P. Kasztelan Podlaski1). Mając obowiązanie swe WKMci i Rzpltej z tego związku i miejsca zdanie swe powiedzieć, co by było ku najlepszemu bezpieczeństwu oj­czyzny naszej, tedy najprzód Pana Boga chwalić muszę, iż on w takich turbacyach WKMci błogosławić i czasu do obmyśliwania o całości oj­czyzny naszej użyczyć raczył. Iż też do tego Bóg wszystkomoźny tak WKMć w sławę wyniósł, że z dalekich krain posłowie cudzoziemscy przyjachawszy WKMć nie tylko wysławiają, ale też Hiszpan, Włoch, Węgrzyn, Niemiec u WKMci przyjaźni szukają i ratunku przeciw nie­przyjacielowi prosi, co jest z wielką sławą WKMci, gdyż sam Pan Bóg proposita WKMci szczęśliwe widzieć raczy, że WKMć chcesz i usiłujesz ratować państwa chrześcijańskie, dlaczego tak częste zjazdy i sejmy skła­dać raczysz, i którą zacnością przed inszemi pany chrześcijańskiemi kwi­tnąć raczysz WKMć. I to też nie mniejsza, że takie poselstwa zacne, które przodkowie WKMci miewali, takoweż i WKMć mieć raczysz. Dawno do tego związku Ociec św. Pius Primus, Secundus et Quintus króle nasze wzywali, a teraz Clemens Octavus do tego confoederationis vinculum contra Turcam immanissimum tyrannem WKMć wzywa. Ten może być szczęśliwszy, że WKMć szczęśliwie w to złączenie całego Chrześcijaństwa wprowadzić będzie raczył; gdy przed naszemi oczyma Albania zginęła, w wielkiej ostrożności nasza korona była, a teraz nam Agier wzięto, Węgry obalają; czego nasi przodkowie barzo bronili, to my teraz mimo się puszczamy. Dawał król Jagiełło subsidium Węgrom przeiwko Turkom i tam się im tak powodziło, że Turcy do Adryanopola uciekać musieli. Król Zygmunt Cesarzowi Chrześcijańskiemu dał był także pomoc, toż Kazimierz król polski uczynił, gdy Wołoską ziemię, w której Olbrycht wielkie różnice czynił, od wielkich turniej obronił2). Kto tedy w sprawy WKMci wejrzy, przyzna to, że nic WKMci na pilności nie schodziło; czynił WKMć zadość swej powinności pańskiej, przyczyniając się do tego spólnego związku, ale to że nie doszło, nie WKMć, ale z kogo innego zaniedbania się stało. Pokazała się wszytkiemu światu chęć WKMci, gdy one sejmy, one komissye dla namowy związku tego WKMć składać raczył przymierza z Turkiem nie czyniąc. A tak pilność w tym WKMci a niedbalstwo innych znacznie każdy baczyć może. A iź się nic pewnego nie zawarło, w spólnej wojnie aby jeden drugiego nie odstępował, tedy choć się jednak przynajmniej ten związek nie stanie, abyśmy im pomoc dali taką, jaką sami możem, potem samym o sobie 1) Jan Wodyński. 2) Widocznie tekst popsuty i bałamutny. T. Nar. ma: »0lbruch«, i »kłótni« zamiast »turniej«.