Die 8 Octobris. Posłowie słali o odpowiedź*. P. Marszałek wniósł in medium, że artykuły Wielgopolskie mieszkanie tylko Pańskie każą warować; próżno tedy bez Posłów konkludować mamy. Dobrze, żebyś WM. Ks. Arcybiskupie, wezwa­wszy do siebie Senatorów, także i Posłów Wielgopolskicli, z nimi się o tym namówił a tu zaś zgodę IchM. opowiedział; ja też pomogę, ile będzie być mogło ze mnie, wieść ich 1) do tego 2). P. Kanclerz Koronny: Mym zdaniem, że szkoda tym czas tra­wić, lepiej tu konkludować i tam im zgodę o tym posłać, tedy się oni między sobą ucierać będą; to odprawiwszy o praktykach nama­wiać i naprawie. P. Wojewoda Krakowski 3): Trzeba mówić o odpowiedzi, którą Posłom dać. P. Marszałek 4): Więcby posłać do Króla JMci, oznajmując mu sens nasz strony pakt. Ksiądz Kujawski5): Nie do końcaśmy się jeszcze zgodzieli i jest jeszcze niejakie rozróżnienie w interpretacyi, bo nie wszyscy je­dnako interpretujemy; mnie się zda, że to »casu« refertur ad mortem, »aliquando« dalej. P. Kanclerz Koronny 6): We Gdańsku i w Krakowie była dysputacya o Estonii, o odjeździe żadnej; to »casu« ściąga się 7) ad mor- 1) W Rp. Wr.: »pomogę, ile ze mnie wieść do tego«. 2) Skrypt będący rezultatem takiej to właśnie schadzki znajdujemy w Rp. Czart. 2723 k. 132 verso i Rp. 2724 str. 407. Dajemy go tu: Konkluzya na schadzce u JMci Ks. Arcybiskupa Gnieźnieńskiego IchMci pp. Rad i pp. Posłów Wielgopol skich: Warunek od praktyk: 1) Poprawie konstytucyej de non sufficiendo successore. 2) Cautio od jakiego gwałtownego postępku Maksymilianowego ratione iuris praetensi. 3) Processus contra cives ambitum faventes. 4) Do braciej wziąć modum electionis et exclusionem externorum. O mieszkaniu Pańskim: 1) Ex pactis ukazuje sie, za nie może Król JMć odjechać do Swecyi, aż po Króla JMci Sweckiego śmierci. 2) Gdzieby odjachał invitis et insciis Ordi­nibus, odpada Królestwa. 3) Tu deliberacyej trzeba, po ojcowskiej śmierci kiedy odjachać będzie miał, będzieli tego potrzeba, do Swecyi, jeśli tu legem imponere wrócenia, takie i securitatem jego zastania tu Królestwa, czyli tu namówiwszy do braci odnieść. 4) Delibe­rować to, ukazaćli Principi suo chęć na Regnum posłać poselstwo do Swecyi statuere possessionem Regni po śmierci ojcowskiej czyli nie. Trzebali te rzeczy obwarować: 1) O pieczęć Koronną. 2) O Będzińskiej Transakcyi. 3) O cudzoziemcach. 4) O naprawie urzędów. 5) O klejnociech. 6) O oprawie Królowej, trzebali co znowić, z tą kondycya, żeby nie na pogranicznych ani sądowych zamkach. A gdzieby KJMć odjechać raczył, aby ta oprawa vigorem nie miała. 3) Mikołaj Firlej. 4) Andrzej Opaliński. 5) Hieronim Rozraźewski. 6) Jan Zamoyski. 7) Tak w Rp. Wr.; Rp. Kr.: »do czasu nie ściąga się«.