Ad iniurias finitimas deferendas commissio secundum pacta mox designetur, rustici fugitivi utrinque reddantur, iniuriae cessent. De pace cum hoste alter sine altero non tractet constituatque. Inter confoederatos ipsorumque socios et adherentes pax amicitiaque integra bona fide conservetur, pristina pacta et foedera, transactiones conventionesque ratae firmaeque sint, neque societate hac quidquam illis derogetur. Ut spondeat 1) S. D. N. cum S. Cardinalium Collegio, Caes. autem Mtas cum ditionibus suis, tum ceteri Ser. Archiduces, Principes Imperii et status etiam iuramento confirment. Caput de sociis belli, itidem de generalatu Ser. Maximiliani, in suspenso adhuc relinquitur. III. AKTA SEJMIKOWE. 1. (Instrukcya Królewska na sejmiki 1)). Jest pewien tego J. K. Mć Pan nasz Mciwy, że to baczyć W. Mć dobrze raczycie, iż jeśli kiedy który czas był, teraz jest ten takowy, którego ta zacna Rzplta, ojczyzna miła nasza, naprzód Panu Bogu Wszech­mogącemu za tak wiele a zacnych dobrodziejstw, które za błogosławień­stwem jego tak gęsto, hojnie i nieprzestajnie po te wszystkie lata uzna­wała, które i teraz świeżo i dotąd z pociechą swą odnosi, wielce i uni­żenie dziękować jest powinna. Nie wątpi i w tym namniej J. K. Mć, że ipodziękowawszy a wielbiąc święte imię jego i obezrawszy się też na to, co się tych czasów u sąsiad naszych Chrześcian dzieje, a jako płot i zasłona dotąd niemała nasza nam zwątlona, jako też już prawie i na ściany nasze też niebezpieczeństwa nalegają, że nietylko baczycie to, ale i uważać sami WMć raczycie, jako tym usilniej i goręciej tejże Boskiej a łaskawej i zwykłej opatrzności i obronej jego wzywać i szukać, że też W. Mciom i tym więcej poczuwać się i radzić tych czasów takowych po­trzeba, aby się całość i bezpieczeństwo Rzpltej opatrzyć potrzebnie mo­gło, aby pokąd i czasów do tego wolniejszych WMciom staje, pokąd i ten 1) Całego tego ustępu od »Ut spondeat« aź do końca niema w RP. Czartor.; znaj­duje sie tylko w archiwum dworu i państwa we Wiedniu. 2) Archiwum państwowe w Gdańsku. Acta internuntiorum roku 1596 (IX. vol. 51) k. 382—389. Napis na okładce aktu tego: Instruction ad conventus particulares, sam zaś akt bez tytułu i daty.