żyteczniejszego Rzpltej. Jeźliżby więc co takowego na Koronę przypadło, za takowem sejmu tego rozejściem, już się nic winnym nie być (czuje), jeno oni sami, bo obowiązkowi swemu dosyć uczynić chciał, konfirmacyę dawał, a zatem powinowactwu swemu królewskiemu dosyć czyniąc, sądzić chce ac mania obire sua, miłość swą wyświadczając przeciwko poddanym swym. A skoro Król JM. to wymówić raczył, posłowie rycerscy uczciwość poddaną Panu swemu uczyniwszy, odeszli et amplius in Senatu nie bywali, a pożegnawszy się sami (kczemu też pan Boratyński przemowę czystą żegnania1 tego wspólnego uczynił), niektórzy tedyż wyjeżdżali z Piotrkowa, drudzy acz mało co poostali, jednak już mliii publicum nie sprawowali. Po takowem tedy sejmu rozejściu senatorowie wielcy, ci zwłaszcza, którzy więcej Rzpltej dobrze opatrywali; a niż partes regias, gdy Król JM. sądy zaczynał, być przytem nie chcieli, na sądziech z nim nie sądzili i nie siadali i owszem rychło po rozjechaniu poselskiem i sami wyjeżdżali, upominając wielekroć Króla JMci ut abiis omnibus supersederet, ale Król JM. z małym pocztem senatorów zostawszy i drugich ksobie, tych zwłaszcza, którzy ani na sejmie byli i małżeństwa tego z powinowactwa bronili, przyzwawszy; nakoniec jedno ze dwiema, z biskupem i z kasztelanem krakowskim sądy odprawował, więcej, jeźli się prawda znać ma, jurisdictionem suam fundując, a niż z chuci sprawiedliwości, bo więcej spraw nie odprawiwszy, cum thaedia rejecerunt; exekucyę rzekomo czyniąc morderstwom, jednego Kierzyńskiego ściąć dali, wiecej ich wolno przepuszczając już osądzone i prawem przeparte, okrutne morderce, żony mężów swych zabijacze, in favorem partium wypuszczali, jawne gwałtowniki domów szlacheckich opuszczając już osądzone. Które Wszytki rzeczy, kczemu się ściągają, jako konają a), acz się dobrze baczyć może, jednak esto judicium b) aliorum, scientes videntesque perirmus: to jednak obaczywać Polakom nie wadzi, w co wolności jego przyszły, już napoły libertas servitute mutata. Sejm, Pan jego bez senatorów, bez posłów rycerskich i owszem nad radę ich i prośbę tych odprawuje, sądzi, jurysdykcyą swą extenduje nad opisanie swe ptzeciw jawnym a największym wolnościom koronnym, dopiero sejm prawy rozumieć chce, gdy senatorów niedostaje, posłów Rycerstwa koronnego niemasz, a niektórym tylko wolno jest, co chcą przewodzić sub praetextu sprawiedliwości, communem libertatem ucisnąć. A co więcej: między poddanymi uciśnienia i zwaśnienia wielkiego przyczynę dając, authorithatem bowiem poselską lżąc a niszcząc, wysłał po wszytkiej Koronie Msty (nakształt tyrmnorum pod szczętem c) nabożnej chuci ku poddanemi) wszytko na posły rycerskie składając, niewinnym się wyprawując, a) dokonywają; się. — b) kórn. manuskrypt, ł. ma judiciorum. — c) szczytem ozdobą pozorem p. Linde. 33