skiej, o 63 w. od Mitawy, o 21 w. od Bowska; posiada zródla mineralne siarczane, podobne do baldońskich, niegdyś słynne, które ściekają do rz. Ekau. Barbestie, ob. Berbestie. Barbura, potok górski, wypływający w Be skidzie lesistym w lesie Barburą zwanym, w obrębie gm. Radoszyc w pow. sanockim, z kilku źródłowisk, łączących się po północnej stronie drogi gminnej, wiodącej z Radoszyc przez przełęcz Beskid karczma 685 m. do Ba loty na stronie węgierskiej. Przeżyna wieś w kierunku północnowschodnim; z prawego brzegu przyjmuje potok radoszycki, i po 3 4 milowym biegu, przerznąwszy kolej łupkowską, uchodzi z lewego brzegu do Osławicy, do pływu Osławy. Br. G. Barce, wś, nad rz. Jaźwinicą, pow. koniński, gm. Wysokie; rozl. mórg 133, lud. 73; wieś ta podlega wylewom Warty, od której leży o w. 4. od Konina w. 16, od Koła w. 11. Mieszkańcy prócz rolnictwa, trudnią się spławem drzewa na tratwach. B. zostały rozkolonizowane 1855 r. Opuszczone u Zinberga Barehaczów, wś, pow. zamojski, gm. i par. Łabunie. W 1827 r. miała 39 dm. i 296 mieszk. Barchlin, 1. wieś, pow. kościański, 32 dm. , 207 mk. , wszyscy kat. , 48 analf. , st. p. w Szmiglu o 6 kil. , stac. kol. żel. Stare Bojanowo o 10 kil. 2. B. , folw. , pow. kościański, ob. Popowo niemieckie Deutsch Poppen. Barchnowy, wś rycerska, pow. starogrodzki, w pobliżu Staregogrodu, własność Grabczewskiego. Barchów, źródłosłów Barch, Barcisław, wś i folw. , nad rz. Liwem, pow. węgrowski, gm. Łochów, par. Kamionna. Przy samej linii dr. żel. warsz. petersburskiej, o 3 w. od st. Łochów. W 1827 r. było tu 18 dm. i 129 mieszk. Barci, wś, pow. trocki. Barciany, Barty, Borty, niem. Barten, Barthen, miasto, pow. rastemborski, nad rz. Liebe, w prowincyi zwanej przez krzyżaków Bartenland, ma st. poczt. , 10 jarmarków na rok, 1622 mieszk. Jest to dawny gród krzyżacki, 1377 r. obwarowany przez Winryka von Kniprode. Mieszkali tu niegdyś biskup pomezański i mistrz krzyżacki. Dziś obok miasta leżą dobra, wój tostwo, młyn t. n. F. S. Barcice, 1. wś rządowa, nad rz. Narwią, pow. pułtuski, gm. Somianka. Leży w doli nie Narwi, na lewo od drogi bitej z Wyszkowa do Serocka. Posiada kościół paraf. drewniany. W pobliżu przewóz na Narwi, na drodze z So mianki do Radzymina. W 1827 r. było tu 18 dm. i 134 mieszk. Par. B. dek. pułtuskiego, liczy 1561 dusz. 2. B. , wś, pow grójecki, gm. Drwalew, par. Pieczyska. W 1827 r. miała 16 dm. i 122 mieszk. B. Ch. Barcice, ob. Barczyce. Barcie, 1. wś i folw. , pow. sejneński, gm. Lejpuny. 2. B. , wś, pow. sejneński, gm. i par. Metele. W 1827 r. miała 13 dm. i 121 mieszk. , obecnie ma 36 dm. i 161 mieszkańców. Barcie, folw. , pow. trocki, przy dr. żel, o 4 w. od stacyi Zośle. Barcik, wś, pow. gostyński, gm. Słubice, par. Czernino, rozl. 550 morg. , ludn. 297 dusz. Barcikowo, wś, pow. płocki, gm. Ramutówko, par. Swięcienice. W 1827 r. miała 9 dm. i 103 mieszk. , obecnie 19 dm. , 212 mk. Barcin, 1. miasto nad Notecią, pow. szu biński, dawniej kcyński, na gruncie bagnistym; z powodu powietrza wilgotnego, często febry tu grasują. W okolicy znajdują się pokłady wapna, na przestrzeni kilkudziesięciu morgów; rocznie wydobywa się 142000 centn. , które się w trzech piecach cylindrowych wypalają; 70 dm. , 936 mk. ; 377 ew. ; 422 kat. , 137 żydów. ; mieszkańcy są albo rolnikami, albo wyrobnika mi. Jest w m. lekarz, apteka. Należy do obwo du łabiszyńskiego, do sądu okręgowego w Ła biszynie, ma kościół kat. parafialny dekan. żnińskiego, dom modlitwy protestancki i syna gogę, szkołę elementarną bezwyznaniową, 159 analf. Cztery jarmarki dwudniowe, kramne, na bydło i konie. Odległość od m. powiato wego Szubina wynosi 15 kil. od stac. kol. żel. Chmielnik Hopfengarten 18 kil. ; ma urząd poczt. trzeciej klasy, poczta osobowa do stac. kol. zel. , poczta listowa do Łabiszyna. Mie szkańcy zajmowali się dawniej także sukiennictwem. B. jako miasto wpominany jest w wieku XVI. W r. 1794 odbyła się pod mia stem potyczka pomiędzy Wojskiem polskiem i pruskiem. 2. B. , wś, pow. szubiński, 9 dm. , 125 mk. , 37 ew. , 88 kat. , 42 analf. 3. B. , domin. , pow. szubiński, 3 miejsc 1 B. , 2 Julianowo, 3 Josephinenthal, 5367 morg rozl. , 19 dm. , 357 mk. , 111 ew. , 246kat. , 74analf. , st. p. w miejscu, st. kol. żel. Inowrocław o 23 kil. M. St Barcinek, wieś, pow. poznański, 5 dm. , 48 mk. , 16 ew. , 32 kat. , 11 analf. Barcka ziemia, Bartonia, niem Bartenland lub Barten. Tak się nazywała w wiekach średnich część dzisiejszych Prus wschodnich, położona między terytoryami zwanemi Natangen, Wohnsdorf, Nadrauen, Galinden i Warmią. Główne jej miasto Barciany. Barcz, ob. Barycz, rz. Barczanie, wś, pow. wileński, na lewym brzegu Wilii, własność Fiedorowskiego. Bareząca, wś, i Barczącka huta, pow. nowomiński, gm. Barcząca, par. Mińk. Tu 1822 r. Ign. Hordliczko założył hutę szklaną, przeniesioną później do wsi Trąbek. W 1827 r. było 33 dm. i 406 mieszk. Gmina B. należy do s. gm. okr. I i st. p. w NowoMińsku. W gminie znajdują się gorzelnia i dystylarnia wódek, 2 młyny wodne, smolarnia, urząd gm. w kol. Józefów, 2 szkoły, ludności 1911. Barczew, wś, pow. sieradzki, gra. t. n. , par. Brzeźnio, ma gorzelnię parową z machinami nowej konstrukcyi, tartak, kopalnię wapna, cegielnię, gospodarstwo postępowe. W 1827 r. było tu 30 dm. i 329 mieszk. Gmina B. należy do s. gm. okr. III w os. Złoczew, st. p. w Sieradzu, odl. od Sieradza 11 w. W gminie znajdują się olejarnia, smolarnia, gorzelnia, kopalnia wapna, 2 cegielnie i 2 tartaki, szkoła początkowa. Gospodarstwa większe przewa żnie płodozmienne. Ludność przeszło 3, 000 dusz. B. Ch. Barczków, wś, pow. bocheński, o 4 kil. od st. p. Uście Solne, w par. rz. kat. Uście Solne. Barczkowice, wś i folw. , pow. piotrkowski, gm i par. Kamieńsk, posiada urząd gm. i wraz z wioską Pirowy liczy mk. 308, dm. 32, a ma 263 mórg ziemi włościańskiej. B. folw. należy do dóbr Kamieńsk. B. Ch. Barczyce, Barcice, wś, pow. nowosądecki, o 6 kil. od Starego Sącza, ma 1686 n. a. mor gów rozl. , 144 domów, 1070 mk. , parafia dek. starosądeckiego w miejscu wiernych 2904, szkoła ludowa jeszcze nieuorganizowana, poło żenie górskie, nad Dunajcem i Popradem, przy gościńcu krajowym Słotwina Niedzica. Chów koni rozwinięty u włościan. M. M. Barczygłów, wś rządowa, pow. koniński, gm. i par. Staremiasto. Rozl. mórg 610, grunt piaszczysty i gapowaty, od Konina w. 8, od szosy konińskokaliskiej w. 1 1 3. W 1827 było tu 14 dm. i 130 mieszk. , obecnie 266 mieszk. J. Ch. Barczynka, potok, powstaje w obrębie gm. Mokrej wsi, w pow. sądeckim w Galicyi, z kil ku potoków leśnych, łączących się na łąkach gm. Podegrodzia; płynie w kierunku południo wowschodnim, a tworząc granicę północną tej że gminy z gminą Stadłem, uchodzi do starego ramienia Dunajca z lewego brzegu, po przeszło półmilowym biegu. Br. G. Barczyzna, niem. Braunsdorf, wieś, pow. gnieźnieński, 18 dm. , 192 mk. , 178 ew. , 14 kat. , 31 analf. Barda, niem. Barth, m. przemysłowe na Pomorzu, w okr. reg. stralsundzkim. Por. Barth. Bardo, 1. wś, pow. wrzesiński, 20 dm. , 181 mk. , 6 ew. , 175 kat. , ma kościół paraf, dekanatu miłosławskiego. B. było własnością znakomitej i starożytnej rodziny wielkopolskiej Bardskich, herbu Szaszor; w r. 1633 jeszcze w połowie do nich należała, w drugiej do Skrzetuskich. Bardzcy wystawili kościół zapewne w XIV wieku. Gdy przeszli do wyznania braci czeskich, Krzysztof Bardski, który w r. 1595 synod dysydencki w Toruniu podpisał, oddał kościół swoim spółwiercom. Na początku XVII wieku Bardscy wrócili na łono kościoła kat. i oddali kościół w Bardzie znowu katolikom, który wówczas przyłączono do de kanatu pyzdrskiego. 2. B. , domin. , pow. wrzesiński, 1529 morg. rozl. , stac. p. i kol. żel. Września o 8 kil. M. St. Bardodolne, wś i folw. , B. górne wś, i B. plebania, wś kościelna, pow. opatowski, gm. Rembów. W dolinie śród pasma Łysogór o 5 w. na połud. zach. W 15 w. istniał już tu ko ściół drewniany Długosz I, 454; obecny murowany pochodzi z XVIII wieku. W 1827 r. było tu 59 dm. i 211 mk. Par B. dek. opa towskiego liczy 1270 wiernych. B. Ch. Bardony. B. brzozowe, lub Bardonki, i B. Mieszki, dwie wsie, pow. ciechanowski, gm. i par. Opinogóra. Bardowa, dziś Paratawe, wś, pow. mielicki. Bardowskie, wś, pow. wyłkowyski, gm. Giże, par. Wyłkowyszki, na lewo ode drogi z Maryampola do Wyłkowyszek, 46 domów. Barduń, niem. Bardungen, wś, pow. ostródzki, niedaleko Ostródy. . Bardyów, po węg. Bartfa, po niem. Bartfeld, miasteczko w hr. szaryskiem Węg. , nad rz. Topią, o 3 mile od granicy Galicyi, posiada starożytny kościół par. z wielu cennemi ołtarzami snycerskiej roboty, kościół i klasztor franciszkanów, ratusz z dawnem archiwum, szpital, gimnazyum i szkoły niższe, tartaki, młyny wodne i papiernie, gorzelnie i cegielnie, urodzajny grunt, wielkie lasy, blichy płótna, garncarstwo, wodociąg ze źródła miejskiej kamieniem ocembrowanej studni. Liczba mieszkańców wynosi 5022. O pół godziny drogi w dolinie słynne kąpiele Bardyowskie, uzwiedzane nietylko przez samych Węgrów, lecz także przez wielu obcych, szczególniej Polaków; co do smaku i skutku nie ustępują one wcale wodzie pirmonckiej. Kościół katol. filial. , 118 mk. Według Szafarzyka B. zwie się Bardziejów. Czyt. ks. E. Janoty Historischtopographische Skizze des Bades Bartfeld und seiner nächsten Umgebungen; Dietla Uwagi nad zdrojowiskami krajowemi, ze względu na ich skuteczność, zastosowanie i urządzenie. Krak. część I. 1858 r. ; J. Łepkowskiego, Bardyjów Teka wileńska, 1858 r. ; Kitajbla Uwiadomienie tyczące się Bardyowskiej wody mineral, za pozwoleniem autora w polsk. tłumacz. wydane przez Dan. Kelera kupca z Bard. z kopersztychem, Kraków 1802 r. H. M. Bardyowska nowa Wes, po węg. BartfaUjfalu, wieś w hr. szaryskiem Węg. , pod Bardyowem, kościół katol. filialny, 23 mk. Bardze, wś, pow. kowieński, nad rz. Mitwą, o 80 w. od. Kowna, b. st. poczt. na trakcie z Rossien do Taurogenu, między Rossienami a Jurburgiem, o 25 w. od każdej z tych dwu

Barbestie

Barbestie

Barbura

Barce

Barehaczów

Barchlin

Barchnowy

Barchów

Barci

Barciany

Barcice

Barcie

Barcik

Barcikowo

Barcin

Barcinek

Barcka ziemia

Barcz

Barczanie

Bareząca

Barczew

Barczków

Barczkowice

Barczyce

Barczygłów

Barczynka

Barczyzna

Barda

Bardo

Bardony

Bardowa

Bardowskie

Barduń

Bardyów

Bardyowska nowa Wes

Bardze