nagłym i szkodliwym zabieżeć mogło i całość Rzpltej i wolności naszych warownie opatrzona była, co czego aby IchM. pp., Senatorowie sentencyami swemi J. K. M. wieść raczyli, imieniem W. Mci. IchMościśmy prosili Czego acz Król J. M. miłościwie przesłuchać raczył, jednak aby się prośbom W. M. dosyć stało, otrzymacieśmy tego nie mogli: owszem w responsie swym (który my dali Bóg na tym zjez dzie w Jędrzejowie, pro die prima Junii od W. M. złożonym, W. M. odniesiemy i oddamy) J. K. M. sejmu tego, o który W. M. dla tak nagłych niebezpieczeństw Rzpltej przez nas pilnie prosić raczyli, pozwalać nie raczy ani składać chce, ale go aż ad diem 6 Septembris złożyć umyślić raczył; my bacząc, żeśmy tego, pocośmy byli od W. M. posłani i czego gwałtowne Rzpltej potrzebują nie­bezpieczeństwa, otrzymać nie mogli, odchodząc od Króla JMci, upomnie­liśmy imieniem W. M. IchM. pp. Senatory i Urzędniki koronne, tamże przy boku J. K. Mci siedzące, viderint ne quid Rpca detrimenti capiat, czegoby zaś wszystka Rzplta z ręku IchM. patrzyć i requirować musiała. Toć jest, cośmy na ten czas W. M. naszym M. Panom i braciej oznajmić chcieli, zachowując sohie insze rzeczy na czas i miejsce da spólnego zjazdu od W. M. naznaczone, co nie wątpimy, że od W. M. naszych M. Panów i braciej z łaską przyjęto będzie, której się my po- kciech wyżej opisanych przypomniawszy swą pierwszą przysięgę, tak i w ten dzień przez usta JM. ks. Podkanclerzego koronnego dosyć dostatecznie sie deklarował IchM. pp. po­słom oboim, więc też i na piśmie te deklaracyą dać rozkazać raczył i podpisem reki swej i pieczęcią koronna do wszystkich województw; nakoniec wszystkę tę transakcya i wszystki mowy oboich posłów i respons swój z tą deklaracyą drukować pozwolić raczył, aby już i obywatele tej Rzpltej wiedzieli, a nie dali sie uwodzić tym, co nowiny takie rozsiewają i cudzoziemcy aby więcej nie myślili o tym i nas niepotrzebnie praktykami żadnymi nie mieszali, kiedy już widzą intencyą dobrą i szczyrą Pańską mieszkania z nami do żywota swego. A nie jedno w tym nam nie dosyć uczynili, że nie wypisali tego responsu Króla JMci i deklaracyej w swój uniwersał nie włożyli, ale owszem wzmianki go nie czyniąc, od­kładają do zjazdu Jędrzejowskiego, zwabiając ludzi do gromady, jakoby sua quadam autoritate, nie chcąc się kontentować równo z drugimi prawem pospolitym; a co więtsza, chcąc bracią przeciw Panu obostrzyć i przeciw pp. Senatorom, którzy na ten czas są przy boku Króla JMci, przyłożyli raczej media czterech pp. Senatorów, dokładając tego, że IchM. na nie pozwolić nie chcieli, co czynią, jednając tym więtszą invidię pp. Senatorom — a nie wypisali rationes iustissimas drugich IchM, pp. Senatorów, którzy te media acz baczyli być słuszne i potrzebne, ale iż mogły być odprawione z więtszą uczciwością i bezpieczeństwem Rzpltej i Króla JMci i IchM. pp. Senatorów i tamtych gości cudzoziemców, którzy mało o tym wiedzą, a tym mniej do tego należą, tedy do przyjazdu ich do Krakowa odłożyć lepiej być rozumieli; jako już o tym szerzej w tych książkach najdziesz, przeto tego powta­rzać nie chce. Mym zdaniem tedy, ktoby się szczerze z Bogiem, z Rzpltą i z Panem obchodził, niemiałby tego zakrywać, co się szczerze, jaśnie i ku zbudowaniu zgody i miłości wnętrznej dzieje, gdyż nic inszego prędzej Rzpltą nie zgubi i w niebezpieczeństwo nie przywiedzie, jako niezgoda wnętrzna.