D et aestimationis 1) istius regni comparata. Vertant igitur Dominationes Vestrae consilia sua ad domestica mala imprimis componenda, ut alma pax ista, quae est omnium coetuum bene sociatorum summum bonum, conservetur, qua conservata facilius per Dei gratiam externis periculis mutua animorum et studiorum consensu obviabimus. Credant Dominationes Vestrae multorum oculos esse conversos in istius conventus successum vel ob id maxime, quod nollent aliquid fieri praeter exspectationem in hoc regno, quod murus totius christianitatis semper est habitum. Contendant igitur imprimis pro salute et gloria tam mea quam sua. Mea enim gloria vestra gloria est et deinceps vestra gloria mea gloria est. Eam autem 2) nulla re magis augebimus, quam amoris et concordiae vinculo, quam pacis et tranquillitatis studio, denique omnium consiliorum nostrorum, quae in hoc conventu agitabuntur 3), optimo exitu. Quem ut Deus optimus maximus nobis largiatur, sedulo precabimur. Nos quoque pro virili parte dabimus operam, ut Dominationes Vestrae intelligant in nobis nihil unquam ad bonum istius regni promovendum defuisse. K Post continuatam propositionem et vota senatorum ad eam pertinentia Dnus Marsalcus Regni munus minoris cancellarii Rndo Dno Alberto Baranowski, episcopo Premisliensi contulit 4). DJ In crastino, quae fuit dies 17, praesentibus omnibus ordinibus M Regia per os Mci Dni Marschalci munus minoris cancellarii Rndo Dno episcopo Premisliensi contulit habita oratione gravi, qua officii fideique admonebatur novus cancellarius, cuius habentur quaedam fragmenta acute dicta. K Ten sens był mowy jego w oddawaniu pieczęci: Za wakancyą podkanclerstwa koronnego J. K. Mć i swej i Rpltej potrzebie dogadzając, gdy induxit in animum konferować urząd ten, W. Mci sobie J., K. Mć do tego obrał, a dobrze uważnie. Bo przez ten czas, jakoś się W. Mć do służby Króla J. Mci udał, przypatrował się we wszytkim Król J. Mć dobrym postępkom W. Mci, konsiderując to, że ten urząd nie bywa dan jedno doświadczonemu w cnocie, w godności, w tajemności. Bo iż urząd ten jest jako klucz do serca pańskiego, trzeba selectos viros do tego obierać, 1) Cz III existimationem. 2) D autem brak. 3) D od quae do agitabuntur brak. 4) Tułaj znów podajemy równorzędnie obok siebie tekst K ponad kreską i tekst D i J pod kreską i zwracamy ponownie uwagę, że w rękopisach zachodzi bałamuctwo, zob. str. 20 przyp, 1. K bowiem, podawszy pod dniem 17 stycznia propozycyą sejmową i początek wotowania, a następnie zostawiwszy puste karty, w końcu, bez daty, jakoby po ukończeniu wotowania, opisuje oddanie pieczęci mniejszej które nastąpiło przed propozycyą; D podawszy wota senatorów i konkluzyą królewską, wszystko jakoby pod 17 stycznia, tu znów do 17 st. powraca poraz drugi i wylicza, co 18 i 19 się działo, w skróceniu, zgodnie z J, któryto tekst wszystko podaje w skróceniu a o propozycyi i wotach wspomina tylko treściwie.