kowski1), Bracławski2), Pomorski3), Sędomierski4) et caet, p. Hetman ko­ronny 5) i polny6), p. Kanclerz W. Ks. Litewskiego 7) ks. Podkanclerzy8), Nikiefora sądził i Janiego. Instygator na Nikiefora wyżej pomienione ekscessy inferował: że takie listy ważył się poganinowi przesyłać, że temu Janiemu do Wołoch jadącemu Pafnuciusa zalecał, wiedząc o tak niedo­brych jego postępkach, że z Sułtana matką Cesarza Tureckiego miał porozumienie, o zgubie chrześcianów traktując, że od niej na szpiegacłi bywał, że się posłem do wojska JKMci od Biszy czynił, że z Cesarzem Tureckim praktykował o Hospodara na ten czas ziemie Wołoskiej, aby tam inszy Hospodar z podawania Cesarza Tureckiego na tym hospodarstwie był zasiadł; że do Polski bez opowiedzenia na granicach przy­jachał i tu fakcye między poddanemi JKMci czynił na synodach, udając się najwyższym Metropolitem, nie będąc według kościoła Greckiego porządnie sacris initiatus, mając tylko primam tonsuram, iź wszytkie ob­rzędy kościoła Greckiego odprawował czego się sam przed examinatorami JKMci przyznał; iż żywot swój nie bogobojnie sprawował, obżar­stwem, variis carnalibus peccatis cum utroque sexu excedendp, kocha­jąc się przytym w pacholęciu, iż Wołoszą w długi wielkie wprawił, iż. upominki matce Cesarza Tureckiego odnosił, i inszych barzo wiele racyi używając. Na Janiego: iż ten te listy śmiał brać od nich, iż ich taił, gdy był pytany, jeżeliby nie miał listów jakich, toż mówiąc co i pier­wej nań dowodził i to nań inferując, iż się do tego przed examinatorami JKMci wyznał, że on listy nosił, wziąwszy je od Pafnucyusza za zaleceniem Daskalowym, nie wiedząc Daskal, coby było w tychto li­ściech, które miał był oddać w Wołoszech kupcom do Andrianopola. Prokurator ich bronił: naprzód Daskala, z tych racyi, co i wyżej są, że on tych listów ani pisał, ani Janiemu oddawał, ale Pafnucyusz Metropolit, towarzysz jego, który na wizytowanie cerkiew do Mo­skwy jachał; nie praktykował z Sułtana na zgubę chrześcijaństwa, ale im owszem zawsze pomagał, że był legatem do pana Hetmana od Ba­szy posłany i samże z niego p. Hetman koronny był kontent, że miał listy wierzące najwyższego swego Metropolite Konstantynopolskiego, iż, był posłany od niego na pisanie JKsMci p. Wojewody Kijowskiego9) dla synodu Brzeskiego, nie dla żadnych fakcyi, ale uspokoiwając i uznawając artykuły ludzi wiary Greckiej; a co nie miał omnes ordines, ale miał licentiam od Metropolity ad obeunda omnia sacrificia, gdy go w ten 1) Mikołaj Firlej. 2) Janusz Zbaraski. 3) Ludwik Mortęski. 4) Jerzy Mniszech. 5) Jan Zamoyski. 6) Stanisław Żółkiewski. 7) Lew Sapieha. 8) Jan Tarnowski. 9) Konstanty Ostrogski.