p. Urowieckiego tamże przed JKMcią czynił obmowę, dość ostrze mówiąc, przypominając i to, aby się bracia jego posłami drugiemi, któ­rzy to czynią, co w poruczeniu od braciej mają, do JKMci kto inszy przysługował. A gdy się już na żadną rzecz pozostali posłowie zgodzić nie mo­gli, dany był JKMci dość żałosny respons przez ks. Podkancle­rzego: żałosne skończenie sejmu pod tak wielkiemi, trudnemi a niebezpiecznemi Rzeczypospolitej czasy upatrując, opowiedał to, że się nie z niedbalstwa JKMci, ale za czyjąś inszą radą stało; wtoczył też i prośbę od JKMci i napomnienie pp. posłów pozostałych, aby oni byli braciej swej świadkami pilności JKMci i żeby ten amor ojczyzny naszej, który ma JKMć, tak na sejmikach jako i na zjezdziech i privatim braciej swej czynili wiadomym. Na ostatek ofiarował, że JKMć nie odbieży korony, i owszem to czyni, co prawemu ojcowi poddanych swych czynić przy­należy, zdrowie swe pańskie i majętności ukazując bydź JKMci dla ca­łości Królestwa tego gotowe1). Na koniec żegnał p. Marszałek poselski in hunc sensum: Najpierwiej żale koła poselskiego wiele wyliczał, z niezgody sejmu tego cieszył za tym JKMć, iź to jest omen JKMci przed jaką szczęśliwą, przyszłą sprawą, zasmucenie od Boga poniekąd odnosić; cieszył i koronę szczęśliwym panowaniem JKMci i pobożność jego zalecał i wysławiał, ofiarując się braciej swej oznajmić prace i trudy JKMci, które dla cało­ści ojczyzny podejmuje; zalecał pozostałe posły i ich ojczyzny praw­dziwą miłość, drugich, co rozerwali sejm, e contra. Prosił o rychły sejm, obiecując, że bracia za takową wiadomością pilnego JKMci starania do wszytkiego się skłonią; dziękował od koła poselskiego pp. Hetmanom za ich sławne Rzpltej, a wielkie posługi. Każdy z osobna z pp. Hetmanów oddziękował, ofiarując się, do więtszych posług Rzeczypospolitej, gotowi będąc gardła, krew swą wylać tak dla dobra Rzeczypospolitej, jako i dla JKMci dostojeństwa. Odwitawszy reszta posłów JKMć, z wielkim żalem senatu, korony i JKMci samego, wszyscy, nic nie sprawiwszy na tym sejmie, rozje­chali się. Koniec opisania sejmowego. Dnia XXVIII marca. JKMć z pozostałemi pp. senatorami, między któremi byli księża Biskupi: Kujawski2), Łucki3), Płocki4), Przemyski5), Wojewodowie: Kra- 1) W RP. po »gotowe« jest jeszcze »będąc sadzić«. 2) Hieronim Rozraźewski. 3) Bernard Maciejowski. 4) Albert Baranowski. 5) Wawrzyniec Goślicki.