Rys życia księcia Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła, zwanego Sierotką. Familia książąt Radziwiłłów, można jeszcze za czasów pogańskich Litwy, dosięgła szczytu potęgi za panowania Zygmunta Augusta, kiedy dwóch Radziwiłłów zasiadało pierwsze krzesła w Senacie i piastowało najwyższe urzędy Rzeczypospolitej. Obaj oni nosili imię Mikołaja, obaj z katolickiego przeszli na wyznanie kalwińskie, obaj byli pierwej Wojewodami Trockimi, później Wileńskimi, obaj otrzymali od Cesarza Karola V. potwierdzenie tytułu książęcego. Byli oni z sobą bracia stryjeczni; jeden z nich nazwany Rudy, brat rodzony Królowej Barbary, był o trzy lata tylko starszym od drugiego, zwanego Czarnym, od którego żył daleko dłużej, bo lat 19 i umarł w 72 roku życia (1534) będąc Hetmanem W. Lit., oraz objąwszy po śmierci Mikołaja Czarnego urząd Kanclerski i Województwo Wileńskie; dał on początek linii książąt na Birżach i Dubinkach. Linia ta w czwartem już pokoleniu wygasła po mieczu ze śmiercią księcia Bogusława Koniuszego WKL. i Gubernatora Pruss (1669). Drugi Mikołaj, zwany Czarnym, był Kanclerzem W. Lit. i dał początek linii książąt na Ołyce i Nieświeżu; umarł on dość młodo, bo w 5o roku życia (1565), zostawiwszy z Elżbiety Szydłowieckiej, Kasztelanki Krakowskiej, czterech synów i cztery córki. Najstarszy z synów, Mikołaj Krzysztof, którego życie tu podajemy, został po podziale między bracią i ustanowieniu Ordynacyi, Ordynatem Nieświeskim, drugi, Stanisław, nazwany