TN Tem zamykam, P. Boga sobie na świadectwo biorąc, iż co się tu kolwiek odemnie mówiło, nie tym pewnie umysłem, aby przeciw Panu swemu, pomazańcowi bożemu, serce nie tylko moje albo i którego W. Mci jątrzyć; albo do sedycyej, uchowaj Boże, jakie pobudki czynić miał. Gdyż nie tylko o tem, coby się osoby Króla J. Mci, głowy naszej, dotykało, ale snadź i każdego najmniejszego członka w Rpltej .excessif żadnego takiego lekarstwa nie życzę, któreby gorsze niż choroba być miało. Wiem, że hartować nie trzeba, co się już zaostrzyło, ani drew do ognia dodawać, owszem P. Boga najwyższego proszę, aby on sam takowe teraz ludzie wzbudzić raczył, którzyby moderatissime consiliis naprzód tę burzę rozegnali, .zajątrzenia jeśli nie wykorzenili z gruntu, tedy abo uśmierzyli, do czasu, który jest sam mistrzem dobrym wszystkich rzeczy; co gdyby poszło, łacnoby ten wóz uciągnać będąc swornymi, uprzątnąwszy wszystkie zawady z drogi. Do czego aby z nas tam jeśli nie powód sie jaki ukazał, tedy jednak nie żadna przeszkoda, serio Ich Mci Panów Senatorów województwa tego prosić i napomnieć trzeba, aby i to zgodziwszy się z nami na to, coby z dobrem Rpltej było, tam z posły naszymi communibus auxiliis, et consilis starali się o to, jakoby nam, dali Bóg, nięnaganipnym się stawili a słuszną ratipnem vitae...1) sie okazali. A iź tego eventus częsty et experlentia uczy, iż chociaż mądrym w rzeczy stanowienia nasze zlecamy pisać, jednak gdy potem ad praxim przychodzą, okazuje się to, iż albo nazbyt czego zbywa, albo wiele niedostąwą, czego potęm ludzie ci, którzy rimatores scrjptorum seriorum są, przyciągają na swe skrzydło eum detrirnento 2) czasem wszystkich, czasem niektórych, przetoż i te, aby absque taedio w większem ostrożność była i dozór pilniejszy, bardzoby się to zgodziło. Dixi. — Pan żółkiewski przyniósł w pośrzodek artykuły z Bełskiego sejmiku, które tam namówiwszy posłom swym na przyszły sejm zlecili) chcąc to w nas wmówić, abyśmy i nie wotując na nich przestali. Ich Mci Panowie Senatorowie wszyscy pilno do tego perswazyami swymi wiedli, także i kilka Panów urzędników ziemskich. Co potem gdy do Pana Chorążego votum przyszło, tak to J. Mć solwował, nie przyznawając tego, aby kiedy przedtem Bełzanie z nami sie porozumiewać i swoje artykuły nam odsyłać mieli, tylko z Chełmskiej ziemi; wszak też sejmik nasz ostateczny w Koronie będąc może im i słusznie nie tylko z Bełskiego, ale ze wszystkich sejmików to, coby potrzebnego sobie i wszystkiej Rpltej być rozumiał, wybierać. 1) W Rkp. korrupeya niezrozumiała: vitae praeterari munera (5) 2) W Rkp. eum detumendo. Dyaryusze sejmowe r. 1585. 53