328      UPOMNIENIU KOKONY POLSKIEJ Manassesa1, monarchę także egipskiego Karałeś, w łaskę przyjął Dawida swojego; Danielaś wybawiał od lwów srogich, głodnych, Troje dziateczek wyjął z płomieniów okrutnych; Tyś jest najwyższy hetman, ty wojska szykujesz,    15 Królestwa upadłego, gdy chcesz, poratujesz; Tobie służą niebieskie i ziemskie mocarstwa, Morskie i też powietrzne i piekielne państwa; Tyś wiele królów miłych na tronie posadził, Antyocha, Zyzara2, Achaba poraził,        20 Sencheryba pysznego i z ufami jego W minucie jednejś pobił przez anioła swego; U ciebie nic trudnego, wszystko ty uczynisz: Zmiłujesz sie, boś jest Bóg, prędko gniew odmienisz. Odmień od swoich wiernych Aswera srogiego         25 Sentencyą, a wspomnij pomazańca swego! Pomni na mię, swą Hester, Polskę utrapioną, Do śmierci i z synami już barzo przymknioną! Rozprósz Achytofela3 złośne rady jego, Wyrwi mię z niebezpieczeństw i Chrystusa swego!    30 Daj serce synom moim, by mieli jednakie Ku sobie i ku panu w trudności wszelakie! Przywróć mi, o Panie mój, mą pierwszą ozdobę. Którąm miała nad insze narody, swobodę. Uczyń to dla czci swojej imienia Boskiego,        35 Zmiłuj się nad ludem swym, nie daj w pośmiech jego! Daj zgodę synom moim, niech nie urągają Ci, którzy przed imieniem Jezus upadają; Niech znają, żeś ich Ty Pan, i Ciebie samego Chwalić będą na wieki, dobrodzieja swego!   40 K[oniec] U[pomnienia]. 1 Manasses, król judzki.

2 Sisara — wódz króla chananejskiego Jabina; jego historya w ks. Sędziów, rozdz. V.

 3 Achitofel — doradca Dawida, następnie przeszedł na stronę Absa-lona (2 ks. król. rozdz. XVI i XVII).