66       PANU ŻÓŁKIKWSKIEMU Łasica, zwierzę dosyć barzo małe, Odmienną1 bywa: to szare, to białe; I tyś przyoblekł białą cnotę szarą Jako maszkarą.    20

Jarzmo z wołami w wozie zaprzężone Rozrywa się więc. kiedy rozpuszczone; Tak też i człowiek, w swym umyśle mały,

W cnocie nie stały. Arfa, to wiecie, wdzięczny głos wydawa,    25

Kiedy ćwiczony na niej' muzyk grawa; Wdzięczniejszy jest głos ślachcica2 prawego

W słowie stałego. Żóraw, kiedy straż na się jedno3 bierze,

Weźmie kamień w nogę, żeby w tej mierze      30 Nie zbłądził; lecz ty strażej powierzonej Zdrajcaś był onej. Gryf, mężne zwierzę, jednym za herb dano, Że w nich i cnotę i dzielność widziano; Tobie nietoperz ledwo służyć może,   35 Biedny niebożę! Jaskółka gniazdo z rozmaitych rzeczy Lepi nieboga, mając to na pieczy, By go nie zmazać; tyś żyjąc4 obłudnie, Mazał5 nie cudnie.        40 Jabłoń szczepiona wdzięczny owoc rodzi, Wilk potem pod nią niepotrzebny chodzi; Wilkiem cię wszyscy bezpiecznie zwać mogą: Idziesz tą drogą. Kruk, czarny ptaszek, choć się często mywa,         45 Przeć się farby swej nigdy nie wymywa6; Także też i ty nie zbędziesz swojego Uczynku złego. 1 ,Odmienną' Łysk.; .Odmianę czyni, bywa Cz. Dz.    ,jest głos ślachcica' Łysk.; Język muzyka' Cz. Dz. 3 jedno Łysk.; w Cz. Dz. biak. 4        ,iyjąc' Łysk.; ,żyw Cz. Dz.         5 ,MazaI' Łysk.; .Zmazałeś je' Cz.Dz. 6 'wymywa' Łysk.; 'odbywa' Cz. Dz.