Przypisy do dyaryusza sejmu krak. 1553. 77 vicissim fidamus. Itaque rogare nos, ut si id sciret Mtem Caesaream scientem prudentemcme nulla nostri ratione habita facere, ipsa iudicaret, an tantis amicitiae vinculis, tantis et tot necessitudinibus, quae nobis cum inclita domo Austriacae intercedunt satisfiat. Sin autem existimet (quod nos quoque ipsi existimare nobisque persuadere malumus) Mti Cesareae non aliud esse propositum, quam ut Ecclesia Romana Moschicae nationis, ad Christiańismum accessione augeatur, minus id quidem nobis molestum accidere eo nomine, sed praemonere nos tamen et praedicere, aut non facturum esse Moschum de religione, id quod polliceatur, sive adeo simulet, aut certe non diutius semturum, quam voti compos fiat. Et videri tamen studio isto Cesareae Maiestatis non minimum favorem hosti nostro exhiberi, rogare nos, ut Sermus Romanorum Rex Cesaream Maiestatem necessitudinis, quae illi nobiscum non una neque levis intercedit fraterne admoneat, quidque eius ipsius causa in hac nunc flagitatione Moschica erga nos declarari oportuerit, utque deinde ita se, operam suam apud eandem Cesaream Maiestatem interponat, ne Moschus diademate titulisque regiis propter obiectam religionis speciem exornetur, ut etiam inde, quanti Sermus Rom. Rex nostram erga se observantiam faciat, re ipsa cognoseamus. Quod si Serenissimus Rom. Rex ad Maiestatem Cesaream nostrum Oratorem nobis ea de re mittendum putet, esse. id nos quoque facere paratos, quando quidem maiores nostri, videlicet divus Joannes Albertus et Alexander, patrui nostri omni ratione apud Sanctam Sedem Apostolicam, et apud alios Christianos Princeps, similem conatum Moschi impediendum sibi esse putaverint. Quare sperare nos curaturum esse Serenissimum Rom. Regem pro paterno in nos animo, ut Cesarea Maiestas non modo ne Moschi ambitionem authoritate et commendatione sua deinceps adiuvet, sed ut etiam propter causas a nobis breviter commemoratas Summo Pont. se id ipsum, ut Moschus rex renuncietur non cupere, immo divi Maximiliani avi sui exemplo contrarium optare, ostendat. Hoc nos officium Sermo Rom. Regi omnibus studiis amicitiae et filialis observantiae plenis, referre curabimus. Uberius autem cum haec, tum si qua erunt alia pro tempore et loco, cum eodem Sermo Rege agenda, atque tractanda industriae et prudentiae Oratoris committimus. (Porównaj: Fiedler p. 105.) Str. 6. 11) co nowego potrzebnego sobie zjednać mieli. O związku tej mowy z przemówieniem Hieronima Ossolińskiego w kole poselskiem czytaj notkę 42. Str. 6. 12) Mikołaj Sienicki. Nazwisko swego czasu głośne, w dziejach parlamentaryzmu polskiego pierwszą rolę odgrywające, a pokryte grubą mgłą zapomnienia. Sieniccy herbu Bończa pochodzili z ziemi chełmskiej. Paprocki Mikołaja naszego przy Sienickich nie wspomina, Niesiecki domyśla się że był starostą tarnogórskim. Szukać trzeba o nim w dziełach różnowierców, chociaż i te skąpe tylko o nim podają wiadomości. Węgierski przytaczając spis E. Otwinowskiego: Heroes christiani 1), zwie go tam Demostenesem polskim, co powtarza Sandius 2). Różnowiercy pamiętają mu przewodniczenie sejmu 1565 r. i synod kalwinów z aryanumi wśród sejmu, na którym ) Slav> reform. 532. — 2) Sandius: Bibl. Antitrinit. 49,