atque superioribus comitiis Lithuanus 1) Marsalci officio functus sit, singulari quadam et raro antea usitato consensu atque applausu ex Minore Polonia veteranum equitem, nuntii munus duodeviginti vicibus praeclare obeuntem, Petrum Miskowski Capitaneum Oswieczimensem Marsalcum renuntiant2). Cui satis consulto et satis ex dignitate praesentis actus hoc sui consessus regimen defferunt, cum in eo viro, si prudentiam spectes, plurimum dexteritatis, si humanitatem, plurimum benevolentiae, si affabilitatem, plurimum leporis iucundo sale conditi, si omnium rerum usum, plurimun; experientiae, hic tantum, qui talpa magis oculis captus est hucusque non comperiebat. Post electionem Marsalci exorta est de Russiae nuntiis satis prolixa contentio, quae primae septimanae tempus providendae saluti integritatique Rpcae consecratum totum Controversio inique sumpsit. Etenim Visniciae in conventiculo, cum multi visnitiensibus munus legationis ambirent, neque inde plures quam seni ad comitia nuntii mittantur, in duas ibi propterea coronas equites distracti fuerant. Quarum una in loco solito, ubi legatus Regiam propositionem aperuit, ubi ad eandem responsum accepit, ubi ante divisionem totus Palatinatus Russiae in unum Marsalcum consenserat, sex nuntios elegit, inter quos principatum obtinet Droiowski3) Capitaneus Praemisliensis; altera vero priori coronae omnia referens contraria, cum diversis articulis totidem nuntios quot prior, Stadniciis4) inter eos eminentibus, ad comitia expedivit, legitimitatem sibi protestatione quadam, subcriptionibus collectaneorum equitum referta, volens conciiiare, quo maior corona liberarum oppressionis sententiarum insimulatur. Et ita ex duplici electione duplices nuntii, cum de loco inter se acerrimis altercationibus digladiarentur, neque invicem cedere sibi vellent, ad varias disceptationes nuntiis terrarum ansam praebuerunt: ex his alii fuerunt, qui prioribus paimam tribuebant, alii, qui eosdem expungendo posterioribus suffragabantur, alii, qui ex duodenis senos conilare potiores conati sunt. R e x interea nunc per internuntios, nunc per ipsos etiam senatores stimulabat nuntiorum ordinem, ut talium turbarum signiferis (quos et de nomine5) recensuit capitaque posterioris coronae nuncupa- 1) Krzysztof Dorohostayski (por. Dyaryusz Sejmu 1596 r., T. Nar. T. 96 str. 349; lam podano nazwisko Dorohostayskiego bez imienia; Bielski, Dalszy ciąg kroniki pol., War­szawa 1851, str. 266 mówi: Krzysztof D. z domu Monwidów. Natomiast Niesiecki fałszywie wymienia Piotra Myszkowskiego jako Marszałka sejmu w r. 1596. 2) Por. powyżej str. 4. 3) Jan Tomasz Drohojowski. 4) Stanisław z Łańcuta i Sta­nisław z Oziemle. 5) Por. powyżej str. 15 dnia 14 lutego.