enucleate i dowody protestacyej i pism samych poruczników ukazał, jako żołnierz wielkie angarie slachcie czyni, że wziąwszy od niego pobór, je­dnak mu majętności najeżdża, bierze, co mu się podoba, stacye slachcie każe sobie dawać, gdzieby tego nie uczynił przegrażając mu, także miasta J. K. Mci do okupu przymuszają, skąd servierunt (!) in nos concives nostros. Bacząc tedy efekty naszych poborów być takowe szkodliwe, słusznieśmy się my slachcicy od koła senatorskiego z żołnierzem będącego do inszego koła udali, spokojny Reipublicae statum upatrując, ponieważ żołnierz podług konstytucyi 1591 1) et 1593 2) do żadnych sejmików nie należy. I tak tego dnia posłowie, stojąc w tych wspólnych kontrowersyach, nic nie sprawiwszy rozeszli się. Dnia XII lutego. J. K. Mć una cum Senatoribus in senatu długo siedział, nic nie czy­niąc, na same tylko posły, do których kilka razy słał, czekając, i tak in senatu nic nie było; i u posłów wczorajsza zaczęta sprawa między po­słami Ruskiemi odprawowała się tak: Naprzód p. Ożga repetował argumenta oppressyej, któremi dowo­dził, że nie oni slachtę opprimują, ale sami od nich (jako to od pp. Sta­dnickich) opprimowani bywają. Respondit p. Stadnicki z Oziemle, że oppressya być nie może od chudego slachcica przeciw żołnierzowi, ale e contrario rychlej; i to niepodobna, aby slachcic sam na sejmik przyjachawszy senatora możnego z potęgą, armatą jego miał opprimować, przeto te racye barziej za nami służą. Pan Wojewodzic Podolski 3) fusius oppressye żołnierskie niżeli od slachty 4) uczynione explicabat, że sam widział u pana Referendarza ko­ronnego 5) 100 ludu konnych, piechoty, że nad zakaz prawa 10 rotmistrzów było, którzy wolne obieranie Marszałka i wolne głosy slachcie odjęli, przeto podpis jego na artykułach ich ważny być nie może. Do tego też, że on in sua causa testis esse non potest, przytym nie ambitio naszych poselstwa rozerwała nas, ale to, żeśmy my na ten artykuł zezwolić nie chcieli, aby posłem żołnierz był obrany i pobór pozwolony, ale to me­dium braci naszych ślachciców było, albo ażeby żołnierz posłem nie był, albo pobór się postąpił, albo viceversa. Respondit p. Ożga: co się dotycze oppressyej, mychmy ją od nich mieli zawsze; teraz że chcieli posłami być starsi posłowie, a nie chcieliśmy 1) Konstytucyą r. 1591: Disciplina militaris, Vol. Leg. Ed. Ohr. II str. 331. 2) Kon­stytucya r. 1593: Deklaracya konstytucyi de disciplina militari. Vol. Leg. II 343. 3) Sienieński Jakób, syn Jana. 4) Cod. Pet.: szlachcie. 5) J. T. Drohojowski.