nałą wziąwszy z pisania WMści n. m. pani informacyją; dziw jeden, jako serca nasze przerażone zostały reprezentując sobie z WMścią n. m. panią okrótny zabój onego w ojczyźnie brata, onego w senacie urzędnika, onego w bojach kawalera i hetmana, którego napatrzyć nie mogliśmy się jeszcze po długiej absencyi i ciężkiem w okrutnych nieprzyjaciół ręku więzieniu, w okrutniejsze nierównie potem dostawszy się ręce, które przez niesłychany w ojczyźnie naszej postępek niezatartą wiekami zmazę na siebie i kraje swoje zaniosły. Więc lubo szkaradność publicznej sromoty do tego radzi, aby ten nieszczęsny proceder w wiecznej niepamięci zapadł ciemności, nie przychodząc dla złego przykładu na światło późnej potomności, niewinna krew jednak, która niebiosa przebija, ta i nas porusza i obowiązuje, i do serdecznego nad żalem WMści n. m. pani politowania, i do słusznej na taki postępek refleksji. Gdy tedy kollegium nasze w jednostajnem do majestatu boskiego wzdychaniu skuteczniejszej z nieba pociechy WMści n. m. pani życzy, na który my temże ściśnieni zdobyć się nie możemy świątobliwie WMci n. m. pani obiecując szczerze do tego pomagać, aby podług prawa pospolitego, które przez takowy postępek zdają się być naruszone, odniosłaś WMść n. m. pani w żalu swoim ukontentowanie. Co do czasu swego odłożywszy i nie chcąc dłużej zapłakanych oczu WMści n. m. pani żałosną kwilić legendą odjemy się łasce WMci miłościwej pani. 98. LIST OD JMCI KSIęDZA JANA TARNOWKIEGO ARCYBISKUPA LWOWSKIEGO DO TEJżE JMśCI. Z pierwszej wiadomości o tak strasznym postępku i zabójstwie nieśmiertelnej godnego pamięci Jmpana podskarbiego i hetmana polnego Wgo Ks. Litews, jako JKMść Pan n. m. , tak wszystek świat, osobliwie przytomny JKMci, żal ciężki odniósł, i jednostajne do majestatu boskiego były wzdychania, aby zmarłemu wiek skrócony szczęśliwą wiecznością a Wmść pani przy odebraniu świętej da Pan Bóg sprawiedliwości zdrowiem długo dobrem nagradzać raczył. Ja w żadnej okazyi do promowania