316      RYTM PO POGROMIENIU Lubo śpiewały dary złotego pokoju? Zapomniałaś i dźwięku i zwykłego stroju, Czyli płakać nie umiesz, a tylko krzykliwe        

Tryumfy zwykłaś śpiewać, nie dumy rzewliwe? Za czasy wszytko idzie: jakie słońce wstaje, Takie Bóg serca ludziom i umysły daje. Żeglarza raz wesołym uczyni pogoda, Drugi raz trwogą 1 miesza zaburzona woda.         10 I ty czasom przywykaj: kędy wiatr powienie, Tam żagle daj; w smutny wiek smutne służy pienie. , Nie ono to, gdyś z Moskwy zwycięzcę witała; Nie ono, kiedyś wielkie 2 hetmany śpiewała, A oni zamki brali, uniż posiadali         15 Możne państwa i rogi tyranom ścierali. Lękał się hardy sąsiad, a na wszystkie strony Kwitnął pokój, surowem męstwem ogrodzony. Dziś wszytko w opak, wszytko poszło w zaniedbanie; Nie usłyszysz, jedno płacz, jedno narzekanie,      20 Jedno straty3 zelży we, kraje zwojowane, Niezdarzone potrzeby, pola krwią oblane. Tu Tatarzyn plądruje i wolnemi wroty Wypada i co miesiąc czyni swe obroty. Już Podole zniesione, ona Ukraina,        25 Ona matka żyzności, dóbr wszytkich dziedzina, W popiół poszła, popiołem i miasta budowne, Popiołem poleciały i twierdze warowne; W niewolą zapędzono lud nieprzeliczony, Więźnie, nieszczęsne więźnie, a bogate plony,         30 Córy śliczne szlacheckie i żony uczciwe, Bisurmanom oddają posługi brzydliwe. Zywiśmy, czy nas morzy sen nieprzebudzony?4 Gore sąsiad, a gore 5 jawnie, beż obrony; 1 ,trwogą' Cz. Jag. Dz. Ak. Kr. Racz.; ,smutkiem' pdr. 2 ,wielkie' Cz. Jag. Dz. Ak. Kr. Racz.; ,mężne' pdr. 3 ,straty' Cz. Jag. Dz. Ak. Kr. Racz.; ,strzały' pdr. 4 ,nieprzebudzony' Cz. Dz. Kr. Racz.; ,nieobudzony' Jag. Ak. pdr. 5 ,Gore sąsiad, a gore' Cz. Dz. Kr. Racz.; ,Gore u sąsiad, gore' Jag. Ak. pdr.