Wszystkich stron rękopisu jest 94, liczbowanych u góry każdej stronicy od brzegu jej zewnętrznego i jedna tytułowa nie-liczbowana wraz z odwrotną, zapisaną sentencyjami: z psalmu 81, z Arystotelesa i Bernarda. Każda stronica, niewyłączając i dwu stron karty tytułowej, posiada obwódkę prostokątną, na­kreśloną tym samym co i pismo czernidłem. Książka o 48-u kartach złożona jest z 6-u zeszytów niejednakowej grubości. Na końcu po str. 94-ej rękopisu znajduje się jedna karta czysta, z ob­wódkami po obu stronach, jak w całej książce. Ostatnia ta karta na pierwszej swej stronie ma u góry odmienną już ręką napi­sane wyrazy: „Co się Dzieje w terazniejszym a swywolnym", niemające związku z całością rękopisu. Papier rękopisu jest dosyć gruby, żółtawy, prążkowany. Znak wodny przedstawia wizerunek N. Maryji w postawie sto­jącej z dzieciątkiem, obwiedziony ramką owalną; prócz tego pa-papier posiada linijki wodne równoległe w odległości calowej jedna od drugiej. W ostatnim zeszycie, zawierającym kart 6: od strony 85 do końca, papier jest nieco odmienny, z jinnym zna­kiem wodnym, cieńszy, gładszy i miejscami przebijający. Rękopis napisany jest przez dwu pisarzów. Od początku do str. 82 litery pisma są prawie proste, okrągłe, drobne, pismo wszędzie staranne i wyraźne; nagłówek dzieła i nagłówek przy­pisania zawierają pismo znacznie większe, podłużne. Pojedyńcze artykuły tekstu mają w nagłówkach również pismo okrągłe, znacznie większe, niż w samym tekście, mniej­sze jednak od pisma na tytule dzieła i w nagłówku przypisania. Każdy nagłówek pojedyńczych artykułów tekstu ma literę po­czątkową dużą, podobnie jak i pierwszy wyraz tekstu każdego artykułu. Jednostajność pisma pierwszej ręki przerywa się na str. 82-ej, gdzie po nagłówku: „O takowych, którzy z drzew złamanych miody wybieraią" dalszy ciąg rękopisu na tej stro­nie 82 i na 6-u ostatnich kartach pisany jest jinną ręką. Dru­gie to pismo jest pochyłe, również drobne, lecz szybsze i mniej staranne i pod względem pisowni różniące się od części poprze­dniej. Czernidło pisma pierwszej ręki znacznie bledsze od czer-nidła użytego w części 2-ej. W nagłówkach i w początkach osobnych artykułów, gdzie litery są grube i duże, w wielu bar­dzo miejscach rękopisu czernidło przebija na drugą stronę karty; gdzieniegdzie zaś, wskutek obfitszego napuszczenia czernidła przy pisaniu tych liter, papier pod nimi w części nawskróś przegry­ziony. Ta ostatnia cecha odnosi się wyłącznie do czernidła uży­tego w części l-szej, np. na str. 13, 17, 19, 32 i t. d. Wzmiankowaliśmy, że część 2-ga rękopisu od str. 82, oprócz odmiennego charakteru pisma i czernidła, różni się od części