ojczyźnie senatorem, od wojska nad wielkim i walecznym miał być wykonany wodzem. Tą jedną Wmść pani żal swój racz moderować pociechą, że i Bóg sam krwi niewinnej sprawiedliwym zemści się dekretem i JKMci i ż całą rpltą, równo z Wmść n. m. panią tak ciężkim razem zejścia ś. p. Jmpana podskarbiego kochanego Wmść pani małżonka zranione mając serce, i ci wszyscy, którzy na takową boleją tyrannidem i niesłuszną śmierci zapytawszy się okazyją skutecznego Wmść n. m. pani ukontentowania wynajdą środki i godną takowego okrucieństwa czasu swego nie zaniedbają promowować egzekucyją, gdy tylko sprawy rpltej przez uspokojenie wójsk, do swojego zostaną przywiedzione terminu. W czem i ja z braterskim Wmść pani oświadczając się kandorem, mojej to będę rozumiał powinności, abym z uprzejmego jako ku nieboszczykowi ś. p. , tak i samej Wmść pani afektu, życzliwe dał suffragia, który na ten czas moje łasce Wmść n. m. pani pilno oddawam usługę. 103. LIST OD JMPANA MARSZAłKA WIELKIEGO KORONNEGO DO TEJżE JMśCI. Wierzę, że żadnego człowieka nie masz, któregoby takowe nad nieboszczykiem wielkiej pamięci Jmpanem podskarbim i hetmanem polnym Wgo Es. Litews. okrucieństwo własnemi wójsk swoich rękami wykonane do niezwyczajnego nietylko żalu, ale i ulęknienia przywieść nie miało. Mnie pewnie pierwszego, który w tak ścisłej do ostatniego terminu żyłem z Jmcią przyjaźni, który przez zejście jego tyraństwu wprzód nigdy w narodach nietylko w tej ojczyźnie niebywałemu zdumiewam się, potem na niepowetowaną w tak wielkim hetmanie i senatorze całej ojczyzny ubolewam stratą, tak ten przypadek do żalu pobudza, jakim nikt mię przewyższyć nie może. A dopieroż i samej Wmść n. m. pani opacznego wielce żałować muszę szczęścia, która z różnych żyjącego Jmści przeciwności utrapiona częstokroć będąc, nakoniec o tak ciężkie przyszłaś i żałosne osierocenie, kiedyś zbyła miłego małżonka, tak okrutnym zniesionego sposobem. Nie wątpię, iż JKMść Pan nasz mił. i cała rplta