K spraktykowani posłowie i panowie do tej sprawy braci jego z królem, zaczym niewinność braci jego zatłumia się, więc że się gwałt dzieje, osadzają wszędzie hajduki, tak że ad vim omnia spectant, że bezpiecznie nie mogą tueri causam suam. Ja wywiadowałem się u braci, byliliby winni sprawy tej; negant i owszem chcieli mi na Sakrament przysiąc, że o zdrowiu pańskim nigdy nie myśleli, zaczym nie mogę inaczej, jedno im wierzyć. Na Marszałka nadwornego brata mego nie mają nic, jedno spiski Lubelskie, które przed kilką lat uczynione są. Te spiski nie były o zdrowiu królewskim, jedno ad emendanda vitia et excessus in Rpca, bądź też i w Panie, w którym spisku pierwsi ludzie byli i biskup Krakowski; jednak jeśli co i winni w tym, tedy to król marszałkowi nadwornemu pod Newlem odpuścił wszytko. Dalej marszałek nie czuje się. Prawda, że lamentował przed ludźmi, że służy ojczyźnie, na służbie stracił a wysłużyć nic nie może, ale to do zdrowia królewskiego nic nie ma. Kristoph Zborowski, brat mój, źle uczynił pisać listy te o Panie, ale to jest vitium naturae jego, że albo barzo chwali albo barzo gani; jednak ten list pisał z żałości jako brat do brata, ale o zdrowiu pańskim nie myślił i nie masz tam nic o tym w tym liście. A co się Moskiewskiej sprawy dotycze, łaski, wojewoda Sieradzki, do tego go przyprawił. Ten na dworze cesarskim z Moskiewskiego posłem jął praktykować, z którym Kristoph iż był w nieprzyjaźni, ad eius aemulationem też z posłem tymże wdał się w rzecz i obiecał służyć Moskiewskiemu, ale nie przeciwko ojczyźnie albo panu swemu, ale przeciwko królewi Szweckiemu, bo mu miał Moskiewski, bratu Kristophowi, Narew puścić dla wiedzenia z nim wojny; jednak nic się nie stało. — Prosił przeto Pana Marszałka koronnego, aby te rzeczy królewi doniósł a przypomniawszy mu merita jego, żeby mógł mentem regis wiedzieć, do czegoby się dał przywieść. Pan Marszałek koronny fideliter te rzeczy odnieść mu królewi obiecał, więc i studium suum in mitigando principe 1)... A co się straży i hajduków dotycze, mówił mu, aby się temu nie dziwował; on to jest, który tak osadza wszytko, temu, że przysiągł na to dignitatem et securitatem regis przestrzedz, a to widzi, co za rumor był per universam Poloniam de apparatu braci jego; secundo: a to widzi, cum quanto apparatu bellico tu przyjechali, po mieście po kilkuset człowieka mając, z zapalonymi knoty jeżdżą, chodzą; tertio: we zbroi i sami i słudzy wszyscy tak, że omnia spectantur ad seditionem; quarto: bramę jedne zawżdy per vim okkupują, choć ją urząd chce zamknąć, odbiją; quinto: voces puszcza Kristoph, że chce aliquod insigne facinus uczynić, orationes seditiosas miewa tak, że omnia suspecta mu są i dlatego jako urzędnik koronny, cuius est hoc officii, opatruje to, jakoby 1) K praestaret. 2) J Die dominico