nie możemy; i chciałby kto odemnie czego niesłusznego, czegoby mi i prawo i Król JMć wydać nie pozwoleł, on by mnie o to pro libitu suo miał pociągać prawem, a per indirectum Króla JMci, za którego wolą nie wydałem tego? W tym Posłów przyszła częs ć niemała do inkwizycyej kończenia; gdy przyszli, czekali chwilę swoich kolegów, którzy że nie przyszli, obmawiali się praesentes, dziwując się, dlaczego drudzy nie przyszli, będąc im zwłaszcza do tego powodem. P. Ossoliński, Machowski i Stad nicki Stanisław powie­dzieli przyczynę przyścia swego, a mianowicie tę, że jeszcze tym potrzą­sają, powiadając, że jeszcze nie koniec tej inkwizycyej i jest jeszcze ta­ran jeden, który na dziś zachowano; chcemy tedy, aby ten taran był pokazan i wytrącon 1), dlategośmy się tu WM. stawili. JM. Ks. Arcybiskup Gnieźnieński 2) upominał ich, aby już tego dalej zaniechali i alterkacye na stronę odłożywszy, o tym, co jest potrzebniejszego, namawiali. P. Marszałek Koronny 3) także, przypominając to, że się już tu IchM. kontentowali tą inkwizycyą, która wczora była. P. Kanclerz Koronny 4): Radziłeś nam WM. proponować, co lepszego, czy inkwizycyą koń­czyć, czy te rzeczy warować i uspakajać? i zgodziliśmy się na to wszyscy za perswazyą WM., abyśmy radniej fructuum inkwizycyej szukali, aniż bez pożytku wszelakiego dalej w tym szperali, zwłaszcza na tym schyłku i końcu sejmu. W Andrzejewie żaden się akkuzatorem nie czynił, jedno tegośmy przestrzegli, aby w pokoju i bezpiecznie Pan z nami mieszkał i nam rozkazował. Finał mój jest Rpcae prospicere, a te tria sunt, które tego potrzebują: powinienem ostrzedz, gdy co wiem, Principem na sztych podawać nie chcę, ale żeby Diekier 5) i Graf 6) sprawił się, co dlaczego czynił; Król JM. do tego jeśli by się winnym nalazł, aby pokutę za na­pomnieniem Senatorskim czynił. Jeśli są przy kim insze wiadomości, każdy je powie; ja sam mam listu Ernestowego przepis, w którym pisze:7) znaszaj się ze mną, jać 8) będę Panem łaskawym. Pana szkalować nie chcę, ale trzeba, żebyśmy przestrzegali, żeby Pana młodego sollicytować przestano; będzie czego więcej potrzeba, powiem. 1) W Rp. Kg. i Kr.: »wytracił«. 2) Stanisław Karnkowski. 3) Andrzej Opaliński. 4) Jan Zamoyski. 5) Jan Ducker. 6) W Rp.: »Groff«; Gustaw Brahe. 7) W Rp. Wr. niema: »w którym pisze«. 8) W Rp. Wr.: »zaś teź«.