się do historyi dyjecezyi Przemyskiej, ogłoszonymi zostały do tej pory, ale niewątpliwie znane już są najdawniejsze i najciekawsze 1). Materyjał rękopiśmienny, z którego korzystałem, składa się z trzech kodeksów: 1) Manuskrypt Nr. 379 należący do biblijoteki zakładu narod, imienia Ossolińskich, opisany w „Katalogu Rękopisów etc." przez Dra Wojciecha Kętrzyńskiego (tom II, p. 437). — W kodeksie tym znajdują się niedrukowane i w ogóle niewzmiankowane do­tąd Statuta synodalne biskupa Przemyskiego Macieja z r. 1415, oraz rubrycella Przemyska z tego samego czasu, 2) „Acta actorum Capituli Premisliensis" tom Iszy2). — Manuskrypt ten obejmuje 159 kart liczbowanych w wieku XVI, a oprócz tego 7 luźnych kart nieliczbowanych. Na pierwszych kartach mieszczą się kreacyje i recepcyje notaryjuszów publicznych, począwszy od r. 1438, a prócz tego wy­kazy wsi należących do kapituły Przemyskiej według powiatów. Nad pierwszym tego rodzaju wykazem czytamy: „Registrum seu manuale venerabilum ac honorabilium virorum ac dominorum prelatorum et canonicorum ecclesie Premisliensis per districtus et villas infrascriptas puta, que vocantur decime Episcopales pro mensa capituli spectancium, ut patebit; de anno domini millesimo quadringentesimo vicesimo quarto circa festum sancti Martini".— Protokóły posiedzeń kapituły rozpoczynają się z r. 1443 i się­gają do r. 1535. — Na luźnych kartach wypisane są ręką z pier­wszej połowy XVgo stulecia inwentarze przywilejów, rzeczy i książek należących do kapituły. — Z kodeksu tego weszły w skład niniejszej publikacyi: najpierw wszystkie statuta kapituł generalnych z lat 1452—1533, następnie uchwały synodu dyjecezalnego z r. 1519, a nareszcie wspomniane już inwentarze. 3) „Acta Episcopalia Premisliensia", rękopis opa­trzony liczbą porządkową VIII. — Kodeks ten liczy kart liczbo­wanych 132 i obejmuje akta biskupie z lat 1505 — 1531. — Z ma­nuskryptu tego wyjęliśmy statuta synodalne z lat 1511, 1525 i 1529, oraz statuta bractw Łancuckiego i Sanockiego z lat 1450 i 1460. 1) W jednym tylko rękopisie aktów biskupich Przemyskich opatrzo­nym liczbą porządk. VIII., znajduje się kilkanaście niedrukowanych doku­mentów z XIV i XV stulecia, które w części tylko zregestrował Pawłow­ski. — Będzie to mojem staraniem wydać te dyplomata jako uzupełnienie do cennej publikacyi Profesora Liske`go. 2) Na karcie 20-tej, od której zaczynają się protokóły posiedzeń ka­pituły, czytamy taki napis: «Registrum negociorum sive factorum in capitulis generalibus Epiphanie et sancti Johannis Baptiste conclusorum et concludendorum».