej głębokiej studni. Byłto prawdopodobnie znany z kroniki Nestora gród Torczesk.

Besztanków

Besztanków

Beszyce

Beszyno

Betgoła

Betlanowce

Betsche

Bettler

Betygoła

Beuthen

Beutnersdorf

Beversdorf

Bewern

Beyern

Beyersdorf

Beyditten

Beynuhnen

Bezanka

Bezbrudy

Bezdany

Bezdół

Bezdziedowicze

Bezdzież

Bezednia

Bezek

Bezgołówna

Bezimienna

Bezimienne

Bezine

Bezlesie

Bezławki

Bezmichowa

Bezniuchy

Beznoskowce

Bezodnia

Bezów

Bezowłuk

Bezpieczna

Bezradycze