o co się Pan Nakielski 1) opponował i nie chodził witać, że się czas spóździeł. Odłożono propozycyą do drugiego dnia. Die 13 Septembris. Dies Dominicus. Die 14 Septembris. Propozycyą czytano 2). Po niej odwotowali Ks. Arcybiskupi dwa. JMć Ks. Arcybiskup Gnieźnieński 3) O samej tylko inkwizycyej mówiąc, powiedział, ze trzy rany szko­dliwe widzi in corpore Rpcae: 1) KJMć, jako głowa nobilissimum membrum Rpcae, wniesiony i obelżony tym, jakoby nas zafrymarczyć miał. 2) Rana w ciele, gdyż boi się Rpca, żeby przez praktyki liberta­tem electionis nie zgubieła. 3) Simultates, odia, contentiones między ludźmi wielkimi. Mówiąc o tych ranach, powiedział, że Prorok Duchem Św. prze­czuł in rebus publicis, że te obrazy miały być; i articulatim psalm ten stosował do tej materyej: Qui regis Israel intende. Potym przystępując do pierwszej rany, powiedział, że Augustyn wiedział tę być nalepszą Rzpltą, gdy Król regendo, a poddany ministrando serviunt i jest reciprocatio między Panem a poddanym. Pan ma duplicam legem: evangelicam et politicam, podług których ma regere; poddani mają też leges, jako mają parere. A że Pan Bóg nas niepokojem wnętrznym pokarał, gdzie jedne membra na drugie powstawają, przyczytał to grzechowi; dał in exemplum Dawida Króla, którego dla grzechu tym Pan Bóg skarał, że syn jego przeciwko niemu o królestwo powstał. Ile tedy do pierwszej rany: KJMć odjachać chciał i vocationem Divinam wzgardzić; Abraamowi Bóg rozkazał: Exi de domo tua et intra in terram, quam monstravero tibi. Grzech to wielki pogardzić wezwaniem Pańskim, a wierzę, że Henryka, który nas beł opuścił i także vocatią Pańską pogardził, najwięcej Pan Bóg za ten grzech skarał, że mu się tam w ojczystym Królestwie nie szczęściło, aż na ostatek haniebną śmiercią zginął. Chcesz li WKMć mieć pokój, pokutuj serdecznie za ten grzech et invoca Deum 1) Hieronim Gostomski. 2) Podaje ja dyaryusz drugi; jest ona zupełnie równobrzmiąca z Instrukcyą Królewską na sejmiki, wydrukowana powyżej na str. 87, aż do str. 96, wiersz 8 od dołu. 3) Stanisław Karnkowski.