tarski posłowie, którzy że nie zastali Doroszeńka, posłano do niego dając mu znać o tych gościach. Jmpan marszałek wielki koronny odprawiwszy oktawę Bożego Ciała we Lwowie, do obozu pod Lachowice miał zaraz wychodzić z Jmpanem wojewodą ruskim i innymi pułkownikami, którzy widząc, że han, rewokowawszy Dedyszagę i Piotrowicza hostilitatem meditatur contra rempublicam, posłał umyślnego do Dedyszagi, pytając się, zkąd ta odmiana w przyjaźni, gdyż JKMść o wojnie nie myśli i nietylko dotrzymać tego chce, co pod Podhajcami poprzysiągł o pokoju, i z Moskwą uczyniliśmy pokój tym umysłem, abyśmy się uspokoili ze wszystkimi sąsiadami, wiedząc, że długa wojna niszczy najpotężniejsze państwa. Jednak za powodem JKMci wyprawiony od cara moskiewskiego do hana JMci poseł dla uspokojenia i zgody, któremu przydał król JMść sługę swego, aby tem bezpieczniej przybyć mógł do Krymu. Prawda jest, że szlachta po województwach w gotowości zostaje, ale to dla tego czynimy, abyśmy dawnych nie zapomieli zwyczajów i ćwiczenia wojennego. Te perswazyje usłyszymy przeto, jeżeli jaki efekt uczynią w sercu pogaństwa. 160. KOPIJA LISTU JEDNEGO de dato z WARSZAWY 14 Jurni an. 1668. Jużem oznajmił Jmci m. m. panu de interessu propozycyi JKMci i o radzie pp. senatorów u Jmci ks. arcybiskupa po otrzymanej negatywie od JKMci, na której conclusum, powtórzyć prośby do Pana i to powiedzieć, że nie mogą in negotio abdieationis żadnej dać rady de modo jej królowi JMci, kiedy samą abdykacyją tenentur odradzać, ale jako bez rady pp. senatorów tę abdykacyją wziął przed się, żeby eadem via modos szukał abdicationis i sejmu takiego nie chcą, na którymby abdykacyja proponowaną była, widząc, żeby to był nie sejm bez Pana, ale konfuzyja, i co wiedzieć, jaśli nie lament. Go wczora Jmść ks. prymas, gdy JKMci proposuit et uno omnium ore detulit, że się senat w takową radę wdawać nie chce i nie może, ale jako bez rady pp. senatorów JKMść rezolwował się na abdykacyją, tak żeby nie od senatu potrzebował modos abdicatio-