266 267 KD nieme przeciwko Turkowi, któremu sami nie wydołamy, a mamy t nim granice we dwoje: od Węgier 1), bo tam municye cesarskie zniszczone; od Wołoch, tam o ścianę. Otóż accessio ista mogłaby in aequilibrio z nim nas postawić. Byłyby sąsiedztwa z Persy 2), z inszymy mocnymi ludźmi, bo próżnać to: non otiando, sed acquirendo creverunt Rpcae; by były miały stać in termino, nie wielkąby były możność miały, ale proferebant fines a spoliis hostium ditabantur. Co iż jest nie po myśli W. Mci, dosyć jest 3) Królowi J. Mci, dosyć senatowi 4), że exonerarunt conscientias suas. Owa posteritas obaczy, kim się to dzieje, że ta okazya jest opuszczona, a będzie to im funestius; gdy nullis 5) subnixi accessionibus w torkmyszach(!) abdiicentur w niewolą do Konstantynopola, natenczas posteritas pozna, jakie to consilium impedientium ocassionem istam. De statu Moschoviae medyk powiada, że tam fatalis necessitas temu państwu imminet. Panowie nie potemu, zaledwie się w pogańskie ręce nie obróci. Jednak Król J. Mć zarazem z siebie onę powinność 6) składa de recuperandis alienatis i już tego nie chce być powinien, z czym się opowiada o nas z dworu Hiszpańskiego. żal się tego Boże. O Królową J. Mć pozwala rad Król J. Mć, aby kwarty nie płacono. Prosili posłowie, aby pokój stanowion był nie tylko z osobą Pańską, ale i z Koroną. Potym do nich posłano Ich Mci X. Płockiego, P. Wojewodę Wileńskiego, P. Brzeskiego, napominając, aby rzeczy kończyli. Obiecali. A interim nobilitował Król ex senatus commendatione Reginolda Szalapskiego 7) i Sczerbicza 8) i powiedział: Amplissima Polona nobilitas, quae toto orbe terrarum famam suam propagavit, magni habetur ubique, ita tamen, si virtuti nobilitas 9) respondeat. Ea enim est, quae vere nobiles efficit. Unde isti, quos commendatio vitae, doctrinae, fortitudinis nobis commendatos facit, merito asciscendi sunt in nobilitatis ordinem et amplissima senatus intercessio merito debet habere locum. Litterae dabuntur ex cancellaria. Gedanenses admissi. Dnus Cancelhrius nomine regis: Privilegium illud 10), quod Dtiones Vestrae petierunt, Regia Mtas cum senatu recognovit et dari Dtionibus Vestris constituit, ita tamen, ut illo privilegio nihil velit derogatum iuribus nobilitatis et iuribus Dni Episcopi Wladislaviensis. Ea omnia consilio senatus Dtionibus Vestris Regia Mtas dicenda mandavit. 1) K od Spiźa. 2) W obu Rkp. jest z Berski. 3) D nie ma jest. 4) D senatorowi. 5) D multis. 6) D oue powinności. 7) D Salapskiego. 8) Nobilitacya Pawła Szczerbicza w źródłach Dziejowych Xl 268; Szałabskich zaś albo Salapskich, zresztą nieznanych, wspomina wprawdzie Niesiecki VIII 593, ale może tu przekręcona nazwa zamiast Solecki i może to jest nobilitacya Heidensteina, który wtedy, w 1583, otrzymał indygenat; niezwykłe imię Reginalda i wzmianka Króla o nauce zdaje się za tem przemawiać. 9) K nie ma od quae toto do nobilitas. 10) Zob. źródła Dziejowe Xl 271.