LECH WZBUDZONY   49 Gdy więc jako orłowie patrzą jasnym okiem W słońce cnót mężnych przodków na świecie szerokiem! Jeśliź ten czas niewdzięczny twych zasług, cny panie, Samać cnota w ojczyźnie płacą wieczną stanie, Wspominając twe lata i młode zabawy,       35 A naprzód w niderlandzkim boju godne sprawy, Z tym Stefana wielkiego pozór łaski miłej, Skąd ci z cnotą wrodzoną rosły mężne siły. Niechaj dziś Nimfy wiślne i bramy Krakowe Twoim zacnym postępom wznowią pieśni nowe!  40 Sameś zbójcę koronne, rotmistrzu bojowny, Wyparł, jak lew, od muru na upadek głowny. 1 Byczyna twe czoło niezwalczone czuła, I tam wysokiej sławy pagórek usuła. Z tym pola krwawopojne, Baworowskie 1 niwy       45 Kwitnąć w chwale, gdyś tam chciał poledz w boju chciwy. Dziś brat twój ma głos wieczny, tam żyje zabity, Gdzie obóz Nalewajków puścił mu w przód nity. Niech Wołosza, Multany i Inflanty własne Z włością twe zdrowie sławią, coś2 niósł, by tam w straszne 50 Sznupki3 nie podpadała ta Rzeczpospolita. I tak często z twej władze jej berło zakwita. Miło wszystkiem wspominać, słodka o tym mowa, Co twa z niebezpieczeństwem zniosła mężna głowa, Okrywając się w wirze wojennej powodzi,    55 Znosząc wichry bojowe. Toż dziś, jako wschodzi I gaśnie jasna zorza, na pożar pogański Gotowy cię 4 nieść wszędy twój animus pański. Gdyż się mierzą, jak sznurem, rycerskie twe siły Radą, mądrym rozsądkiem, skąd znam, za dar miły       60 Zeć stanie rym maluchny; w tej troskliwej dobie Przyjm go ręką przyjazną, żyj z sławą w ozdobie! 1        Baworów w pow. tarnopolskim, pamiętny klęską Tatarów w r. 1589, oblegających istniejący wtedy zamek w B. 2        ,toś' pdr. 3 Sznupka — szczypta, despekt. * jest' pdr. Pisma rokoszowe, I.