zaś za skutek prawnego obowiązku; odnosi się to jednak głó­wnie do przepisów czysto organizacyjnych i mniej ważnych, boć trudno przypuścić, aby sprawy zasadnicze doznawały częstej zmiany. Podaje też ordynacya cały szereg przepisów, o których wyraźnie mówi, iż są oparte na dawnych statutach („statuti antiqui constitutionem"), a nie brak i takich wzmianek, które już samym stylem różnią się znacznie od owych okolicznościowych i dorazowych przepisów, dowodząc temsamem znacznie dawniej­szego pochodzenia i ogólnego rozpowszechnienia. Obok postanowień co do urządzenia pospolitego ruszenia, zawiera ordynacyja ta na końcu jeszcze kilka postanowień, nie odnoszących się bynajmniej do pospolitego ruszenia, tak, iż mo­żnaby przypuścić, iż to właściwie cała konstytucyja sejmowa, z powodu głównego zajęcia się pospolitem ruszeniem, przez pó­źniejszego kopistę „ordinatio bellicae motionis" nazwana. Ponie­waż nie możemy rozstrzygać, czy tak jest w samej rzeczy, czy też te postanowienia i przepisy są może późniejszym dodatkiem, uważaliśmy za stósowne zatrzymać tytuł powyższy. Tekst podajemy w zupełności podług kopii.