DIALOGUS — ECHO ROKOSZOWE         39 SAPIEHA. Ale dostatku trzeba. KRÓL. Mamy czem: pieniądzmi za Prusy, Moskwiecinowi prze-damy Siewierskie państwo, szwagrowi Śląska puściemy, a o ostatek Turek z Tatarzynem pójdą za łeb, a my się do swoich puścimy. MYSZKOWSKI.

 Ja też, będąc Gonzaga, udam się do cudzych krajów. Będę sobie mieszkał w Mantuy.

SAPIEHA. Ja też niepośledniejszy, w Litwieby też pomyśleć o Uniej rozerwaniu; będę się miał dobrze. KRYSKI. A ja gdzie? KRÓL.

W ciernie na pokusy. XI.

Echo rokoszowe

audita verba reportans ingeminando vocem Cracoviae, anno Domini 1606, die 21 Iunii 1. lam rex venit Cracoviam? — iam. Quin advolavit potius? — otius. Quid, an agitur de vita? — ita. Huius rei quae est causa? — ausa. Ausa? Quod est audax nimirum? — mirum.    5 Habet igitur audacia clenodium? — odium.

XI. Rpsy Łysk. D. III, Nr. 48; Pet. F IV, N . 97, k. 24; Jag. Nr. 59, k. 149 i Nr. 107, str. 1024; Dz. P. IV, Nr. 17, str. 37.

 Daty przybycia królewskiego do Krakowa są w dwóch rękopisach podane: w Dz. 4 czerwca, w Łysk. 21 czerwca — i ta ostatnia data jest niezawodnie prawdziwa, gdyż jeszcze uniwersał królewski datowany jest z Warszawy dnia 13 czerwca; dzień też 21 czerwca podaje Wielewicki (Dya-ryusz w Scriptores rerum Pol. X 166); tekst również najpoprawniejszy i najobfitszy daje rps Łysk. — Autor rokoszanin.

 1 Tytuł w Dz. «Echo in adventum felicem Ser-ini Sigismundi III, regis Poloniae, quarta die mensis Iunii a. 1606 Cracoviae».