nikowi (Rafałowi Leszczyńskiemu). Stało sie to prawdopodo­bnie dla tego, ponieważ ówczesny podskarbi (Bużeński) obar­czony ciężarem wieku nie czuł sie dość na siłach, aby podo­łać nowym obowiązkom, które z wprowadzenia zmiany na tem polu nań spadały. Nowy administrator mennicy koronnej nie stawał na czele mennicy administrowanej na rzecz skarbu, lecz zawierał raczej układ tego rodzaju z królem, że niejako sam zakładał myncarnie swoim nakładem, przyjmując na siebie obowiązek urządzenia jej całkowicie gdzieby zechciał, sprowa­dzenia statków i ludzi usposobionych. Jednem słowem, Le­szczyński wystąpił jako przedsiębiorca, który zapewniał skar­bowi państwowemu czystego dochodu 20 groszy od każdej grzywny, jaka w mennicy jego stopioną zostanie. Dozór nad mennicą miał król. Dla ułatwienia nowemu administratorowi spełnienia trudnego jego zadania wydał on uniwersały, zabra­niające poddanym swoim oraz kupcom cudzoziemskim wywo­zu srebra za granicę Polski. Z drugiej strony nakazał on znieść do mennicy wszelkie srebro po cenie 8 złp. za grzywnę. Ró­wnież mieli żydzi krakowscy w myśl zobowiązania od dawna istniejącego znieść jak najprędzej po tej samej cenie 1000 grzywien srebra do tejże mennicy. Zakazano dalej używania monety cudzoziemskiej, wywołano mianowicie wszelką monetę miasta Gdańska zarówno srebrną jak i złotą. Dla zagrani­cznych talarów Karola Ferdynanda i kilku innych uczyniono późnej jednakże pewną ulgę, zachowały one bowiem swą wartość i prawo obiegu. Wywołanie cudzoziemskiej monety bowiem było w ogóle zadaniem dość trudnem do przeprowa­dzenia, gdyż mennica Leszczyńskiego nie mogła dostarczyć potrzebnej ilości monet, wskutek czego król wznowił nawet braciom Gobeliuszom z Gdańska i Malborga przywilej bicia monety polskiej za pewną do skarbu opłatą. Ordynacyą menniczna z r. 1578 postanawiała m, i.: Z grzywny myncarskiej zawierającej w sobie szczerego srebra czyli fainu 13,5 łutów, wyrobić 7 sztuk talarów, tak aby one razem ważyły jedną grzywnę i pół skojeca, z grzywny zaś fajnu sztuk 8 grosz. 10 den. 4, aby tym sposobem grzywna fajnu w obiegowej monecie przedstawiała wartość 9 zł. 20 gr. 4 den.