256 Dyaryusz sejmu piotrk. 1548. 257 kim ludziom zwłaszcza, mając już gotową, na gwałt obronę, państw swych drapać i szkodzić nie dopuścisz, co (że) nieprzyjaciel żądny serca na WKM. mieć nie będzie mógł, i WKM. sobie miłość poddanych swych i u nich o sobie dobre mniemanie raczył będziesz uczynić. Acz iż też IchMPanom to się zdało, aby sądy WKMci wespołek z inszemi sprawami, które się tu kończyć nie mogły, na drugi sejm były zawieszone, o toż my WKM. pokornie prosimy, a zwłaszcza te sprawy, które na sejm przypadły, aby za tem żegnaniem naszem już tóż stanąć mogły, prosimy. Albowiem sejm walny po tem zawzdy zrozumian być ma, póki ci wszyscy na sejmie byli, którzy ku sejmowi przysłuszają, jako naprzód Król, Panowie a posłowie, gdyby już chociaż jeden człowiek sejmowy, i jako posłowie odjachali, wnet wszystkie sprawy, które na sejm, a nie za dworem przypadły, stanęły zawzdy, także i natenczas prosimy, aby WKM. ten sejm i każdy inny raczył w tej mierze zachować, jako i przodkowie WKMci zachowali. Przytem miłościwy Królu za to mamy, że WKM. w dobrej pamięci to mieć raczysz, jako na przeszłym sejmie, przy bytności WKMci posłowie od Rycerstwa prośbę ku JKMci czynili, o cło które zową nowem, aby był JKM. złożyć raczył. WKM. to sam słyszeć raczył, iż ksiądz biskup krakowski tę był odpowiedź imieniem Króla JMci dać raczył, że Król JM. nie chciał dopuścić o tem mówić, powiadając że je do śmierci miał swej, i o temże się sejm łoński rozjachał. Aczkolwiek może to być pismem okazano i teraz, gdykolwiek WKM. to wiedzieć będzie raczył, że to cło nie do śmierci ojca WKMci, ale tylko do czasu było, ustawiono, potem uniwersały, wszakże jednak gdy już śmierć JKMci to skończyła, już to samo stanęło, bracia nasi rozkazali WKMci Pana swego prosić, aby WKM. członki (colniki ) powściągać i hamować raczył, żeby ony już nikogo tem cłem nie obciążały, bo gdzieby tego nie przestali, bracia nasi to WKMci opowiedzieć rozkazali, że trudna aby się im więcej trapić dopuścili. A iż też jeszcze nie wątpimy, że WKM. dobrze to wszystko u siebie rozważywszy, sejm ten pospolity, któregośmy uprosić* nie mogli, czasu swego WKM. jako potrzebny złożyć będziesz raczył. Panowie posłowie WKMci swego miłościwego Pana proszą, aby WKM. IchMciom Panom duchownym i świeckim rozkazać raczył, z zamków i kościołów i z niektórych ratuszów miejskich przywileje koronne, które mają na ten to sejm znieść, rozkazać raczył, aby je WKM. oglądał, i my takież albo posłowie nasi, iż to, co będzie potrzebowało naprawienia, WKM. napiawić i potwierdzić będziesz raczył. A już to koniec rzeczy swej czyniąc, a z tem jako się jest powiedziało, do braci swej odjeżdżając, WKM. swego miłego Pana żegnamy, żądając aby WKM. nam długo szczęśliwie panować raczył, jakoby przodkiem panowanie WKMci przywileju, który WKM. nam poddanym swym dać na się raczył, nie obraziło, pokąd się to zwłaszcza nie wypełni, coś WKM. jest powinien wypełnić, potem w pokoju, w sprawiedliwości, w dobrym rządzie zachować raczył. Przytem prosimy, aby WKM. nam cnemu Rycerstwu swemu, wiernym a życzliwym poddanym swym, łaskawym a miłościwym Panem być raczył, a nic przeciwnego do uszu swych o nas dopuścić nie raczył, ale to o naszym szlachetnym narodzie polskim, cnocie i wierze naszej sobie zawzdy niewątpliwie obiecować raczył, czego wszyscy przodkowie WKMci po przodkach naszych i po nas wielekroć dostatecznie doświadczyli. A to jest co w swem i braci naszej imieniem WKMci jakoż to swemu miłościwemu Panu ofiarujemy. To gdy dokonał Sierakowski od posłów, Król JM. sam przez się dal odpowiedź. Oświadczając się Panu Bogu i IchMciom Radom swym i wszem ludziom, że nic na niem nie schodzi, co rozumie być lepszego a po-