Baranicha, rz. , ob. Słupianka. Baranie, wś, pow. ostrogski, na połud. wschód od Ostroga; w dziale ks. Ostrogskich r. 1602 jest nazwana Baranie Rogi. Janusz Sanguszko, ostatni ordynat ostrogski, darował z wielu innemi wsiami ks. Jabłonowskim B. , która to wieś należała do klucza krzewińskiego i sprzedaną została w 1804 r. Napruszewskim, obecnie należy do Anieli z Napruszewskich Szczepkowskiej. Ziemia po większej części krzemionka, od północy ma wiele czarnoziemu, a sama wieś na krzemienistym pokładzie, jest tu j gorzelnia, staw i młyn wodny, dwór dziedzi czki nieobszerny ale wygodny, z ogrodem owo cowym. Włościanie uprawiają rolę i trudnią się niektórzy rybołówstwem, mają poddostatkiem koni, bydła, owiec i trzody chlewnej, a że przez wieś do młyna przepływa woda, więc hodują ptastwo wodne jakoto gęsi i kaczki, które w bliskiem miasteczku Sławucie korzystnie spieniężają. Tak męzkie jak i ko biece stroje i bieliznę sami przędą i wyra biają. Z. Róż. Baraniec, niem. Baranitz, król. leśnictwo, pow. brodnicki, par. Golub. Baraniec, także Wielkim Wierchem zwa ny, szczyt w Tatrach liptowskich; na połud niowy wschód od Rohaczów, o 4552 m. na po łudnie od Wołowca, między doliną potoku Smreczanki i Raczkowej; wznosi się do wyso kości 2181, 08 m. Br. G. Baraniecka Wola, wś, pow. samborski, o 13 kil. od Sambora, par. gr. kat. Barańczyce, par. rz. kat. Sambor. Baranie Peretoki, wieś, pow. sokalski, o 1 milę na północ od Sokala, ną samej granicy Wołynia leżąca. Obszar dworski posiada roli ornej 285 mórg austr. , łąk 26 m. a. , pastwisk 2 m. a. , lasu 899 m. a. , włościanie posiadają roli ornej 365 m. a. , łąk 51 m. a. , pastwisk 8 m. a. , lasu 4 morgi austr. W lesistej równej okolicy, grunta urodzajne glinkowate; jest to jedna z najbardziej wysuniętych kończyn Galicyi, do niedawna odcięta od reszty kraju z powodu braku komunikacyi, w ostatnich latach przedłużono gościniec żólkiewskosokalski do Mostów Wielkich, oddalonych o 5 m. a. od tej wsi. Budowa tego gościńca bardzo utrudniona z powodu piaszczystego gruntu i zupełnego braku kamieni w okolicy, które sprowadzają z gór na południowy zachód od Żółkwi leżących, oddalonych od Mostów Wielkich o 5 mil austr. Ludności ma ta wieś rzym. kat. 43, należących do parafiii w Sokalu, gr. kat. 312, należących do parafii w Skomorochach, oddalonych o pół mili austr. Ma szkołę filialną. Mieszkańcy trudnią się rolnictwem i chowem bydła. Własność rodziny Tatarowiczów. Baranie pole, wś, pow. kaniowski, o 25 w. od Olszanicy, st. chwastowskiej dr. żel. , nad niewielką bezimienną rzeczką, wpadającą do Tykicza, na dawnym trakcie pocztowym KijówNowomirgorod Odessa; st. poczt między Taraszczą a Lisianką, w miejscu oddzielenia traktu na mko Bohusław. W Baraniempolu łączą się pocztowe drogi z Taraszczy, Zwinogródki i Bohusławia. Mieszk. 826 wyznania prawosławnego. Cerkiew parafialna zbudowana w 1717 r. kosztem ks. Stan. Lubomirskiego, do którego wówczas należał ten majątek. Właściwa nazwa Brannepole, od słowa brań bitwa, i rzeczywiście w r. 1221 został tu rozbity i zupełnie zniszczony, han złotej hordy Bałakłaj, przez ks. nowogródzkiego Skirmunda Michajłowicza. A także w 1546 roku Ostap Daszkiewicz pobił tu Tatarów. Ziemi 3912 dz. nadzwyczaj urodzajnej. B. zostało obecnie kupione od hr. Branickich na rzecz ministeryum udziałów. Zarząd gminny we wsi Medwinie, policyjny w mieście Bohusławiu. Baranie Rogi, u Wahlenberga Lämmerspitze Baranyi Csucs, szczyt w Tatrach bielskich na Spiżu, na północ od Koperszadów, według mapy Schedius a i Blaschmek a Karte des Königreichs v. Ungarn 1847. Wznosi się według pomiaru Wahlenberga 1926. 82 m. Staszic wspomina str. 137 w tern paśmie turni bielskich wierch Jagnięca zwany. Prawdopodobnie przetłumaczył tę nazwę z niem. Lümmerspitze. Czy to samo, niewiadomo. Według Kolbenheyera północnozachodni stok Białej Turni nad Koperszadami polskiemi, poniżej Głupiej Hali Schwalbenberg, zwie się grzbietem Jagnięcia Czyt. Spraw. Kom. fiz. 1874. 275. Nazwa grzbiet Jagnięcia jest błędna; nasi górale zwią ten stok Jagnięcą halą. Prawdopodobnie więc Baranie rogi są dzisiejszym Gaffelsturm. Jestto, według mappy Tatr Kolbenheyera północne ramię szczytu Małego Koszaru Hintere Leiten, sięgające ku Zdziarom. Według mapy jeneralnego sztabu wojskowego 1876 r. na południowy zachód od Ździaru, wznosi się 1631 m. npm. Ungarischer KarpathenVerein, IV, 233. Br. G. Baraniówka, ob. Plissa. Baranitz, ob. Baraniec. Baranki, osada pod wsią Bęk, w pow. kluczborskim. Barannen, ob. Barany. Baranów, 1. dobra, pow. nowoaleksan dryjski, składają je Baranów osada, wsie i folwarki Banach, Czołna, Gródka, Śniadowka, Wola i Zagrodzie; folwarki Hutka i Niwa. 2. B. , os. miejska, przedtem mko, pow. nowoale ksandryjski, gm. t. n. Leży w dolinie rzeki Wieprza, u stóp zamykających ją wyniosłości Odległe od Warszawy 14 mii, od Lublina 6 m. Posiada kościół parafialny murowany z XVIII wieku, urząd gminny, dom schronienia dla ubogich, tartak parowy z produkcyą około 7000 rs. Liczy 1817 mk. i około 200 dm. W 1858 r. ludność wynosiła 1790 mk. , w tern 950 żydów. B. był gniazdem rodziny Bara nowskich. Istniał tu do początków 17 wieku zbór kalwiński i drukarnia; 3 B. albo Wola Czołnowska, gm. pow. nowoaleksandryjski, lu dności 4123, rozległości 13662 mor. , należy do s. gm. okr. I w Zyrzynie o 8 w. , najbliższa st. p. Rososz. Parafia B. dek. nowoaleksan dryjskiego liczy 1960 dusz. 4 B. , wś i folw. , donacya, nad rz. wpadającą do Iłżanki, pow. iłżecki, gm. i par. Chotcza, leży w dolinie o 3 wiorsty od Wisły i niedaleko od prawego brze gu Iłżanki. W 1827 r. liczył 32 dm. i 235 mieszk. 5. B. , wś rządowa, pow. kielecki gm. i par. Suchedniów, o 1 w. na półn. od Suchedniowa. Istniała tu kuźnica za Augu sta II. W 1827 r. liczył 36 dm. , 246 mk. 6. B. , wś, pow. stopnicki, gm. Olganów, par. Dobrawoda, o 4 w. na prawo od drogi z Buska do Stopnicy. Należał do biskupów krakowskich, miała 19 domów kmiecych w XV w. Lib. Ben. t. I, 419. W 1827 r. liczył 29 dm. i 163 mk. 7 B. , wś, pow. błoński, gm. Kaski, na prawo od drogi z Wiskitek do Błonia, liczy 355 mk. , 48 dm. W pobliżu leżą Baranow skie Holendry ob. . B. Ch. Baranów, mko, pow. tarnobrzeski, ma 272 domów, 930 męz. , 1035 kobiet, razem 1965 mk. , posterunek c. k. żandarmeryi, aptekę, szkołę ludową dwuklasową, st. p. Parafia rz. kat. w miejscu parafia dek. mieleckiego liczy wiernych 5484. Kościół nadzwyczaj starożytny, poświęcany w 1440 r. pod wezwaniem Śgo Jana Chrzciciela męczennika. B. leży w okolicy piaszczystej, niedaleko Wisły, przy drodze krajowej z Dębicy do Tarnobrzega, o 58 kil. od Dębicy, ma gorzelnię, ludność trudni się szewctwem. Miejscowość ta ma świetną przeszłość historyczną. Zamek miał być zbudowany przez jeńców pomorskich. Za Bolesława Krzywoustego, około r. 1135, Paweł Gozdawa, podejmując u siebie Kazimierza Wgo, darował mu zamek wraz z włością, którą wnet nadał monarcha Pietraszowi z Małochowa, wyniósł wieś do rzędu miast w 1354 r. i ustanowił jarmark na Wszystkich SŚ. Boku 1376 Kiejstut książe trocki, Lubart ks. łucki z Jerzym ks. bełzkim, przemknąwszy się ku Sanowi i Wiśle, straszne poczynili tu spustoszenia. Miejsce to stało się następnie gniazdem rodziny Baranowskich herbu Grzymała a około 1575 było już w posiadaniu Leszczyńskich. Członkowie wyznania szwajcarskiego i augsburgskiego odprawili w B. w r. 1604 synod, a w r. 1628 założył tutaj Jędrzej Piotrowczyk drukarnię. Handlem zboża w owej epoce słynący B. miał wiele śpichlerzów, a mieszkańcy dobrego używali bytu. Karol Gustaw, napadłszy niespodzianie na szczupłe siły Pawła Sapiehy woj. wileńskiego 3 kwiet. 1656 r. , znaczną mu zadał klęskę. B. z rąk Leszczyńskich przeszedł następnie do rąk ks. Wiszniowieckich i ks. Lubomirskich. Józef Lubomirski marsz. W. K. począł 1695 r. odwieczny w czworogran zbudowany zamek okazale wewnątrz ozdabiać. Zamek ten był do ostatnich czasów zamieszkany i w dobrym stanie utrzymany przez właścicieli hr. Krasickich, i dopiero przed paru laty zgorzał do szczętu. M. M. Baranów, wieś, pow. buczacki, oddalona od miasteczka Uście zielone o 1 milę, położona w bardzo urodzajnej okolicy, nad rzeką Złotą Lipą; obszar dworski posiada roli ornej 324 mor. austr. , łąk 26 m. a. , pastwisk 86 m. a. , lasu 238 m. a. ; włościanie posiadają roli ornej 555 m. a. , łąk 112 m. a. , pastwisk 272 m. a. ; mieszkańców ma rzym, kat. 86 należących do parafiii w Uściu zielonem, gr. kat 457 należących do parafii w Krasiejowie, izraelitów 8; razem 551. Własność Jana Starzyńskiego. Baranów, 1 miasto, powiat ostrzeszowski, położone na południe od Kempna, nad rz. Janicą, poboczną Prosny, śród nizin i łąk; 108 dm. , 909 mk. ; 54 ew. , 815 kat; 141 analf. ; mieszkańcy zajmują się głównie rolnictwem. B. należy do obwodu opatowskiego, do sądu okręgowego w Kempnie; ma 2 kościoły katolickie, z których jeden parafialny należy do dekanatu kempińskiego; szkoła elementarna. Cztery jarmarki się rocznie odbywają kramne, nadto na konie i bydło; od m. pow. Ostrzeszowa o 23 kil. oddalone na południe; st. poczt. i kol. żel. . Kempno o 3 kil. Miasteczko to jest gniazdem domu Baranowskich herbu Jastrzębiec; tu się urodził Baranowski Wojciech, sławny arcybiskup gnieźnieński, żyjący w drugiej połowie wieku XVI i na początku XVII, przyjaciel Jana Zamojskiego. 2. B. , wieś, pow. pleszewski; 31 dm. ; 272 mk. , 28 ew. , 244 kat. , 91 analf. 3. B. , folw. , pow. ostrzeszowski, ob. Mroczeń. Baranówek, wś i folw. , nad rzeczką, pow. opatowski, gmina i par. Baćkowice, o 5 w. na północ od Iwanisk. W 15 w. wieś ta zwała się Baranów, była własnością biskupów włocławskich i posiadała dwa młyny Długosz 1 598 i 624. W 1827 roku liczył 31 dm. i 231 mieszk. Baranówek, folw. , pow. pleszewski, ob. Malinie. Baranowen, ob. Baranowo. Baranowice, niem. Baranowitz, wieś, pow. rybnicki, parafia żorawska, z folwarkiem Szczoszów. Baranowice, ob. Barnowice. Baranowicz, wś, pow. augustowski, gm. Baranicha Baranicha Baranie Baraniec Baraniecka Baranie Peretoki Baranie pole Baraniówka Baranitz Baranki Barannen Baranów Baranówek Baranowen Baranowice Baranowicz