KD też czujemy w powinnościach naszych; a tu co się grożą oponować, protestować, nie spomoże ich to, bo 1) żadnego województwa całego nie mają. Cancellarius Regni: Umyśliłem był w tej sprawie milczeć, ani na tę, ani na owę stronę nic nie mówić dla tego, że jeślibym co mówił contra, ne rem exasperare viderer, jeśliżebym też zaś za stroną mówił, żeby kto nie rozumiał, żem sobie w niej benevolentiam jednał. Jednak powiem to in secreto consilio, czegom aż dotąd nie powiedział. Nie trzeba mi się nikomu zalecać. Na lewo, na prawo P. Bóg mię wspomoże. Nie uwodzi mię ani przyjaźń ani nieprzyjaźń. Bo jeśli o żonę, privatum to jest, a ja in Rpca versor et de Rpca loquor; nie masz nic z strony żony. Chciałem te rzeczy jako nalepiej gładzić, nie jeżyć. Mam tego świadki: jednę personę nierówną i drugą, której tu nie masz. Ażeby się jeszcze więcej 2) szczyrość moja cała pokazała, kosztowałem tego i z kilkiem innych panów. Otożem tego nie jeżył, alem gładził i teraz gotówem toż uczynić z W. Mciami. Ale Król J. Mć szyroce, diserte mi to powie, że in hac parte non sibi, non, sed magis Rpcae consentit; nie żałują facinus suum, barzej kto inszy żałuje niż same osoby, i kiedyby teraz rozesłał do innych państw, wiedzieliby co z nią czynić. Przestrzegam Rpltej i mojej exystymacyej. A też jakom powiedział, iżem się nie cieszył z tej rzeczy, i rzeczą samą to pokazuję nie z bojaźni albo z jakiego sobie jednania przyjaźni; gotówem et ad forum et ad chorum, vim vi repellere 3). Sexta Februarii. Tajemna Rada. Posłano do posłów z tą zgodą od Panów Rad X. Arcybiskupa Lwowskiego, Pana Wileńskiego, Pana Podlaskiego, P. Wojewodę Lubelskiego. Interea zasiadła Rada z Królem, nim się od posłów panowie wrócili, były familiares rozmowy o zamczech w Inflanciech, jako są nieopatrzne, o liściech króla Szwedzkiego, o ludziech, które zbiera, o kapitanie, co za trzy miesiące dziesiącią tysięcy chce mu podbić Inflanty; o królu Duńskim, że mu te...4) nobiles jego ofiarowali, który (!) chciał za biskupstwo w Inflanciech. Król też J. Mć przypomniał, jako się dziwowano imprudentiam na dworze cesarskim responsu Króla Szwedzkiego. Zatym wrócili się panowie od posłów. X. Arcybiskup Leopoliensis 5) powiedział, że z chęcią napomnienie przyjęli, chcą się między sobą rozmówić o zgodzie a potym dać ultimam responsionem. 1) D tu. 2) D nie ma więcej. 3) D vi vel iure repellere. 4) K ma tu miejsce próżne na jedno słowo, D zaś ma: że mu się nobiles i t. d. 5) K nie ma Leopoliensis.