244 KD Król J. Mć na te słowa zarazem vehementi iracundia commotus excanduit et oculis ardentibus paululum sese e solio suo sedens promovit et in ea verba prorupit: Quid faciemus contra tales temerarios Ferendumne hoc  Veniant, veniant Dni Senatores. Zatym Panowie wstali do Króla J. Mci a owi prolocutores poszli z trzaskiem nie czekając finem consilii, gdy Panowie vota u stołka odprawowali. Regia Mtas insolentiam verborum vindicandam in aliud tempus differt ad pleniorem senatum, et quominus in causa procederetur, non impediunt 1) exceptiones partis. Cras ulterius procedetur et infamia promulgabitur. Clamatus non comparuit. Hoc absoluto 2) sessio soluta est. Cz Co Król J. Mć usłyszawszy, tak się rozgniewał, że ci, którzy mu służą III od lat kilkunastu, takiego nie widzieli, mało się z stołka nie porwał i rzekł: Quid faciendum cum istis rebellibus Accedant Domini Senatores. Oni też poszli z Izby strwożeni. Po tej rozmowie z Pany, Król J. Mć rzekł: Quod attinet domini illius verba insolentia, ad pleniorem 3) consultationem differimus, nunc vero procedant ulterius. Zatym zdano in contumaciam Pana Zborowskiego, a dekret suspendowano. PI A Król się rozgniewawszy, ujął się za szablę i pytał, coby z tym czynić, a Panowie zeszli się do niego i długie z nim rozmowy czynili, strony czekając, której wołano. Ale iż nie stała, wydano ją wojsku (I). Zatym się i sami rozeszli. P Król rozgniewany wziął się za szablę , radził się Panów Senatorów, jakoby tantam inauditam licentiam skarać 4) . . . KD Decima nona Februarii. Cz III Potym 5) gdy się Panowie zeszli nazajutrz do Króla J. Mci na pokój, stamtąd Król J. Mć słał do posłów pytając, jeśli ci Panowie wczora z izby Poselskiej od nich posłani byli czyli nie. A zatym szli do Rady Panowie. P . . . i posłał do posłów, jeżeli to z wolą ich Ossoliński wchodził do senatu  1) D non impedivit. 2) D nie ma Hoc absoluto. 3) W Rkp. planiorem. 4) P daje tu błędnie pod 18 lutego to wszystko, co przenieśliśmy niżej, pod 19 lutego, aż do słów: po winnego ratować, zob. str. 245. 5) Dwa teksty.