quidquid sciverint, intellexerint, powiedali 1), a mianowicie, iż wiedzieli o tym, co się w Lublinie i w Jędrzejowie pokazywało. Prócz tego żaden się nie przyznał do żadnych inszych praktyk, jeśliby kiedy do wiado­mości przyść mieli, i nic na ten czas nie pokazywało się, czyli dla tego, że IchM. PP. Posłowie na ten czas inopinatos nalegli, czyłi też, że nie mieli ani było nic gruntownego do pokazania niebezpieczeństwa przez praktyki jakiegokolwiek Rp. naszej. Gdy przyszło do Jmci P. Hetmana Koronnego, zjazd Jędrze­jowski, cum sufficienti probatione każdego artykułu tam spisanego, in medium protulit2); P. Ciekliński czytał, a P. Hetman probował, koment na wszystko powiadając. Co wywiódszy dostatecznie, iż już urgebat ad vesperam, skoro prze­czytano, PP. Senatorowie nie chcieli dosiadać, do dnia jutrzej­szego wszystko odkładając. [Die 17 Octobris]. Gdy dzień jutrzejszy przyszedł 3), in fine conclusionis sejmu PP. Se­natorowie posłali do PP. Posłów Ks. Biskupa Płockiego4), który im naprzód przekładał przed oczy, iź czas sejmowi się odwłóczy, postanowienia gruntownego nie masz; tego kto jest przyczyną, niech się sam rozsądzi! A iż też do inkwizycyi już maioribus motibus wstąpiliśmy i już wiemy, że były jawne i jasne praktyki, PP. Senatorowie WM. pro­szą i powinnie napominają, abyście już WM. ostatek tych rzeczy na IchM. puścili, folgując czasowi, abyśmy przystąpili do tego, w czymby naprawy potrzeba około warunku praw et institutionem libertatum, securitatis et tranquilitatis Patriae, ad instaurandum statum et jura R. P i aby co rychlej spisane i do skutku przywiedzione były i abyśmy się infectis rebus nie rozjechali. PP. Posłowie to między sobą kłuszali, a PP. Senatorowie o tym, w czymby naprawy potrzeba, namawiali. Jedni się z PP. Posłów tą inkwizycyą chcieli kontentować, drudzy przeciw temu, aby się tym samym miało filum to inquisitionis przerwać, boby dignitas JKMci w obelżenie tym więcej przyszła, suspi­cye między Senatormi róśćby nie przestały, a my w odmęcie tych trwóg i bojaźni do drugiego sejmu zostalibyśmy, multa vero inter os et ossam 5) cadere possunt. 1) Por. wyżej str. 317 i nast. 2) Por. wyżej str. 316. 3) T. j. 17 października. 4) Wojciech Baranowski, por. wyżej str. 328. 5) W Rp: »ossam«.