DOKUMENTY KUJAWSKIE I MAZOWIECKIE przeważnie z XIII wieku zebrał i wydał BOLESŁAW ULANOWSKI. Mimo wielkiej i chwalebnej gorliwości, z jaką pracują histo­rycy nasi nad wydawaniem dyplomatycznych kodeksów, nie można jeszcze uznać dotychczasowych usiłowań w tym kierunku za dostateczne. Żadna z naszych dzielnic nie może się wykazać zupełnym dyplomataryjuszem, nie wyłączając Wielkopolski, która w szczęśliwem tem położeniu znajdować się będzie dopiero wtedy, skoro ogłosi szanowny pan pułkownik Ignacy Zakrzewski zebrane z wielkim trudem a niemniejszą skrzętnością uzupełnienia i do­datki do tak cennej swej publikacyi. Małopolskich dokumentów ogłosił p. Piekosiński zasób nie mały, ale dopóki nie będziemy mieli dokładnych wiadomości o znajdujących się w Biblijotece Petersburgskiej kopiaryjuszach klasztornych, i skoro ich zawartość całkowicie wyzyskaną nie zostanie, zawsze poważne nasuwać się będą wątpliwości, czy i o ile podjęta koło Małopolski wydawnicza praca uznaną być winna za ostatecznie już ukończoną. Dotychczas co do jednego tylko Ślązka znany jest materyjał dyplomatyczny w całkowitej objętości, ale i to tylko po koniec wieku XIIIgo, i w znacznej części tylko w formie regestów. Uzasadniona zachodzi nadzieja, że ogłoszonym niebawem zo­stanie cały zasób najdawniejszych dokumentów Pomorskich, a za­kreślone na szeroką skalę wydawnictwo dyplomatów Pruskich nie