jechał, ale minąwszy i przeszły sejm i konwokacyą, sami sobie prywatne zjazdy dla tejże nawięcej przyczyny składali in derogationem zwierz­chności Króla JMci, prawa pospolitego i ku krzywdzie też nas ludzi spokojnych, którzy się praktykami żadnymi nie bawimy, gotowego cze­kając doma siedzimy; ani nas IchM o tych niebezpieczeństwach nigdy nie obwieszczali, aż dopiero z Jędrzejowskiego zjazdu uniwersały swe koronne rozesłali; na który zjazd żes my pospołu ą,IchM. nie pozwalali, ani onego składali, dlatego też vigore tego zjazdu tej inkwizycyej po­pierać nie chcemy ani będziemy, tylko vigore propozycyej Króla JMci mówić o niej et suo modo popierać jej pozwoliliśmy, pokazawszy to wszystko ut supra IchM Panom Braciej naszej, tym co pod Jędrzejowem zgromadzeni byli, aby IchM. pp. Senatorowie naprzód de modo inquisitionis mówili, ten namówiwszy, z nami Posły na to się zgodziwszy, postąpić dalej. Modus inquisitionis albo raczej modus do zgody w ar­tykułach Kujawskich takowym sposobem jest podany 1). Postępek dalszy do inkwizycyej: Aby IchM. pp. Senatorowie odprawiwszy wota swe na propozy­cyą, sami z sobą się zawarszy, wszystkie simultates et apertas inimicitias, także wszelakie z którejkolwiek przyczyny ofensye aby propter bonum Rp. pacis między sobą pogładzili i spólnie sobie condonowali. A jeśliby ratione gruntów (!) albo których inych rzeczy ważnych najdowało się mię­dzy IchM. cokolwiek obrazy, tedy to wszystko albo do przyjacielskiego albo prawnego rozsądku aby na iny czas odłożyli, a do spraw Rp. żeby zgodnie przystąpili. Tym sposobem pogładziwszy się, aby po Króla JMci posłali, i je­śliby co takiego na Króla JMci wiedzieli, w czym by JKMć wystąpił przeciwko przysiędze swej, ku ubliżeniu praw i wolności naszych, aby to Królowi JMci pokazali, z tego reprehendowali i serio napomnieli, żeby się takowych rzeczy in posterum JKMć nie ważył, wiedząc iź ludziom wolnym panuje, którzy absolutam potestatem regnandi z przodków swych, jako prawa nastały, nigdy nie cierpieli i cierpieć nie mogą etc. Tamże zaraz aby Król JMć dał o sobie sprawę, jeśli iny który z pp. Senato­rów na co nieprzystojnego i wolnościom przeciwnego naszym, zwła­szcza strony tych praktyk i odjazdu do Szwecyej, radził, aby JKMć to takowemu Senatorowi wymówił i pod rozsądek innych pp. Senatorów podał, godziłoli się to takowemu Senatorowi przysięgłemu Pana w mło­dych leciech jego ad eiusmodi incovenientia wieść, i kto tu więcej zgrze- 1) Tu przywodzi odnośny artykuł Województw Brzeskiego i Inowłocławskiego, zob wyżej str. 126, punkt I.