WOJNA CZUPRYNY Z PONTĄ - WOTUM    287 Bynamniej razem nie1 ukarana, Stanęła w szyku, znowu ubrana, Czekając na to, aby na stronę Wyparszy Pontę, wzięli koronę.      90 Lecz aza2 i ta stróżem wolności Zostanie i ta panem ich włości. LII.

Wotum

Filopolitesa Prawdzickiego, pochwalające i stwierdzające słowa Imci

Pana Stanisława Stadnickiego ze Żmigroda, starosty zygwultskiego,

któremi się pochlebnicy królewscy obrażają, z napomnieniem jego

i wszytkich innych cnotliwych do zaczętej stateczności.

Co zacz ci są, którzy się obrażają słowy, Które mówił cnotliwy Stadnicki królowi, Jedno nieprzyjaciele szlacheckich wolności I ci, co czołem biją Królewskiej Miłości, Za rzecz niesłuszną mają w czem Pomazańcowi  5 Bożemu się sprzeciwić, mówić co królowi1. 1 ,ta' rps. 2 Aza — może, podobno.

LII. Rpsy: Cz. Nr. 339, k. 501; Zam. Nr. 1313, str. 203; Kór. Nr. 186, k. 89'.

 Zwroty i alluzye, któreby mogły posłużyć do określenia czasu powstania tego utworu, są niestety, zbyt ogólnikowe, iżby na nich coś pewnego zbudować można. «Więc iż się naszym noga powinęła, Mniemają przeciwnicy, aby już zginęła Rzecz nasza ?» (w. 193—4). «Choć teraz doświadczając naszej stateczności, Rozerwał nas (Bóg), albo snąć tam byli Nie Rzeczypospolitej, lecz sobie służyli... (w. 206—208). Wiersze te mogłyby się odnosić raczej, do Janowca, niż Guzowa. Dalsze jednak przykłady przegranych bitew (w. 223 nstp.), zwrot «Choćby też raz i drugi szczęście was minęło» (w. 279), a zwłaszcza wyraźne już wzywanie do zrzucenia z tronu Zygmunta przemawia stanowczo zapóźniejszem powstaniem utworu, po klęsce pod Guzowem. Jeżeli zważymy jeszcze, że Miaskowskiego «Pugna andabatarum» jest odpowiedzią na «Votum» i «Wojnę Czupryny z Pontą», a ten ostatni utwór wspomina o bitwie guzowskiej jako o czemś przeszłem, to domysł nasz nabiera crech wszelkiego podobieństwa do prawdy. «Votum» powstało tedy po 5 lipca 1607 i to znacznie później, kiedy już rokoszanie myślą o dalszym oporze.

1 Zdaje się, że autor przypija tu do «Apologii» Miaskowskiego (Nr. VII).