Przedmowa. Już ks. Franciszek Siarczyński, autor „Obrazu wieku Zy­gmunta III", wiedział o ks. Janie Wielewickim, że pisał historyję domu Jezuitów krakowskiego, wiele rzeczy krajowych zawierającą, a sięgającą od r. 1579 do 1599. Wszakże dopiero Józef Muczkowski nabywszy rękopism, tułający się po rozwiązaniu krakowskiego domu, obszerniejszą o nim podał wiadomość. „Rękopism Wielewickiego", pisze w dziełku: „Rękopisma Marcina Radymińskiego i wiadomość o historyografach szkoły jagiellońskiej (Kraków 1840)," nosi tytuł: Historici diarii domus professae Cracoviensis Societatis Jesu ab anno 1579 ad 1637 inclusive seu 58 annorum durationem conti-nentis tomus Imus, tudzież tomus IIdus, in quo omnia quidem eodem modo, quo in primo tomo describuntur, aliqua tamen sunt addita licet non magni momenti esse videantur, w jednym woluminie in folio, jest nader ważnem źródłem do badań Akademii, politycznych a szczególnie duchownych ówczesnych dziejów krajowych. Tom pierwszy zawiera 1124 stron, do których policzono trzy pisma dru­kowane, processu Akademii z Jezuitami dotyczące się. Na początku umieszczony jest jak najdokładniejszy, nieliczbowany, 109 kart wy-noszący, spis osób z wyszczególnieniem, co o nich autor w dziele mówi. Po całej tej księdze rozrzucone są, odnośnie do czasu, w któ­rym wyszły, w liczbie 19 drukowane pisma, to Jezuitów, to Aka­demii sprawy rozstrząsające. Pisma te nie są powyższą liczbą stron objęte. Na ostatniej stronie pierwszego tomu czytamy podpis własno-